Ποίηση - Εκδόσεις Μανδραγόρας

Τα τελευταία χρόνια, ο ποιητής, Χάρης Μελιτάς, φαίνεται να έχει βρει το στοιχείο του. Γιατί ο τρόπος που επιλέγουμε να εκφραστούμε ή αυτό που μας ταιριάζει περισσότερο, συχνά καθρεπτίζει και την προσωπικότητά μας. Έτσι ο Χάρης Μελιτάς, προσθέτοντας μια ακόμη συλλογή Χαϊκού στα έργα του, αναδεικνύει μια ποιητική σταθερότητα. Επιλέγει δηλαδή την «συμπυκνωμένη» λεκτική αξία των Χαϊκού με τις απέραντες νοηματικές επεκτάσεις.

Το «Ποτάμι κόκκινο» έχει, κατά την άποψή μου, πολλαπλή σημασία. Παραπέμπει ενδεχομένως στο χρώμα που έχει ανάγκη η ζωή μας τελευταία, αλλά ίσως και στο αίμα που κυλάει στις φλέβες μας, το οποίο αποτελεί καίριο παράγοντα της ζωής μας. Αναφέρει ενδεικτικά το κόκκινο της παπαρούνας, που αψηφά το άρωμα και επιλέγει την εμφάνιση. Εννοώντας πιθανόν πως πρέπει να δίνουμε περισσότερη αξία στα απλά καθημερινά πράγματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας και να μην ψάχνουμε πάντα τα περεταίρω.

Αυτή τη φορά ο ποιητής μοιάζει να αναμετριέται περισσότερο με τον εαυτό του. Με την πορεία του στη ζωή, στην Τέχνη, στην κοινωνία γενικότερα. Αυτοσαρκάζεται, προειδοποιεί, στοχάζεται, συμπεραίνει. Αναπολεί τις χαμένες αξίες, αναζητά τη δικαιοσύνη, κατακρίνει την αδιαφορία και τον υπερκαταναλωτισμό. Φαίνεται να μην βλέπει ελπίδα στο πολιτικό σύστημα που κωφεύει επιδεικτικά μπροστά στον ανθρώπινο πόνο. Πού βρίσκει ελπίδα; Στο να μην προσκολλάμε ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον, ζώντας απλά το “τώρα” ή αφήνοντας τις έγνοιές μας σε μια στοργική αγκαλιά.

Την ποίηση του Χάρη Μελιτά, την διαπερνούν δυο βασικές συνισταμένες. Η μοναξιά του καλλιτέχνη και η ίδια η ποιητική Τέχνη. Η πρώτη είναι αλληλένδετη σχεδόν με κάθε άνθρωπο που ταξιδεύει στον κόσμο της γραφής. Αγαπάμε τη μοναξιά μας, την έχουμε ανάγκη, την διευθετούμε ανάμεσα σε άλλες σημαντικές υποχρεώσεις. Την δεύτερη, την ποιητική Τέχνη, την αποκαλεί σαρκαστικά «καμένο χαρτί» ή αλλού ως τη μόνη πατρίδα. Γεγονός είναι πάντως πως ένας ποιητής ή ένας καλλιτέχνης γενικότερα έχει διαφορετικό τρόπο να προσεγγίζει την πραγματικότητα. Έχει μια εναλλακτική θέαση της ζωής…

Θα κλείσω με ένα πανέξυπνο και συνάμα τόσο αληθινό Χαϊκού, που λέει πως αν πεις την αλήθεια σε φίλους ίσως να τους κάνεις εχθρούς. Και είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε το βαθύ νόημα αυτής της παραμέτρου. Μα η μόνη αλήθεια στην προκειμένη περίπτωση είναι πως το ποτάμι του Χάρη Μελιτά δεν χρειάζεται να γίνει ορμητικό για να πνίξει κάθε αρνητικό που μας περιβάλει. Έχει τους δικούς του μηχανισμούς και κανάλια για να διεισδύει στις καρδιές μας.

Δείγμα γραφής:

ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Γιατί μου ρίχνεις

κι άλλη ντάμα, μοναξιά;

Πάλι μπλοφάρεις;

ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ

Λίμνες, ποτάμια

θάλασσες, ωκεανοί.

Κι όμως, διψάω.

ΠΟΤΑΜΙ ΚΟΚΚΙΝΟ

Οι παπαρούνες

αψηφούν το άρωμα

Ψηφίζουν χρώμα.

Η ΒΡΟΧΗ

Χιλιάδες χρόνια

πέφτω απ' τα σύννεφα.

Ίδιος ο κόσμος.

ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ

Είπαν. Στα όπλα.

Πατήρ πάντων πόλεμος.

Είπα. Ορφανός.

 

 

Αλέξανδρος Ακριτίδης

Λογοτέχνης - Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών