''Βουτώ στο καλοκαίρι''
Στίχοι: Αγγελική Καραπάνου
Σύνθεση-Ερμηνεία: Αχιλλέας Μωραΐτης

Ο Αχιλλέας Μωραΐτης είναι ένας άξιος δημιουργός της νέας γενιάς, ένας ταλαντούχος ερμηνευτής που μας έχει απασχολήσει τελευταία τόσο με τα δικά του "γραψίματα" όσο και με τις συμμετοχές του σε αξιόλογες και καλοδιαλεγμένες δουλειές άλλων καλλιτεχνών. Πάμε λοιπόν να τον γνωρίσουμε καλύτερα!

Ο Αχιλλέας  γεννήθηκε έναν Αύγουστο του 1994 κάπου στην Αθήνα. Σε ηλικία 5 χρονών έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική ξεκινώντας τις σπουδές του στο κλασσικό βιολί.

Μπαίνοντας στα εφηβικά του χρόνια τον κέρδισε η rock μουσική κι έτσι ξεκίνησε να μαθαίνει μόνος του κιθάρα παράλληλα με τις σπουδές του στο βιολί και τα ανώτατα θεωρητικά.
Το 2010, ο  Αχιλλέας Μωραΐτης έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή ως μπασίστας και κιθαρίστας διαφόρων συγκροτημάτων και το 2014 ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική με πολλές εμφανίσεις σε μαγαζιά και συμμετοχές σε φεστιβάλ σαν αυτόνομος καλλιτέχνης.

Αν και σε τόσο νεαρή ηλικία, τον Φεβρουάριο του 2020, ο Αχιλλέας Μωραΐτης κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο "Σταγόνες Παραδείσου" που αποτελεί μία συλλογή οκτώ τραγουδιών στα οποία υπογράφει μουσική, στίχους και ενορχηστρώσεις. Παράλληλα έχει πραγματοποιήσει αρκετές συμμετοχές ως συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών ενώ πραγματοποιεί και ζωντανές εμφανίσεις. 

Μπορείτε να βρείτε τον δίσκο του εδώ:

Bandcamp: https://achilleasmoraitis.bandcamp.com/

iTunes: https://music.apple.com/gr/album/stagones-paradeisou/1500279680

Spotify: https://open.spotify.com/album/7tIjJZRYUIzOZLvnq5fAZV?si=72BbNGNRQPastFyoWTmOsQ

Deezer: https://www.deezer.com/en/album/133423442 

''Βουτώ στο καλοκαίρι''

Στίχοι: Αγγελική Καραπάνου

Σύνθεση-Ερμηνεία: Αχιλλέας Μωραΐτης 

Ένα τραγούδι που μυρίζει καλοκαίρι! Ήλιος,θάλασσα,κύμα,κοχύλια,αλμύρα,γλάροι,σταφύλι,άσπρα σπίτια,κάστρα. Ελάτε να ταξιδέψουμε μαζί! 

Βουτώ στο καλοκαίρι

 Στης ξεγνοιασιάς τα βράχια αναρριχήθηκα
 Με συντροφιά το κύμα περιπλανήθηκα
 Ν’ αγγίξω μαύρη πέτρα κοχύλια σπάνια
 π’ αστράφτουν απ’ αλμύρα κι υπερηφάνεια 

 Μου γνέφει να’ρθω πλάι ένα γλαρόπουλο
Σαν μαγεμένο μοιάζει να’ναι κοριτσόπουλο
 Στην αγκαλιά μου γέρνει ήλιε τεμπέλη μου
 Και το κερνώ σταφύλι από τ' αμπέλι μου 

 Φιλώ το γλαροπούλι να λύσει τ’άδικο
Το ξόρκι που το δένει στη γη κατάδικο
 Να γίνει μια νυφούλα που πλέει στο διάβα μου
 Κορμί που καταπίνει τ’Αυγούστου η λάβα μου 

 Ανάβω μες το σύμπαν ξανθούλης φάρος της
 Στον ουρανό πετάμε κι είμ’ο κουρσάρος της
 Και χτίζουμ’άσπρα σπίτια, κάστρα ροδίτικα
 Ο αφρός μου τραγουδούσε λόγια αλήτικα 

 Ρεφρέν
 Βουτώ στο καλοκαίρι παιδί ξυπόλητο
 Μες το βυθό γεννιέμαι και στο απόλυτο