Μαζί - Γιώργος Νικολόπουλος
ΜΑΖΙ
Σκίζαμε τα κύματα
με φτερωτές, γυάλινες βάρκες
πάνω από την πικρή, πράσινη θάλασσα
πάνω από τα σύνορα της έρημης χώρας
Κι’ ήτανε τέτοια η γαλήνη του πρωινού
που νιώθαμε σαν αυτό να ήταν το τελευταίο ταξίδι
το πιο όμορφο ταξίδι
που κάναμε – ή θα κάναμε – στη ζωή μας
Και ακούμπησα το χέρι μου στο μάγουλό σου
και ένιωσα την ανάσα σου στα μαλλιά μου
και ήταν σαν να σταμάτησε ο χρόνος
και ήταν σαν να μη φύγαμε ποτέ
Latest from Super User
- "Η συνεδρία της Κοσμογονίας" - Απόστολος Τσαντεκίδης
- Οι δυο τους - Ευγενία Βραδή
- Ροζ σκιές - Ελένη Χατζάκη
- Μου ’γνεψε το φως σου, πυγολαμπίδα – Γεωργία Μαντζαγρή
- Ας γράψουμε παρέα! – Πρακτικές και τεχνικές της συγγραφής, Αντωνία Θεοχαρίδου
- Το ταξίδι μας ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα - Αθηνά Αραμπατζή
- Ο Κόσμος των Εποχών - Μαρία Γιαννάκη
- Η μικρή πατάτα που έπαιζε βιολί - Αθανάσιος Σταθόπουλος
- Κρόκος και Σμήλαια - Ιωάννα Κύρου
- "Δικηγορία, η μικρή μας πόλη" - Στεφανία Ι. Σουλή
- Ο γιος του χαφιέ - π. Πολύκαρπος Κοτσασαρλόγλου
- Θεοφανώ, μάγισσα ή αγία; - Όλγα Αθανασιάδου
- «Ή με μένα ή με καμία» του Ιάκωβου Μυλωνά στο Μέγαρο Μουσικής
- Ο Φαέθων, ένα μαγικό αστεράκι! - Φανή Καραφύλλη
- Θα είμαστε για πάντα φίλοι! - Βάσω Κουνούπη
- Θα τα καταφέρεις, αστεράκι μου! - Γεσθημανή Μπερμπέρη
- Τα φώτα των δρόμων - Στράτος Γιαννάκας
- Πλεκτάνη εξ αίματος - Αλέξανδρος Ακριτίδης
- Όνειρα στη χάρτινη γη - Γιώργος Ν. Πριμεράκης
- Οι μαγικές καστανιές - Αλέξανδρος Ακριτίδης