Σάββατο, 23 Οκτωβρίου 2010 19:01

"1943 - Ωδή στις γυναίκες των Καλαβρύτων" - Αλέξανδρος Ακριτίδης

Written by
2135

 

"1943 - Ωδή στις γυναίκες των Καλαβρύτων"


Βουβές και άχρωμες, σα σκορπισμένες στάχτες

ψάχνουν τα σώματα στον άσπλαχνο βωμό

άνδρες που χάιδεψαν τα άσπρα νυφοστόλια

γιους που κελάηδησαν στα πράσινα βουνά.


Μπήγουν τα νύχια τους στο παγωμένο χώμα

σκάβουν, ματώνουν ν’ αποδώσουνε τιμές

δάσος σταυροί από καδρόνια ροζιασμένα

στίγματα αιώνια στις σφαίρες της ντροπής.


Πέφτει η νύχτα μα φεγγίζουν τα καντήλια

κι αντίκρυ φλέγονται τα σπίτια σαν κεριά

σφίγγουν τα δόντια και το έργο συνεχίζουν

κάτω απ’ τ’ αγιάζι που θαρρείς μοιρολογά.


Το Μέγα Σπήλαιο κι η Λαύρα πυρωμένα

θρηνούν οι Άγιοι, δακρύζει η Παναγιά

αίμα αθώων, που στραγγίζει στα φαράγγια

νέες ψυχές γίνονται πάχνη και δροσιά.


Μαύρες πομπές σαν χορικό της τραγωδίας

μάτια που σφύζουν από αμόνια και σφυριά

νιώθουν το χρέος να επιτάσσει την ψυχή τους

ξέρουν πως πρέπει να κοιτάξουνε μπροστά.


Πέρασε τρέχοντας ο αδηφάγος χρόνος

μα οι βολβοί έμειναν πάντα ζωντανοί

ήχησαν γέλια και φωνές μες στις αυλές τους

γιόμισε μάνες που σπαργάνωσαν ξανά.

 


Έπαινος ποίησης στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό «Άθλον Ποιήσεως-Γιάννης και Λένα Στρέφη-Κουτσοχέρα» Καλάβρυτα 2009

Read 2135 times

Latest from Super User

back to top