Ανακοίνωση σχετικά με τον Δ’ Διαγωνισμό Θεατρικού Μονόπρακτου εις μνήμη Κωστή Κολώτα 

Η Εταιρεία Θεατρικής Ανάπτυξης Λεμεσού προκήρυξε τον Μάιο 2017 τον Δ’ Διαγωνισμό Θεατρικού Μονόπρακτου εις μνήμη Κωστή Κολώτα με καταληκτική ημερομηνία υποβολής 31 Ιανουαρίου 2018. Λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που επιδείχθηκε για τον διαγωνισμό η ημερομηνία υποβολής των έργων παρατάθηκε μέχρι και τις 30 Μαρτίου 2018.

Την πενταμελή κριτική επιτροπή απάρτισαν οι Τίτος Κολώτας, Κρίστης Χαράκης, Κατερίνα Βοσκαρίδου, Δώρος Ήρωας και Παντελής Μάκη.

Η επιτροπή ευχαριστεί όλους τους συμμετέχοντες για το ενδιαφέρον τους και την έμπρακτη προσπάθειά τους να συμβάλουν στη συνέχιση του σημαντικού αυτού θεσμού που δίνει την ευκαιρία να αναδειχθεί το συγγραφικό ταλέντο στον τόπο μας σε ένα ιδιαίτερο είδος όπως είναι το θεατρικό κείμενο και να αποδώσει ταυτόχρονα τιμή στον αείμνηστο Κωστή Κολώτα.

Μετά από μελέτη του συνόλου των 67 έργων που υποβλήθηκαν, σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού, η Επιτροπή σημειώνει ότι ανάμεσα στα υποβληθέντα έργα υπάρχουν αρκετά στα οποία διακρίνεται το ταλέντο και η δημιουργικότητα των συγγραφέων αλλά ενώ συχνά αυτά παρουσίαζαν πολλά λογοτεχνικά χαρακτηριστικά, υστερούσαν σε θέματα δραματουργίας που η Επιτροπή θεώρησε απαραίτητο στοιχείο για τη διάκριση ενός έργου.

Ως εκ τούτου η Επιτροπή κατέληξε στην απόδοση δύο διακρίσεων, των εξής :

Α’ Βραβείο στο έργο «Δίκαιη και Βιώσιμη» της Έλενας Σοφοκλέους

Β’ Βραβείο στο έργο «Ο θείος Harry» της Μαρίας Χριστοφίνα 

Σκεπτικό βράβευσης: 

«Δίκαιη και Βιώσιμη» 

Το έργο παρουσιάζει διάφορες σκηνές από τη ζωή μιας οικογένειας προσφύγων, που εξελίσσονται χρονικά το 1975, το 1986 και το 2003.

Η συγγραφέας παρουσιάζει την εξέλιξη της ζωής τους και παράλληλα τις εξελίξεις σε σχέση με το κυπριακό θέμα από την εισβολή μέχρι και το άνοιγμα των οδοφραγμάτων. Επικεντρώνεται πάνω στις προσωπικές ιστορίες της οικογένειας τις οποίες παρουσιάζει μέσα από ζωντανούς διαλόγους, με γλώσσα καθομιλουμένη, χωρίς μελοδραματισμούς, επιτυγχάνοντας την σταδιακή ανάπτυξη της ιστορίας αλλά κα των χαρακτήρων. Πρόκειται για αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της κυπριακής πραγματικότητας που δίνονται στο θεατή με ρεαλιστικό τρόπο, χωρίς να παραλείπεται μία δόση ποιητικού ρεαλισμού μέσα από τη συμμετοχή και αλληλεπίδραση της γιαγιάς με το γιό της οικογένειας, αφού αποκαλύπτεται στο τέλος ότι η γιαγιά είναι από χρόνια νεκρή. Η κυπριακή πραγματικότητα και η κοινωνική εξέλιξη, παρουσιάζονται χωρίς δογματισμό ή διδακτισμό, εφόσον, μέσα από τα πρόσωπα της οικογένειας παρουσιάζονται οι διαφορετικές τάσεις και αντιλήψεις που επικρατούν.

Το έργο έχει αρκετό ενδιαφέρον και είναι καλογραμμένο. Κρατά το ενδιαφέρον του θεατή μέσω της εξέλιξης της προσωπικής ιστορίας των μελών της οικογένειας, και παράλληλα την κυπριακή πραγματικότητα και τον τρόπο που επηρεάζει τις ζωές τους. 

«Ο θείος Harry» 

Το έργο παρουσιάζει μια σύγχρονη οικογένεια που εν ολίγοις αντικατοπτρίζει τη σύγχρονη κοινωνία με τα προβλήματά της, την πτώση αξιών και τα τεχνάσματα των ανθρώπων να επιβιώσουν ή πολλές φορές να ανελιχθούν εις βάρος των συνανθρώπων τους. Γίνονται αναφορές σε θέματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο όπως η επαγγελματική αποκατάσταση, η οικονομική κρίση, η φιλανθρωπία για το θεαθήναι, η αντιμετώπιση των ξένων εργατών κλπ.  Η συγγραφέας παρουσιάζει τα πιο πάνω μέσα από χιούμορ, γρήγορες εναλλαγές και ζωντάνια που κρατούν το ενδιαφέρον του θεατή. 

Η ΕΘΑΛ προγραμματίζει την απονομή των βραβείων σε εκδήλωση το φθινόπωρο του 2019.