Παρασκευή, 11 Δεκεμβρίου 2020 16:04

Ο Δημήτρης Μπουζάρας συζητά με τη Μαρία Μουσοπούλου, με αφορμή το βιβλίο της «βλέμμα ένδον» (Εκδόσεις τελεία+παύλα)

Written by
696
Ο Δημήτρης Μπουζάρας συζητά με τη Μαρία Μουσοπούλου, με αφορμή το βιβλίο της «βλέμμα ένδον» (Εκδόσεις τελεία+παύλα)

«βλέμμα ένδον»
Μαρία Μουσοπούλου
Εκδόσεις τελεία+παύλα

Πότε γράψατε το πρώτο σας ποίημα; Σκεφτήκατε τότε πως ανακαλύψατε μια μεγάλη αγάπη της ζωής σας; Ονειρευτήκατε εκείνη τη στιγμή την πρώτη σας ποιητική συλλογή ως γεγονός; 

Το πρώτο μου ποίημα το έγραψα στο τέλος του δημοτικού. Για μένα η ποίηση ήταν κάτι φυσιολογικό, κάτι που βίωνα μέσα στο σπίτι μου, λόγω του πατέρα μου. Πέρασαν πολλά χρόνια για να εκδώσω κιόλας, ενώ όλα αυτά τα χρόνια ενδιάμεσα έγραφα. Η αλήθεια είναι πώς ποτέ δε μου πέρασε από το μυαλό πως θα εκδώσω κάτι όταν άρχισα να γράφω. 

Υπήρξε κάτι ή κάποιος που σας έδωσε την ψυχολογική ώθηση να συνεχίσετε; Υπάρχει κάποιος που διαβάζει τα ποιήματα σας και ενδεχομένως έχει “βάρος” η γνώμη του για εσάς; 

Μόνο μου έλεγαν ότι γράφω καλά και να συνεχίσω, δε συνήθιζα όμως να δίνω κάπου τα ποιήματα μου, σε κάποιον «μέντορα» ας πούμε. 

Για ποιους λόγους επιλέξατε να εκφραστείτε μέσα από την ποίηση και όχι μέσα από τον πεζό λόγο; 

Αυτό μου βγήκε από μέσα μου. Δεν είναι κάποια συνειδητή επιλογή, απλά άρχισα να γράφω. 

Θεωρείτε πως η ποίηση αγγίζει πιο βαθιά τον αναγνώστη από ένα πεζό ενδεχομένως και αν ναι, πως το καταφέρνει; Τι είδους “εργαλείο” είναι; 

Εξαρτάται και από την ποιότητα του ποιήματος, αλλά και από την «ποιότητα» του αναγνώστη. Υπάρχουν, πχ άνθρωποι που δεν μπορούν να διαβάσουν ποίηση, είναι ο τρόπος που λειτουργεί ο εγκέφαλός τους. Οπότε δεν μπορώ να πω ναι ή όχι, αλλά εξαρτάται, όπως και για όλα τα έργα τέχνης. Ο αναγνώστης, ή ευρύτερα ο αποδέκτης της τέχνης, γίνεται κοινωνός μιας μυσταγωγίας, ο καθένας επιλέγει τι του ταιριάζει από τις καλές τέχνες. 

Ο σύγχρονος τρόπος (ζωής) έχει αλλάξει τους τρόπους με τους οποίους γράφουμε ποίηση; Με τι θα παρομοιάζατε την ποίηση στο διάβα του χρόνου και για ποιους λόγους; 

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής δημιούργησε την ανάγκη για σύγχρονη ποίηση. Πιστεύω ότι η μοντέρνα ποίηση, παιδί του 20ου αιώνα κυρίως και κάποια ρεύματα, όπως ο σουρεαλισμός ή ο ντανταϊσμός εξέφρασαν την σύγχρονη ζωή, την ταχύτητα, την αυτοματοποίηση, τα προβλήματα του καπιταλισμού. Θα μπορούσα να παρομοιάσω την ποίηση με ένα ποτάμι που περνάει στο χρόνο και δε γυρνάει πίσω, συνεχώς εξελίσσεται και διαβρώνει, επαναστατεί. 

Ένα ευχάριστο και ένα δυσάρεστο συναίσθημα λειτουργούν το ίδιο στο ξεκίνημα της γραφής; 

Υπάρχει κάποιο από τα δυο που ενδεχομένως “εκμεταλλεύεστε” περισσότερο;

Εκμεταλλεύομαι περισσότερο τα δυσάρεστα συναισθήματα, γράφω συνήθως όταν είμαι σε κακή ψυχολογική κατάσταση, εξάλλου πολλά από αυτά που έχω εκδώσει είναι αποσπάσματα από ημερολόγια. Η ποίηση είναι φάρμακο εκείνες τις στιγμές της απελπισίας, ενώ όταν βιώνω θετικά συναισθήματα, δεν χρειάζομαι το «φάρμακο», έχω την ίδια τη ζωή. 

Το να ορίσουμε επακριβώς τον ορισμό φαντάζει δύσκολο. Τι είναι η ποίηση για εσάς, έρωτας; Προσμονή; Κατάθεση ψυχής; Έκφραση; Προειδοποίηση; Ελπίδα; Ένα χέρι που αγγίζει; Τα υλικά για να χτίσουμε το δικό μας κόσμο; 

Η ποίηση είναι φάρμακο, όπως προείπα. Γράφω για να βρω τη λύτρωση, γράφω για να βρω τον εαυτό μου κάποιες φορές. Οπότε η ποίηση είναι αυτογνωσία. Μπορεί να είναι έρωτας ή κατάθεση ψυχής σίγουρα, μπορεί να είναι υποκατάστατο του έρωτα όμως, υποκατάστατο της ελπίδας. Κάποιες φορές εγκλωβιζόμαστε για να κάνουμε ποίηση και χάνουμε το νόημα της επικοινωνίας μέσω της ποίησης. 

Η ποίηση βιώνεται με κάποιο τρόπο τόσο από τον ποιητή όσο και από τον ακροατή, αγγίζει, τρυπώνει βαθιά, ταράζει τα νερά, πότε χαϊδεύοντας και πότε σχίζοντας σάρκες, παίρνει την καρδιά στα “χέρια” της και τη στριφογυρίζει. Θεωρείτε πως μπορεί να αφυπνίσει, να αλλάξει τον κόσμο; 

Ναι, πιστεύω πως η ποίηση μπορεί να γίνει επανάσταση, μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, όμως πρέπει να συμφωνήσουμε πρώτα για ποια ποίηση μιλάμε. Ποίηση είναι αυτά τα ποιηματάκια που ακούμε στη γιορτή της 25ης Μαρτίου, ποίηση είναι και η Κατερίνα Γώγου. Ποια ποίηση θέλουμε; Ποια ποίηση περιμένουμε να αλλάξει τα πράγματα, να αφυπνίσει; Μπορώ να παραθέσω πολλά ονόματα, αλλά δε θα τα βρείτε στα σχολικά εγχειρίδια της λογοτεχνίας. Η ποίηση που μπορεί να ταρακουνήσει δυστυχώς συνήθως εξοβελίζεται. 

Ποια είναι τα βασικά, κάποιες ίσως συμβουλές που θα πρέπει να έχει κατά νου κάθε επίδοξος ποιητής; 

Άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο, πιάσε ένα μολύβι και μια κόλλα χαρτί και γράψε ό,τι σου κατέβει. Μπορεί η πρώτη φορά να μη πετύχει, αλλά δοκίμασε πάλι, η αποτυχία η δική σου μπορεί να είναι ένα υπέροχο ποίημα για κάποιον άλλο. Δοκίμασε πάλι και πάλι, μην περιμένεις να σαι ευχαριστημένος από το έργο σου, ψάχνοντας μόνο θα βρεις αυτό που αναζητάς. 

Έχετε δηλώσει πως σας άγγιξε ο Καβάφης. Τι ανακαλύψατε στην ποίηση του; Τι σας συντάραξε, τι αποτυπώθηκε τόσο βαθιά μέσα σας και για ποιους λόγους; 

Ο Καβάφης είδε την Ελλάδα αλλιώς, όντας μακριά της. Είδε και τον έρωτα αλλιώς, χωρίς να τον καταντήσει χυδαίο. Υπάρχουν ποιήματα του Καβάφη που με ανατριχιάζουν, με κάνουν να δακρύζω. Ιδίως τα ιστορικά του ποιήματα κρύβουν μέσα τους τέτοια ματαιότητα, όπως και η εποχή μας εξάλλου. 

Αν είχατε την ευκαιρία να του απευθύνετε μια ερώτηση ποια θα ήταν; 

«Θα ήσασταν ο ίδιος μακριά από την Αλεξάνδρεια;» 

Ετοιμάζετε κάτι για ο μέλλον;

Κάτι υπάρχει στα σκαριά, μια νέα ποιητική συλλογή, όμως ίσως θα πάει λίγο πίσω λόγω καραντίνας πιστεύω.

 

 

 

Read 696 times

Latest from apostaktirio team