Δευτέρα, 05 Δεκεμβρίου 2011 22:44

Στον κόσμο των άστρων - Γιώργος Νικολόπουλος

Written by
1863

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ


Σήκωνες το κεφάλι και κοίταγες την αστροσκέπαστη νύχτα

μεταξένια μαγική νύχτα, στολισμένη με μυριάδες λαμπυρισμούς

πυγολαμπίδες του ουρανού, στολίδια στο στερέωμα, μάτια του αιθέρα, κουκίδες μέσα στο σκοτάδι

και φώναζες: «ουράνια σκόνη, ουράνια λιβάδια, ουράνια πλάσματα, κάποια μέρα, κάποια μέρα κι’ εγώ θα σας συναντήσω


στον κόσμο των άστρων δεν υπάρχει σκοτάδι

οι σκιές καθρεφτίζονται μέσα στην κοσμική φλόγα

ένα μαγικό κάτοπτρο – συνειδησιακό τηλεσκόπιο – φωτεινό μονοπάτι – θα με φέρει κοντά σας»


όταν κάποια μέρα κατάλαβες ότι τα αστέρια σε κοιτάζουν

ανοίγουν τρύπες μέσα στη μνήμη σου

αστερόσκονη σε σκεπάζει σαν αόρατος μανδύας

ήθελα να φωνάξω «μείνε εδώ, σε θέλω, σε χρειάζομαι, τα αστέρια δεν σε χρειάζονται, τα αστέρια δεν σε χρειάζονται όπως εγώ!» αλλά δεν τόλμησα, όχι δεν τόλμησα


τώρα ταξιδεύεις πέρα από τη νύχτα

πέρα από τις αναμνήσεις

πέρα από τα όνειρα


πέρα από τα σύνορα

πέρα από τα τελευταία σύνορα

προσπαθείς να κατακτήσεις τον κόσμο των άστρων


ένα τόσο μακρινό ταξίδι

και εγώ εδώ να περιμένω, ποιος ξέρει τι...

Read 1863 times

Latest from Super User

back to top