ΚΑΤΑΓΩΓΗ


Ανάλαφρες  σταγόνες 
Πυκνών αισθημάτων
Οι λέξεις
Στο γιομάτο νου κυλούν
Συγυρίζουν τον χρόνο
Την σκέψη
Πέρα από πρόσωπα
Λυτρώνουν
Τα σώματα
Κάποτε αθάνατες  πεθαίνουν
Και σε κρεμάμενα χείλη
Βαθειά μέσα
Ωσάν  σημαίες
Λικνίζουν την συνέχεια
Την  καταγωγή μας