ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Ζ’ Διαγωνισμού Διηγήματος «Στέλιος Ξεφλούδας»

με θέμα «Το Κάστρο»

O Προοδευτικός Σύλλογος «Τα Καστέλλια»,  η εφημερίδα Καστελλιώτικα Νέα, το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης και το literature.gr ανακοινώνουν τα αποτελέσματα του  Ζ’ Διαγωνισμού Διηγήματος «Στέλιος Ξεφλούδας» με θέμα «Το Κάστρο».

1ο Βραβείο:

Μιχάλης Άγγος, «Η Μεγάλη Ιδέα»

2ο Βραβείο (από κοινού)

Κασσάνδρα Αλογοσκούφι, «Ο κυνηγός κεφαλών»

Κώστας Παπαϊωάννου, «Ο ξεναγός του Κάστρου»

3ο Βραβείο

Κώστας Τερζανίδης, «Ένας ιππότης για τη Τζενούλα»

Έπαινοι

Μαρία Σμυρναίου, «Χαλάσματα»

Ντορέττα Αδαμάκη, «Το σπίτι της πριγκίπισσας»

Καλλιόπη Τσακρή, «Η Υπνοβατού»

Τα διακριθέντα διηγήματα θα κυκλοφορήσουν προσεχώς από τον Προοδευτικό Σύλλογο «Τα Καστέλλια».

Στην Κριτική Επιτροπή του Διαγωνισμού μετείχαν:

Η Μαρία Αργυροπούλου, ΕΔΙΠ του Τμήματος Διοίκησης Τουρισμού του Πανεπιστημίου Πατρών

Ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, εκπαιδευτικός και συγγραφέας

Η Δρ. Ευαγγελία Κανταρτζή διευθύντρια του Μουσείου Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης

Η Αργυρώ Μουντάκη, φιλόλογος και συγγραφέας

Η Ντίνα Σαρακηνού, διευθύντρια του literature.gr

Ο Κώστας Στοφόρος, πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου «Τα Καστέλλια»

Η ιδέα ώστε το θέμα του νέου διαγωνισμού να είναι το κάστρο συνδέθηκε με την προσπάθεια για την ανάδειξη των μνημείων και της ιστορίας του χωριού, το οποίο υπήρξε το κέντρο της Δωρικής Τετράπολης.

Ο Διαγωνισμός που διεξάγεται για έβδομη φορά, έχει παράλληλα ως στόχο την προβολή του έργου του Καστελλιώτη δημιουργού αλλά και την ανάδειξη νέων συγγραφέων μέσα από το διήγημα και το γραπτό λόγο. Ο Στέλιος Ξεφλούδας γεννήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα στα Καστέλλια, ανήκε στην περίφημη Γενιά του ’30,  ήταν από τους ιδρυτές της περίφημης «Σχολής της Θεσσαλονίκης» και θεωρείται ως ο εισηγητής του «εσωτερικού μονολόγου» στην Ελληνική Λογοτεχνία.

Πιστεύουμε ότι μέχρι σήμερα έχουν υπηρετηθεί –στο μέτρο των δυνατοτήτων μας -και οι δυο αυτοί στόχοι, αφού και παρακινήσαμε για γνωριμία με το έργο του Στέλιου Ξεφλούδα, αλλά και πολλοί από τους νέους συγγραφείς που διακρίθηκαν στον διαγωνισμό έχουν σημειώσει μια αξιόλογη πορεία στα ελληνικά γράμματα. 

Υπενθυμίζουμε ότι τα θέματα των προηγουμένων διαγωνισμών, τα οποία κυκλοφορούν σε ανθολογίες, ήταν :

-Επιστροφή στο χωριό

-Έγκλημα στο χωριό

-Ο καπνός

-Ο Ξένος

-Το σχολείο

-Το τρένο

Μερικές ιστορικές πληροφορίες για το κάστρο των Καστελλίων

Τα Καστέλλια είναι χωριό της Φωκίδας με 549 κατοίκους. Το όνομά του το πήρε από το καστέλλι, το κάστρο, τα ερείπια του οποίου υπάρχουν σε λόφο σε μικρή απόσταση από το χωριό, που βασικά είναι ένας πύργος με μικρό περίβολο…

…Το κάστρο βρίσκεται σε βραχώδη πυραμιδοειδή λόφο πάνω από το σημείο αυτό. Στον ίδιο λόφο βρίσκονται και τα απομεινάρια της ακρόπολης της αρχαίας Πίνδου. Το κυρίως τμήμα της αρχαίας πόλης πάντως βρίσκεται στην απέναντι πλαγιά από την άλλη μεριά του ποταμού, κοντά στο εκκλησάκι Άγιος Γεώργιος.

Η μικρή κοιλάδα του ποταμού Πίνδου στην άκρη της οποίας είναι το χωριό Καστέλλια, στην αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Δωρίς…

..Η κεντρική Στερεά Ελλάδα είχε γίνει αντικείμενο διεκδίκησης ανάμεσα στο Δεσποτάτο της Ηπείρου, τους Φράγκους, αλλά και την Αυτοκρατορία της Νίκαιας. Το 1254 το Δεσποτάτο της Ηπείρου αποδέχθηκε την επικυριαρχία της Νίκαιας και η συμφωνία επισφραγίστηκε με τον γάμο της Μαρίας, κόρης του αυτοκράτορα Θεόδωρου Β΄ Λάσκαρη Βατάτζη με τον Νικηφόρο Άγγελο, γιο του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β΄ Κομνηνού Δούκα Αγγέλου. Στο πλαίσιο εκείνης της συμφωνίας, το Δεσποτάτο παραχώρησε κάποιες περιοχές στη Νίκαια και μεταξύ αυτών ήταν και η Γραβιά. Εν μέσω αυτής της ταραγμένης περιόδου, εκεί περί τα μέσα του 13ου αιώνα, φαίνεται ότι ιδρύθηκε το μεσαιωνικό κάστρο στα Καστέλλια αξιοποιώντας και τα τείχη της αρχαίας ακρόπολης.

…Το 1264 πέθανε ο Μιχαήλ Β’ της Ηπείρου και τον κληρονόμησαν οι γιοί του Νικηφόρος και Ιωάννης. Τα Καστέλλια ανήκαν τώρα στον Ιωάννη ο ο οποίος ήταν θεωρητικά υποτελής του Βυζαντινού αυτοκράτορα αλλά στην ουσία ήταν ο ηγέτης ενός ανεξάρτητου νέου κρατιδίου, του Βασιλείου της Θεσσαλίας με έδρα την Υπάτη («Νέαι Πάτραι»)…

…Ο Ιωάννης Δούκας προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί εντελώς από το Βυζάντιο, αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την πολιορκία της Υπάτης από τα στρατεύματα του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου, το 1273. Ο Ιωάννης τότε κατέφυγε στην Θήβα όπου ζήτησε την βοήθεια του Jean de La Roche (Ιωάννη ντε Λα Ρος), Δούκα των Αθηνών, ο οποίος ανταποκρίθηκε, και με την βοήθειά του απώθησε τα Βυζαντινά στρατεύματα (που αποτελούνταν κυρίως από Κουμάνους και Τούρκους μισθοφόρους).

Σαν ανταμοιβή και για να επισφραγιστεί αυτή η νέα συμμαχία, ο Ιωάννης Α' πάντρεψε τη φημισμένη για την ομορφιά της κόρη του Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή με τον αδελφό του Δούκα των Αθηνών, Γουλιέλμο ντε Λα Ρος δίνοντας για προίκα τέσσερα κάστρα, ένα εκ των οποίων ήταν τα Καστέλλια.

Έτσι τα Καστέλλια έγιναν μέρος του Δουκάτου των Αθηνών, το οποίο μετά από εκείνες τις εξελίξεις έφτασε στο απόγειο της δύναμής του…

…Το Δουκάτο των Αθηνών καταλύθηκε το 1311, μετά τη μάχη του Αλμυρού, από τους μισθοφόρους της Καταλανικής Εταιρείας. Τα Καστέλλια έγιναν μέρος της Καταλανικής επικράτειας και παρέμειναν σε αυτό το καθεστώς μέχρι την επικράτηση των Τούρκων στην περιοχή, το 1392. Επί Τουρκοκρατίας δεν φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε…

…το κάστρο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «Αρχαίο» (αφού ήταν η ακρόπολη της αρχαίας Πίνδου) ή «Υστεροβυζαντινό» (αφού επανιδρύθηκε από το Δεσποτάτο της Ηπείρου) ή «Φράγκικο» (αφού αξιοποιήθηκε και ίσως ενισχύθηκε τον καιρό του Δουκάτου των Αθηνών) ή ακόμα και «Καταλανικό» (αφού οι Καταλανοί το κατείχαν τον περισσότερο καιρό).

Δηλαδή, μόνο «Ενετικό» δεν ήταν το κάστρο. Στον Καστρολόγο το κατατάσσουμε στα «Φράγκικα» επειδή χρησιμοποιήθηκε κυρίως από Φράγκους και Καταλανούς και επειδή δεν είναι εξακριβωμένο ότι πραγματικά ιδρύθηκε από το Δεσποτάτο της Ηπείρου.