Σάββατο, 21 Μαρτίου 2020 12:24

Ποίηση Αντώνη Παπαδόπουλου / Ναυάγιο

Written by
1600
Ποίηση Αντώνη Παπαδόπουλου / Ναυάγιο

ΝΑΥΑΓΙΟ 

Κρύβει το πούσι τη θωριά των πλοίων που ξεμείναν
κι ως μέσα στο ξημέρωμα, σούρουπο, λες,  απλώνει,
αργά γλυστράνε οι σκιές εκείνων που τα  'πίναν
στου λιμανιού το καπηλειό όλη τη νύχτα μόνοι. 

Σκιά κι εγώ μες στις σκιές να λαχταρώ ταξίδια
κι ας μοιάζω σάπιο πια σκαρί δεμένο στο μουράγιο.
Πάντα στα ίδια να γυρνώ, πάντα να ζω τα ίδια,
από φουρτούνες μακριά, μα της στεριάς ναυάγιο. 

 

Read 1600 times

Latest from Super User