Nevermore

Από υπερδόση ναυτίας πεθαίνω

στου ερωτικού σου Μπούχενβαλντ το κάτεργο.

Μα δεν είναι αγάπη αυτή που μου ’ταξες!

Σκέτη βάσανος είναι! Ολολύζουσα στενωπός.

Πεζεβέγκης πόθος. Τύφλωπας οδηγός.

Λόγος να ορρωδεί κανείς. Πυροστιά λαοκοοντική.

Κορώνα - γράμματα έπαιξα την καρδιά μου.

Αλλά σωριάστηκα σαν άβουλο κουφάρι στα ξέχειλα γινάτια σου.

Με βυσσοδόμησες. Με κακοτράχαλους χειρισμούς.

Με συγκεκαλυμμένα ΔΕΝ. Και ωμοφαγικά ΟΧΙ.

Στρογγυλοκάθησες στο κάθε καρδιοχτύπι μου σαν εφιάλτης κατάσαρκος.

Ώσπου δεν άντεξα. Παραφρόνησα.

Και πάνω εκεί,

στο χείλος της σκέψης και με την πίεση να πάλλει,

φώναξα «Φτάνει!

Ως εδώ και μη παρέκει!

Nevermore!»