Παρασκευή, 12 Φεβρουαρίου 2021 13:32

Ποίηση Πολυξένης Ζαρκαδούλα: Κάπου, αγόρι, σ' έχω ξαναδει

Written by
232
Ποίηση Πολυξένης Ζαρκαδούλα: Κάπου, αγόρι, σ' έχω ξαναδει
Κάπου,αγόρι, σ' έχω ξαναδει
 
Ήσουν μπροστά μου,
έστεκες ρωμαλέος, δυνατός
η μορφή σου ικανή να μου κόψει την ανάσα...
Ένα σου άγγιγμα ικανό να κάνει τα πόδια μου να
χάσουν το έδαφος...
Εξυψώνομαι, πετάω ψηλά
ξεφεύγω από τα επίγεια
σαν αντίκρισα το βλέμμα σου...
Πέταξα πάνω από τα σύννεφα
σε καταγάλανους ουρανούς
ήρεμες θάλασσες
τα σμαραγδιά σου μάτια όμοια με Παραδείσους...
Ήθελα μέσα τους να μπω και να κλειστώ
το κλειδί να το πετάξω και να το χάσω
και ξέρεις κάτι
δεν θα μ' ένοιαζε γιατί εγώ θα είχα την αγάπη σου
να μ' αγκαλιάζει και να με προσέχει...
Έναν άνθρωπο περίμενα σε όλη μου την ζωή, αγάπη μου,
εσένα, το ένοιωσα στο πρώτο σου άγγιγμα
στην πρώτη σου ματιά
μία λάμψη γνώριμη, ζεστή
να μου χαϊδεύει το κορμί
και να μου αγκαλιάζει την ψυχή....
Κάτι εικόνες πέρασαν από μπροστά μου
σαν μια κινηματογραφική ταινία...
Στιγμές έρωτα, αγωνίας, πόνου και θυμού
όσα έζησα μαζί σου κάποτε, κάπου...
Δεν έχει τίποτα απ' αυτά σημασία, αγόρι...
Κοίταξέ με και θα καταλάβεις
θα νοιώσεις κι εσύ!
Κάτι μαγικό, δυνατό και μοναδικό...
Η θωριά σου λυγερή να μου θυμίζει
όσα κάποτε η ψυχή μου έζησε στο πλάι σου
όσα κάποτε φυλάκισαν την καρδιά μου
και την κλείδωσαν
μέχρι να σε ξανανταμώσει σε τούτη την ζωή
να την ξεκλειδώσει
και μέχρι το κορμί μου με το δικό σου να ενωθεί...
Κάπου, αγόρι, σ' έχω ξαναδεί...
 
 
 
 
Read 232 times

Latest from Super User

back to top