Η «σχεδία» της ασεξουαλικότητας και των Τσιγγάνων

Βρίσκουμε τον Πλάτωνα στο κρεβάτι μας, ακολουθούμε το καραβάνι της πλάνης, απολαμβάνουμε τα χάδια της ίασης, ανακαλύπτουμε το πρόσωπο της αιωνιότητας, εντυπωσιαζόμαστε από μια οικολογία στην τρίχα, περιπλανιόμαστε στη γειτονιά των αφανών, ταξιδεύουμε ώς το φαράγγι της γαλήνης, καβαλάμε το άτι της δόξας.

Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» Δεκεμβρίου (τεύχος #95), που θα βρίσκεται από την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου στους δρόμους της πόλης.

Η ασεξουαλικότητα ούτε ψυχική ασθένεια είναι ούτε μορφή αντικοινωνικότητας, αλλά διακριτός σεξουαλικός προσανατολισμός, του οποίου η ορατότητα και ο αποστιγματισμός είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. «Υπάρχουν αρκετοί μύθοι αναφορικά με τους ασεξουαλικούς, ότι έχουν κάποιο ορμονικό πρόβλημα ή ψυχική διαταραχή, ότι σημαίνει αναζήτηση αγνότητας, ότι είναι εσωστρεφείς και κοινωνικά απροσάρμοστοι, ότι είναι προϊόν τραύματος εξαιτίας σεξουαλικής κακοποίησης. Η ασεξουαλικότητα δεν είναι ούτε σύμπτωμα τραύματος ούτε επιλογή», μας πληροφορεί ο ακτιβίστρια και συγγραφέας Τζούλι Σόντρα Ντέκερ. Είναι το φάκελο της ασεξουαλικότητας που ανοίγουμε στο ρεπορτάζ με τίτλο «Στο κρεβάτι με τον Πλάτωνα».

«Το καραβάνι της πλάνης». Ένας ακατάβλητος δημοσιογράφος και συγγραφέας αποδομεί τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους Τσιγγάνους, εξηγεί γιατί έχουν υιοθετήσει μια ταυτότητα πουν δεν είναι δική τους, τον αμοιβαίο φόβο που χαρακτηρίζει τις σχέσεις τους με του μη Ρομά, αλλά και για ποιο λόγο το τσαντίρι και ο αναλφαβητισμός δεν αποτελούν εγγενή τους στοιχεία. «Η ζωή και η ιστορία των Ρομά είναι ακόμα άγνωστη, γεμάτη ανακρίβειες και ψέματα, που θέλουν όλους τους Ρομά τεμπέληδες, κλέφτες, ψεύτες και βίαιους», τονίζει, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή του ο Γιώργος Τσιτιρίδης.

«Τα χάδια της ίασης». Μία σεξουαλική συνοδοιπόρος στα άτομα με αναπηρία το δικαίωμα στην αγκαλιά, τη ζεστασιά, την ερωτική οικειότητα, υπογραμμίζοντας τον θεραπευτικό χαρακτήρα αυτής της σχέσης. «Συχνά, δεν υπάρχει έρωτας, πόθος και επιθυμία. Το ζητούμενο είναι να ανακαλύψει κάποιος τη σεξουαλικότητά του και να μπορέσει να την εκφράσει», σημειώνει η Τζέσικα Φίλιπς.

«Το πρόσωπο της αιωνιότητας». Ένας ασυμβίβαστος θεολόγος εξηγεί γιατί η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι ο καλύτερος σύμμαχος του χριστιανισμού, για ποιο λόγο η χριστιανική παράδοση δεν είναι στατική, αναζητεί τη χαμένη οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας, ενώ στηλιτεύει τη μονομερή προσκόλληση στα επουράνια. «Το πρόσωπο στην ορθόδοξη παράδοση σημαίνει ελεύθερη αυτοπραγμάτωση και αναπτύσσεται απρόσκοπτα σε συνθήκες πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών», μας λέει ο επίκουρος καθηγητής της Φιλοσοφίας της Θρησκείας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χαράλαμπος Βέντης.

«Η οικολογία στην τρίχα». Η πλέον αποτελεσματική και περιβαλλοντικά φιλική λύση για την απορρύπανση των υδάτων και την καταπολέμηση των πετρελαιοκηλίδων είναι τα ίδια μας τα μαλλιά. Χαρακτηριστικά, στον Μαυρίκιο, για την αντιμετώπιση μιας πετρελαιοκηλίδας, χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες γυναικεία καλσόν παραφουσκωμένα με μαλλιά.

«Στη γειτονιά των αφανών». Μία ερευνητική δημοσιογράφος θέτει υπό το φως της τέχνης τη διαδρομή τούρκων φυγάδων που κατέφυγαν στον τόπο μας, εξηγεί γιατί επέλεξαν να είναι αόρατοι, καλώντας μας να αναλογιστούμε πόσο εύκολα μπορούμε να βρεθούμε κι εμείς στη δική τους θέση. «Ένιωσαν πως με το να ζουν στο σκοτάδι και να μιλάνε για το τι συμβαίνει στη χώρα τους, ουσιαστικά, εξυπηρετούσαν την ατζέντα εκείνου που τους είχε εκδιώξει», επισημαίνει στη «σχεδία» η δημιουργός του ντοκιμαντέρ «Invisible» Μαριάννα Κακαουνάκη.

«Το φαράγγι της γαλήνης». Μία σκωτσέζικη οργάνωση αναδεικνύει την κοινωνική διάσταση της εικονικής πραγματικότητας, προσφέροντας ανακούφιση και μαθησιακές ευκαιρίες σε ανθρώπους όλων των ηλικιών.

«Στο άτι της δόξας». Σε μία αφρικανική χώρα όπου οι ιπποδρομίες αποτελούν εθνική υπόθεση, ένας έφηβος τζόκεϊ συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση και ονειρεύεται να φτάσει στην κορυφή.

Ακόμη, ο Χρήστος Αλεφάντης, στα «Λόγια της πλώρης», περιγράφει τη διαδρομή του Γιορίκα στα χρόνια του GOV.GR. Ο δημοσιογράφος και φωτογράφος Άκης Τεμπερίδης και η χορεύτρια Βούλα Νέτου-Αβαντόγλου μας παίρνουν μαζί τους στο γύρο του κόσμου. Οι φακοί του Κωστή Μπακόπουλου και του Βασίλη Μαρινάκη καταγράφουν βραδινά και μεσημεριανά αντίστοιχα στιγμιότυπα της πόλης, την ίδια στιγμή που μία γυναίκα που αγωνίζεται για τη διαφύλαξη της παράδοσης του τόπου της μας μεταφέρει στη Σκιάθο των ψαράδων, των ελαιώνων και των προξενιών, ενώ μας ετοιμάζει χαμαλί. Παράλληλα, σε γειτονιά της Αθήνας, γωνιά, η ρωσική γαστρονομική παράδοση συναντά τις μνήμες του ποντιακού ελληνισμού. Επιπλέον, κάνουμε νέες εγγραφές στο Ημερολόγιο της «σχεδίας» και, μέσα από μια μικρή αγγελία, μαθαίνουμε να παίζουμε μπιλιάρδο.

Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» Δεκεμβρίου (τεύχος #95).