Πόλη πουλημένη πραμάτεια - Αιμίλιος Γάσπαρης
Πόλη πουλημένη πραμάτεια
Πόλη εκείνων που πούλησαν το νερό και το λάδι
πόλη προδοτών και κτητόρων διπλών
αέργων πόλη και πλανερών ποιητών
πόλη που δεν ακούς τον ήχο των κυμάτων
γιατί κοιμάσαι στην υγρή αγκαλιά της νύχτας σου
ρητόρων πόλη με τα σιδερωμένα μουστάκια
τα βαμμένα μυαλά και την πρησμένη κοιλιά .
Πόλη κατ’ ευφημισμόν των γραμμάτων
γεμάτη ξενόγλωσσες επιγραφές τραπεζών
που δεν έχουν πρόσωπο παρά έπιπλο γυαλιστερό
που δεν ελπίζουν παρά στο μαύρο τέρμα
κλεισμένες στα λασπερά χαντάκια
στα πέταλα μιας μνήμης εξοντωτικής .
Πόλη του μονόλογου της αλεπούς και του γύπα
πόλη των γκρεμισμένων εκκλησιών , των σιωπηλών
των ευαγών ιδρυμάτων , των καμπαναριών
που οι δείκτες τους σταμάτησαν στην άμμο
που έρχεται και σβήνει στην πύλη των ονείρων
τα ίχνη του θύτη μαλακά αφήνει εκεί το θύμα
πατημένων πάλι πτωμάτων πάλη ανέξοδου θυμού .
Στους στενούς της μικρής σου ζωής τους δρόμους
ουρές ατελεύτητες φιδίσιες βιαστικών
στις λεωφόρους τον καημό του σέρνει ο καθείς
ο πρόσφυγας που πουλά μπαγιάτικα κουλούρια
ο οικοδόμος που παρανομεί χύνοντας τσιμέντο
καθώς δικηγόρος υπογράφει απνευστί
συμφωνητικό παραχώρησης μέλλοντος θανατερό .
Κι’ αυτό το μέλλον το ζητάς και σου ταιριάζει
γιατί εσύ επέλεξες από το καλάθι των αρχών
το πιο λερωμένο, το πιο τσαλακωμένο χαρτί
που η ιστορία το χρησιμοποίησε και τώρα
καθώς στην τάφρο φτάνει υβρίζοντας σκαλώνει
γίνεται βούρκος στους μπαζωμένους τάφους
κι αρπάζει σε και σε βυθίζει πόλη του χαμού .
Κι αυτό το μέλλον το ζητάς κι αυτό σου πρέπει
για τα παιδιά που δυσανασχετούν στη σιωπή
και δεν τολμούν γιατί κι αυτά στη λάσπη πατούν
κιόλας είναι μέσα στη λάσπη , κόλλησαν στο βράδυ
σε μια κινούμενη μέσα σκόνη λυβική
π’ εκπέμπεται από τα άδυτα της γραφής δελτίο
που ανέρχεται τύπου της μέρας τμήμα κοσμικό .
Ζούμε εκεί και βλέπομε και γευόμαστε
όλα κι αυτό και κείνο κι ήχους διαπεραστικούς
από τη μια σου θάλασσα στην άλλη χωρίς φυγή
από το ένα στ’ άλλο κλειστό δωμάτιο η παραγωγή
πως ξέπεσε πόλη πως ξέφυγε ακόμη και πόλη
τα κοιμητήρια κοστίζουν ακριβά στη γη σου
που περιμένει λυτρωτικά να δώσουν τη χαριστική βολή .
Αιμίλιος Γάσπαρης
Άνω Ιλίσια 17/6/18
Latest from apostaktirio team
- "Οι Λογοτέχνες τιμούν την Επανάσταση του 1821" / προσφορά των Εκδόσεων Αποστακτήριο για την 25η Μαρτίου!
- Διεθνής Έκθεση Φωτογραφίας με τίτλο: «Moments of Color» στη Blank Wall Gallery
- ΧΕΛΙΔΟΝΑ | Ομαδική Εικαστική Έκθεση στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή
- Δ' Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης και Διηγήματος από την Εταιρεία Λογοτεχνών Λεμεσού «Βασίλης Μιχαηλίδης»
- ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ του Τζούλιο στο ΡΕΚΤΙΦΙΕ
- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ | Βραδιά Μύησης στην Ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου “Λέξη-Λέξη, Νότα-Νότα, Στάλα-Στάλα”
- «ΦΡΕΓΙΑ» με την Έφη Χαντζούλη στο θέατρο ΝOUS
- 10ος Διαγωνισμός Ποίησης & Πεζόμορφου Στοχασμού με θέμα "ΚΥΠΡΟΣ 20 Ιουλίου 1974, η μέρα που δάκρυσε ο ελληνισμός"
- Προβολή του βιογραφικού ντοκιμαντέρ "Από το Μικρό στο Μεγάλο" στον κινηματογράφο ΑΝΔΟΡΑ | 30/3
- 2ος Δρόμος Θυσίας «Κακολύρι 1944»
- Οι αδελφές Σπανομάρκου και ο σκηνοθέτης Αντώνης Σωτηρόπουλος στη Ρόδο για τα γυρίσματα της νέας παραγωγής του Hollywood!
- ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ - “και ενθυμήθηκα πως είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ” βασισμένη στην αυτοβιογραφία της Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου
- Συνήθεις άνθρωποι, ανείπωτες ιστορίες - συλλογικό έργο
- "Η μικρή πατάτα που έπαιζε βιολί" του Θανάση Σταθόπουλου, Εκδόσεις Αποστακτήριο (9/3, πρώην δημαρχείο Ανδραβίδας)
- Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου “και ενθυμήθηκα πως είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ” | Ομαδική Εικαστική Έκθεση
- Girls & Boys του Dennis Kelly | Το Πάνω Σπίτι
- «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ | Σκηνοθεσία: Θανάσης Σαράντος | Έναρξη: 23/3
- Παραμύθια και όνειρα!
- Βανέσα Αδαμοπούλου – Σ’ Αγαπώ | Alpha Records
- "ΑΣΤΡΟ ΚΙ ΟΥΡΑΝΟΣ" του Παντελή Θαλασσινού. Ένα τραγούδι από τη σειρά «Το προξενιό της Ιουλίας»