Τον Θανάση Τρίψα τον γνώρισα πριν από λίγα χρόνια και αμέσως διαπίστωσα ότι δεν ήταν μόνο καλός ποιητής, αλλά κυρίως εξαιρετικός άνθρωπος. Και τι χαρά, να πιάνω στα χέρια μου το πρώτο ποιητικό του έργο, αποτέλεσμα έμπνευσης αλλά και προσεκτικής δουλειάς. «Ζωής διαδρομές» ονομάζεται και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βεργίνα. Γιατί πράγματι, εκτός από ένα απάνθισμα βραβευμένων έργων, όλα τα ποιήματα αποτυπώνουν την εμπειρία ζωής, την ψυχική σταθερότητα, τους σοβαρούς προβληματισμούς ενός ανθρώπου που τολμά να εξωτερικεύει τον  συναισθηματικό του κόσμο. Με λέξεις γεμάτες μνήμες, έρωτα, θάλασσα και όμορφες εικόνες. Λέξεις που μιλούνε για παιδιά, για πατρίδες, για τη μάνα, για την θρησκεία. Πώς να μην αγγίξουν μια ευαίσθητη ψυχή θέματα όπως η προσφυγιά, ο πόλεμος, τα πάθη του κόσμου; Και πάνω απ’ όλα, πώς να μην είναι περήφανη αυτή η Ελληνίδα μάνα γη που ένα τέκνο της δεν σταματά να εξυμνεί την ιστορία, την ομορφιά και την Παγκόσμια αξία της; 

Ο Θανάσης Τρίψας, χρησιμοποιώντας κυρίως το μέτρο και τη ρίμα, προσδίδει μια μουσικότητα και μια ανάλαφρη αίσθηση στην ποίησή του, ακόμα και όταν πραγματεύεται δύσκολα θέματα. Μεγάλη χαρά ένιωσα επίσης όταν διαπίστωσα ότι προλογίζει την συλλογή του και η δική μου μέντορας στον κόσμο της Λογοτεχνίας, Παναγιώτα Ζαλώνη. Στην περίπτωση του Θανάση Τρίψα θα τολμούσα να πω ότι για την αρμονία που αναδύει η ποιητική του προσωπικότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και μια υπέροχη οικογένεια που τον στηρίζει και τον πλαισιώνει με αγάπη. 

Πραγματικά νιώθω υπερήφανος που οι δρόμοι μας κάποια στιγμή διασταυρώθηκαν και που η διάκρισή του στον δικό μου τόπο ίσως να αποτέλεσε μια αφετηρία για πολύ σπουδαία πράγματα. Του εύχομαι υγεία και να χαρίζει πάντα στον κόσμο ουσιώδεις και ποιοτικές δημιουργίες. Το έχουμε ανάγκη…

  

Οι νύχτες μου 

Σαν τη χαίτη του αλόγου στην ορμή π’ ανεμίζει, 
σαν αετός που ξεχύνεται και τον άνεμο σκίζει, 
απ’ τη φλόγα σου πιάνομαι που τη σκέψη μου λιώνει,
μακριά σου η νύχτα μου κάπως έτσι τελειώνει.

Σαν την άμμο στα χέρια μου ο βοριάς που σκορπάει,
από ανάσα της θάλασσας που σε βράχο ξεσπάει,
στον χειμώνα που χάθηκες σαν στερνό χελιδόνι,
μακριά σου η νύχτα μου κάπως έτσι τελειώνει.

Σαν λουλούδι στην γλάστρα μου που προσμένω ν’ ανθίσει,
πάνω σε σαπιοκάραβο που η σκουριά θα βυθίσει,
στην ομίχλη που θέριεψε και το φως σου κυκλώνει
μακριά σου η νύχτα μου κάπως έτσι τελειώνει.

Σαν φωτιά που ξεσπάθωσε και ποτέ δεν χορταίνει,
στης ελπίδας την άρνηση που με πείσμα επιμένει,
μες στα ίχνη που σβήνουνε μόλις λιώσει το χιόνι,
κάπως έτσι η νύχτα μου πάντα θα τελειώνει. 

Αλέξανδρος Ακριτίδης, Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών - Συγγραφέας

Ο Θανάσης Τρίψας γεννήθηκε στο Αίγιο το  1956,  όπου κατοικεί μέχρι σήμερα. Είναι πατέρας δύο τέκνων και γόνος πολύτεκνης οικογένειας. Είναι απόφοιτος Λυκείου και εργάσθηκε στο Δημόσιο (Ο.Α.Ε.Ε.) από το οποίο αποχώρησε τον Απρίλιο του έτους  2013, λόγω συνταξιοδότησης. Τότε άρχισαν και τα πρώτα βήματά του στον κόσμο της ποίησης. Είναι μέλος του Λογοτεχνικού  Περιοδικού Κελαινώ, στο οποίο δημοσιεύονται  ποιήματα του. Έχει συμμετάσχει από τον Απρίλιο του 2014 έως και σήμερα σε πολλούς Πανελλήνιους Διεθνείς και  Παγκόσμιους ποιητικούς διαγωνισμούς απ’ όπου και απέσπασε σημαντικές διακρίσεις.