1ο ΒΡΑΒΕΙΟ 
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΤΣΙΡΕΑ  "ΓΗ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ"

Ηρεμα κυλάνε τα δάκρυα,
Σταγόνες νερού που μήτε η ζέστη
Ούτε τ’ αγέρι της θάλασσας
Κατάφεραν να στεγνώσουν.
Ματωμένα βότσαλα απο τα παράλια της Ιωνίας
Στολίζουνε τώρα τις ακρογιαλιές
Γαλάζιων νησιών, γαλήνια, ήσυχα,
Ξεχασμένα απ’ όλους, σαν τα δάκρυα
Που κυλάνε συνέχεια
Βουτηγμένα στις αναμνήσεις
Χαμένων πατρίδων, ανθρώπων
Που μάζεψαν τα κύματα
Σαν τα μεγάλα όνειρα,
Που κι αυτά, όλα, χάνονται στον παφλασμό των κυμάτων.
Στο τέλος δεν έμεινε παρά μιά μακριά γραμμή,
Ισια κι αδυσώπητη
Μιας νεκρής παραλίας,
Που το νερό στον άγγιγμα του στην άμμο
Είχε σβήσει δίχως μετανοιωμό
Ακόμα και τα πατήματα
Των γλάρων που  εκεί περπατήσανε .

2ο ΒΡΑΒΕΙΟ
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ " ΟΜΙΧΛΗ"

Κρύο απόψε... Της ζωής η παγωνιά
θολή εικόνα στην Ομίχλη μοιάζει
κι εκεί στο βάθος, στης ψυχής μου τη γωνιά
μια πληγωμένη προσδοκία  μου κουρνιάζει.

Γκρίζος ο κόσμος μας.... Τριγύρω μοναξιά
μεσ' την Ομίχλη Θε μου πώς να περπατήσω
και που να βρω εμπιστοσύνη να πιαστώ
πως θα τον βλέπω τον γκρεμό να σταματήσω...

Μέσα στα όνειρα , δικαίωμα γυρεύω
σε ένα δρόμο που βαδίζω μοναχός μου
φως ανεκτίμητο, μια λάμψη αστραπής
για να το βρω ξανά , το νόημα του κόσμου...

Σε μια αχτίδα θα ελπίζω όσο ζω
της χειμωνιάς το πισωγύρισμα φοβάμαι
πως με τρομάζει η Ομίχλη της σιωπής
και ο ατέλειωτος κατήφορος που πάμε....