Print this page
Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2011 14:22

Ακόμα - Αντώνης Πυροβολάκης

Written by
2308

Ακόμα

Κάποιος  της  είπε  πως τα  δάκρυα  είναι  τα  φονικά  της  ευτυχίας.
Μάταια  η  μυρωδιά  του  ήχου  προσπάθησε  ν'  αποφυλακιστεί  απ'  το
ζουρλομανδύα  της  μανόλιας
κι  απόμεινε  μονάχα  μια  σιωπή   να  αιωρείται
πάνω  από τα  υψίπεδα  της  Αφροδίτης
αλλά  και  στην  ερώτηση  που  ήθελε  να  κάνει  κανένας  πληγωμένος  άγγελος
δεν  ήταν  εκεί  να  απαντήσει.
Μονάχα τα  αερικά  της  τρέλας  φούσκωναν  τις θαλασσιές    κουρτίνες
,σάλευαν  την  απρέπεια
του  κισσού  που  απομυζούσε  την πικρία  από  τον  τοίχο
πατώντας   επί  των  πτωμάτων  του  σοβά
τόσο  παράφορα  στραγγίζοντας   τ' ανέραστο.
Παλιό  αλάτι   υποσχέθηκε  ένας  αυτόχειρας
στη   διαθήκη  του  ν'  αφήσει  στα  λευκά μαντήλια.
Την  είδα  να  ζεσταίνει  ακρωτηριασμένες   συλλαβές  στο  φούρνο  των
μικροκυμάτων
Την  είδα  να  μετράει  τα  αστέρια  που  σπαράζονταν απ' των  ματιών
της  τις  βαφές.
Χθες  πήγα  σε  μια  τράπεζα,  χρυσό  δεν έχω  ούτε  σκέψεις  καν,
ρωγμές   μονάχα,  είπα  στην υπάλληλο.
Μα  δεν  πειράζει  όσο  η  μοναξιά  σας  μεγαλώνει   τόσο  εκείνες  διευρύνονται
και   ο τόκος  σας  αυξάνεται,  μου  εξήγησε  εκείνη.
Καθένας  έχει  μια  ζεστή  καρδιά  για  άλλοθι  στα  χειρουργεία των
παγερών  ερώτων
ένα ίσκιο  να  δροσίσει  τις  κραυγές  του  χώματος  που  τον  καλεί
μια  ιδεοληψία  τελετή  της  θλίψης  στα   αγοραία  σώματα  των  δειλινών.
Πάλι  έγινα  στουπί  από  τις   λιακάδας  σας   Αύγουστοι   αληταράδες.
Από   τη   χώρα  των  χαδιών  σου  την  πρεσβεία του  κορμιού  μου  ανακαλώ.
Σκεπάζομαι  το  χρώμα  των   ματιών  σου  και  χάνομαι  στις
Ανταρκτικές  της  μοναξιάς
Είμαι  τρελός ,τώρα  ο  χρόνος  θα  σε  έχει  πετσοκόψει.
Είμαι  τρελός,  ακόμα  σ'  αγαπώ.

Read 2308 times

Latest from Super User