Print this page
Δευτέρα, 21 Σεπτεμβρίου 2020 11:37

Η Χρυσούλα Μουλαρτζή σχολιάζει το μυθιστόρημα του Γιάννη Φιλιππίδη, «Το σπίτι με τις κλειδαριές» (Άνεμος Εκδοτική)

Η Χρυσούλα Μουλαρτζή σχολιάζει το μυθιστόρημα του Γιάννη Φιλιππίδη, «Το σπίτι με τις κλειδαριές» (Άνεμος Εκδοτική)

«Το σπίτι με τις κλειδαριές»
Γιάννης Φιλιππίδης
Άνεμος Εκδοτική 

Είναι μια πένα κάπως αλλιώτικη, αυτή του Γιάννη Φιλιππίδη, πάντα εύστοχη και πειστική που ξεγυμνώνει στα μάτια μας τον άνθρωπο με όλα του τα πάθη, τα μυστικά, τα λάθη και τις αλήθειες του. «Το σπίτι με τις κλειδαριές» είναι ένα μυθιστόρημα που μέσα από τα κοινωνικά θέματα που πραγματεύεται, ξυπνά μνήμες, δημιουργεί ερωτήματα και αποτελεί τροφή για σκέψη. Σε έναν κόσμο πνιγμένο στην εκμετάλλευση, παραδομένο στη βία και υποδουλωμένο σε εικόνες ρατσισμού, οι άνθρωποι γίνονται δέσμιοι των επιλογών τους. Άνθρωποι θεριά μα και άνθρωποι έρμαια που αδυνατούν να σταθούν όρθιοι και να αντιμετωπίσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. 

Ένα μυθιστόρημα που μας ξεναγεί σε μία εποχή - σχεδόν άγνωστη για κάποιους - αλλά με μια οικειότητα που, θαρρείς, τρομάζει. Μεταφερόμαστε κάπου στα τέλη του ΄50, όπου ζει μία αγροτική οικογένεια, η οποία κλονίζεται με τον ερχομό της μικρής Κατερίνας - του τρίτου κατά σειρά παιδιού. Το παιδί στερείται το μητρικό χάδι και επωμίζεται την ευθύνη του χαμού της μάνας του. Η απώλεια δημιουργεί αντιδράσεις και τα δύο αδέρφια της Κατερίνας φροντίζουν να χαρακώνουν σε κάθε ευκαιρία την παιδική ψυχή της. Η συνέχεια βρίσκει το κακόμοιρο κορίτσι θύμα μιας πλούσιας οικογένειας που προίκισε τα δύο αδέρφια με αυτή της την αγορά. Σε ένα σπίτι που υποτάσσεται στο χρήμα και στην κοινωνική καταξίωση μα και που γεννιέται ένας έρωτας, ο οποίος σαν χείμαρρος ελευθερώνει τον Παύλο - γιο των πλουσίων κυρίων του σπιτιού - από τις κλειδαριές που τον κρατούν φυλακισμένο λόγω της ψυχικής του διαταραχής. Οι ισορροπίες θ’ αλλάξουν, το διαφορετικό θα ζεστάνει τις ψυχές όλων και η αισχροκέρδεια θα τα “βρει σκούρα” μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης. 

Ο Γιάννης Φιλιππίδης μάς παρασύρει σε έναν κόσμο όπου κυριαρχούν οι ανατροπές, μέσα από τις οποίες ξεδιπλώνει τόσο εύστοχα τον χαρακτήρα των ηρώων του. Μας φέρνει αντιμέτωπους με μία εποχή βουτηγμένη στην ασυδοσία, την αδικία και την απόρριψη. Ο πλούτος σωστός θεός της εποχής και ο εκφοβισμός το μέσο των επιφανών ανθρώπων να επιβάλλονται. Η ελληνική επαρχία μακριά από καθετί που θυμίζει πολιτισμό, πορεύεται με στερεότυπα που προάγουν στενόμυαλους ανθρώπους, έρμαια των απωθημένων τους. Μέσα από την αφήγηση, ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με ένα από τα είδη των ψυχικών διαταραχών. Έτσι ώστε να γίνει κατανοητός ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων που πάσχουν από διπολική διαταραχή, αλλά και να φωτιστεί, το πώς τον αντιλαμβάνεται και το πώς τον βιώνει ο περίγυρος του ασθενή. 

Αδιαμφισβήτητα παρασύρθηκα με την ιστορία του βιβλίου, ταξίδεψα με τους ήρωες, που άλλους ένιωσα, άλλους μίσησα αλλά και με άλλους ταυτίστηκα. Η ικανότητα του συγγραφέα να σκιαγραφεί τους χαρακτήρες των ηρώων του με έκανε να διαβάσω απνευστί κάθε σελίδα. Αισθάνθηκα να χάνομαι στους σκοτεινούς δρόμους της περιόδου της Δικτατορίας και να παραδίνομαι στη δύναμη και την πληθωρικότητα του έρωτα. Θύτες και θύματα ζωντανεύουν στις σελίδες και παρουσιάζουν τη δύναμη, αλλά και τα τρωτά τους σημεία. Με λόγο ζωηρό, χιουμοριστικό και χειμαρρώδη ο Γιάννης Φιλιππίδης μάς καθηλώνει, ενώ οι διάλογοι χαρακτηρίζονται από μια διαχυτικότητα, γεγονός που καθιστά το κείμενο ελκυστικό, ζωντανό και σε καμία περίπτωση δεν μας επιτρέπει να βαρεθούμε.

Θα ολοκληρώσω επισημαίνοντας πως πρόκειται για μία καταιγιστική ιστορία με ανατροπές και πάθη. Η συγχώρεση και η ζεστασιά μοιάζουν πολεμιστές ανίκητοι που κρατούν ορθά τα τείχη. Ο έρωτας ξεχύνεται ανεμπόδιστος, μη ξέροντας από διαφορετικότητα, κανόνες, από καταπίεση και ψευτιά. Σ’ έναν κόσμο που καίγεται, λοιπόν, επιβιώνουν όσοι παλεύουν και υπομένουν καρτερικά, όσοι σφόδρα ορμούν και διψούν να ελευθερωθούν από τις κλειδαριές τους. Ευχόμαστε και σε άλλα τέτοια έργα του συγγραφέα με πολυεπίπεδες εμβαθύνσεις, που με επαναστατική θεώρηση της αλήθειας θα μας οδηγούν μακριά από παγιωμένες αντιλήψεις και πιο κοντά σε αυτό το ξεχωριστά πολύπλοκο ον, τον άνθρωπο. 

Η συνέχεια επί των σελίδων του βιβλίου…. 

Μουλαρτζή Θ. Χρυσούλα – Απόφοιτος Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων, Τμήμα Ψυχολογίας, Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, Ειδική Αγωγή 

Σελίδα του βιβλίου: https://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/kleidaries.html 

Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι συγγραφέας και υπεύθυνος εκδόσεων της Άνεμος Εκδοτική. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και επώνυμες ιστοσελίδες. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Από το 2013 αρθρογραφεί κι είναι αρχισυντάκτης στο www.anemosmagazine.gr 

Εργογραφία 

Aπό την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία του:
«Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου» (μυθιστόρημα, 2006)
«Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι "αχ"» (μυθιστόρημα, 2008)
«Μα, το ψάρι είναι φρούτο» (οχτώ απρόβλεπτες ιστορίες, για ενήλικους αναγνώστες, 2011)
«Kρατάς μυστικό;» (μυθιστόρημα, 2011)
«Zωή με λες» (παιχνίδια πεζογραφίας, 2011)
«Λούσιfair, η βασίλισσα της Κυψέλης» (μυθιστόρημα, 2012)   
«Ο Απρίλης στάθηκε αλήτης» (μυθιστόρημα, 2014)
«Το ασανσέρ των οκτώμιση» (θεατρικό, 2015)
«Κωδικός Ελευθερία» (παιχνίδια πεζογραφίας, 2015)
«Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων» (μυθιστόρημα, 2017)
«Είχε λιακάδα σήμερα» (μυθιστόρημα, 2019)
«Το σπίτι με τις κλειδαριές» (μυθιστόρημα, 2020) 

Πολυσυμμετοχικά 

«Το προσωπικό μου θέατρο σκιών» (συμμετοχή, ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011)
«Προσωπογραφίες» (συμμετοχή, ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011).

 

 

Read 1390 times

Latest from Μουλαρτζή Χρυσούλα - Πτυχιούχος Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων