Τριάντα οκτώ ποιήματα που ανθολογούνται από ποιητικές συλλογές αλλά και ανέκδοτα ποιήματα, εκ των οποίων τα τέσσερα παρατίθενται και στα αγγλικά, παρουσιάζονται στο βιβλίο του Άμαρτζιτ Τσάνταν που μόλις κυκλοφόρησε από τον Μανδραγόρα. Οι λέξεις και οι σημασίες της λέξης/ ένα νεογέννητο μωρό/ ένα νεογέννητο αστέρι/ μια φλόγα που ανάβει μια άλλη φλόγα/ ένα πουλί που πετά έξω από το κλουβί ένα αποχαιρετιστήριο φιλί […] το άγγιγμα των χεριών, η αγάπη που χωρίζει το ρήμα «αγαπώ», διαπερνούν με απλό καθαρό τρόπο την ποιητική φιλοσοφία του Ινδού ποιητή που γράφει στα ινδικά, στη γλώσσα παντζάμπι και στα αγγλικά. Με τους ίδιους κώδικες απαλότητας διανθίζουν/διαχειρίζονται το υλικό τους και οι δύο μεταφραστές αποδίδοντας στην ολότητά του το ονειρικό κλίμα της έκδοσης που κοσμεί στο ίδιο μοτίβο ένας αχειροποίητος άγγελος του ζωγράφου Φαίδωνα Πατρικαλάκι.

«Ο ποιητής κατορθώνει να εκφράζει την πολύπλοκη διανοητική του σκέψη απλά, αρμονικά, με φυσικότητα αναπνοής», σημειώνει στο εισαγωγικό της σημείωμα η ποιήτρια και μεταφράστρια Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ και συνεχίζει: «την ίδια ουσιαστική λιτότητα έχει και η μετάφραση στα ελληνικά της Χριστίνας Λιναρδάκη και του Ανδρέα Πιτσιλλίδη, που με απλά βήματα σε οδηγεί στις δύσκολες ανηφόρες της σκέψης».

Το αύριο είναι μια αιωνιότητα και μια μέρα/ Το αύριο είναι μια μέρα που όλα τα ρολόγια θα διαλυθούν, γράφει στο ανέκδοτο ποίημά του «Tomorrow» ο Τσάνταν μετά την προβολή της ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου «Μια αιωνιότητα και μια μέρα», αποδεικνύοντας της λειτουργική επίδραση που ασκεί η τέχνη στους δημιουργούς. Και βέβαια την εσωτερικότητα των ταινιών του Έλληνα σκηνοθέτη που συχνά προσιδιάζει στην ινδουιστική φιλοσοφία και στην αναζήτηση του απόκρυφου νοήματος της ζωής που βρίσκεται πάντα στο πιο απλά φυσικά πράγματα.

«Η γλώσσα παντζάμπι παρουσιάζει ποικίλες μεταφραστικές δυσκολίες», λέει στο εισαγωγικό της σημείωμα η εκ των μεταφραστών ποιήτρια Χριστίνα Λιναρδάκη και συνεχίζει: «Για παράδειγμα, στην παντζάμπι δεν υπάρχουν άρθρα, ούτε οριστικά ούτε αόριστα: η συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα αποδείχθηκε προβληματική σε ποιήματα όπως το “Αύριο” κι αυτό επειδή η λέξη χρησιμοποιείται πότε ως χρονικό επίρρημα και πότε ως υποκείμενο στα αγγλικά, όμως η ελληνική απόδοση επιτάσσει μία ενιαία μετάφραση για να μη χαθεί το εφέ της επανάληψης που είναι πολύ σημαντικό στο ποίημα. Η ανθολογία που παρουσιάζουμε εδώ, ο Ανδρέας κι εγώ, τιμά την πρωτότυπη σημασία της λέξης: διαλέξαμε το άνθος, τα καλύτερα κατά τη γνώμη μας ποιήματα, από το σύνολο της δουλειάς του Amarjit». 

"ΦΟΡΕΣΕ ΜΕ" 

Φόρεσέ με

θέλω να τριφτώ σ' όλα τα μέρη του σώματός σου

κάνε με κολιέ σου

θέλω να είμαι κοντά στον λαιμό σου. 

Φόρεσέ με

όπως ο ήχος επενδύεται με τη λέξη,

όπως ο σπόρος περιβάλλεται με τη φλούδα,

όπως το βιβλίο σκεπάζεται με το άγγιγμα των χεριών,

όπως η θάλασσα τυλίγεται με τον ουρανό

όπως ο Θεός ενδύεται τους κόσμους.

Φόρεσέ με 

Το αύριο είναι ο θάνατος Το αύριο είναι η ζωή
Ό,τι πρόκειται να συμβεί είναι το αύριο

[…] Ένα δόντι σπάει από τον τροχό του χρόνου.
Ο δίσκος του γραμμοφώνου παίζει συνέχεια, με τη βελόνα κολλημένη στ ίδιο σημείο.

Σ’ αυτή τη χώρα ο ξένος χάνει την αίσθηση του προσανατολισμού.
ένει ανήξερος χαμένος στις σκέψεις του.
Φοράει παπούτσια παντζάμπι με το κοστούμι και το γιλέκο του.

Σ’ αυτή τη χώρα ο ξένος εξακολουθεί να κοιτάζει τη φωτογραφία 
στο παλιό του διαβατήριο
και τον φοβίζει η θωριά του. 

Λεπτομέρειες:  

Συγγραφέας: ΤΣΑΝΤΑΝ ΑΜΑΡΤΖΙΤ

ISBN13: 9789609476928

Εκδότης: ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ

Σειρά: ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Χρονολογία Έκδοσης Δεκέμβριος 2014

Αριθμός σελίδων: 56

Διαστάσεις: 25x16

Μετάφραση: ΛΙΝΑΡΔΑΚΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Επιμέλεια: ΚΡΕΜΜΥΔΑΣ ΚΩΣΤΑΣ, ΛΙΝΑΡΔΑΚΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, ΠΙΤΣΙΛΛΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Εισαγωγή: κατερίονα Αγγελάη – Ρούκ 

Ο Άμαρτζιτ Τσάνταν γεννήθηκε το 1946. Από το 1980 ζει στο Λονδίνο. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές και τρία βιβλία με δοκίμια στα παντζάμπι, καθώς και δύο ποιητικές συλλογές στα αγγλικά: «Being Here» (edit. The Many Press, 1993, 1995, 2005) και «Sonata for Four Hands» με πρόλογο του John Berger (edit. Arc, 2010). Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ανθολογίες και περιοδικά στην Αγγλία, την Τουρκία, την Ελλάδα, τη Ρουμανία και τη Βραζιλία, ενώ έχει λάβει διακρίσεις στην Αγγλία, την Ινδία και τις ΗΠΑ. Ποίημά του έχει χαραχθεί, στα παντζάμπι και τα αγγλικά,  σε πλάκα γρανίτη ύψους 12 μέτρων και αναρτηθεί σε πλατεία της περιοχής Slough έξω από το Λονδίνο. 

Η Χριστίνα Λιναρδάκη γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει επίσης σπουδάσει μετάφραση στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ (UMIST). Εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια εκδόσεων από το 2001. 

Ο Ανδρέας Πιτσιλλίδης γεννήθηκε το 1938 στα Βαρώσια της Αμμοχώστου, στην Κύπρο. Το 1953 έφυγε με την οικογένειά του για το Λονδίνο, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα. Σπούδασε μουσική σύνθεση, διεύθυνση ορχήστρας και κοινωνικές επιστήμες. Εργάστηκε ως μεταφραστής στο Haringey Council και δικαστικός διερμηνέας.