ΦΟΒΟΥΜΑΙ

Πολύ φόβο κρύβει ο κόσμος μέσα του.

Κι εγώ που λέω τούτα,
φοβούμαι,
σαν ένας άγνωστος
δίπλα μου διαβεί,
φοβούμαι.
Πολλά φοβούμαι
μη σε χάσω φοβούμαι
γιατί θα χαθώ
μα δε μ'αφήνει
η τύχη μου να χάνομαι
κι ας σ'έχασα.

Φοβούμαι,
πως ίσως τάχα,
δε θα'χω το θάρρος
να κάμω αυτά
που της μοίρας το κάλεσμα
προστάξει.
Μα αυτά,
για τα οποία
το θάρρος απαιτείται,
ίσως,
δεν έρθουν ποτέ.
Φοβούμαι,
τον εαυτό μου πως ίσως
δεν τον αγαπήσω αρκετά,
το συντροφό μου,
πως δε θα αγαπηθώ
όπως μου αξίζει.

Φοβούμαι,
πως γρήγορα θα περάσει η ζωή
και είμαι ακόμα νέος.
Φοβούμαι,πως ο λόγος μου
δεν παίρνει τη σωστή μορφή
κι ας ξέρω
το σχήμα του ν'αλλάζω
πως όταν θα πρέπει
με ρώμη ν'ακουστεί
φοβούμαι μήπως τραυλίσω
και μες στο γέλιο της οχλαγωγής,
φοβούμαι,
μήπως κάνω πίσω.