Δευτέρα, 04 Ιουνίου 2012 09:25

Α Valentino Deflorian - Γιάννης Αρκέτος

Written by
4332

A Valentino Deflorian

 

 

Come il fischione

valletto per gli amici

beve la notte

in una tazza

 

 

valentuomo come il vento

con forze contrapposte

negli occhi accesi

tino di legno nella vallea

 

 

dal continente verso l’ occeano

l’ inverno sapore di flocine

hanno le labbra

spezie e odori di allegria

 

 

o fischionetto amico mio

hai la tristezza negli occhi stanchi

non vuoi vedere i fiori rossi

le foglie verdi di primavera

 

 

e poi l’ estate il vento urta

contro la terra

come un monsone

 

 

 

 

Στον Valentino Deflorian

 

 

 

Όπως ο νουμήνιος

ακόλουθος των φίλων

πίνει τη νύχτα

σε ένα ποτήρι

 

 

γενναίος σαν τον άνεμο

με αντίρροπες δυνάμεις

στα αναμμένα μάτια

ξύλινο πατητήρι της κοιλάδας

 

 

τον χειμώνα απ’ τη στεριά

προς τον ωκεανό ώ μαγεία

τη γεύση σταφυλιού έχουν τα χείλη

οσμή μπαχαρικών η ευτυχία

 

 

ώ νουμήνιε αγαπημένε φίλε

έχεις την λύπη στα κουρασμένα μάτια

δεν θες να δεις τα κόκκινα λουλούδια

της άνοιξης τα πράσινα παλάτια

 

 

το καλοκαίρι ο άνεμος σφυρίζει

ορμάει γοργά επάνω σου μητέρα γη

σε απανθίζει ωσάν μουσώνας

 

 

Read 4332 times

Latest from Super User

back to top