Πέμπτη, 01 Δεκεμβρίου 2011 20:51

Σε λίγο - Αντώνης Πυροβολάκης

Written by
1878

Σε  λίγο

Σε   λίγο  έρχεται  η  θλίψη ,  κάνε  κάτι.
Αποποιήσου  την  ευθύνη  του  πνιγμού  των  χιμαιρών στα  βουρκωμένα
σου  τα  μάτια.
Ρίξε  την  πετονιά  σου  στ
ʼ αστροφώτιστο   διηνεκές,
δε  μπορεί  όλο  και  κάποιο  χάος  θα  τσιμπήσει
να  καταργήσει  τις  ρυτίδες  της  σοφής  σου  γήρανσης,
τις  ξαστεριές  της  νιότης  που  σου  υποσχεθήκανε  ωκεανούς
γαλάζιους, μα  μονάχα  σου  αφήσανε
μια  δηλητηριασμένη  λίμνη  από  σκοτάδι  να  φωλιάζει  στο  λακκάκι
του  λαιμού  σου,
μια  σπίθα  μαύρου  να  λεκιάζει  τα  φιλιά ,  εραστών
αποκεφαλισμένων  από  τις  θεριζοαλωνιστικές  του  πουθενά.
Έρχεται,  κάνε  κάτι
Πες  ένα  τραγούδι  από  εκείνα  τα παλιά,  που  ζέχνουνε  νταλκά  και
γεύση  από  φτηνή  σαμπάνια.
Χόρεψε  κι  ένα  ζεϊμπέκικο  με  χέρια  ανοιχτά,   σαν  ένας  ληστής
σταυρωμένος
δεν  ξέρω  ποιος  ο  αριστερά  του  Ιησού  ή  ο  δεξιά,  εσύ  διαλέγεις.
Απλά  κάθισε  εδώ  να  μιλάμε  μέχρι  να  μας  βαρεθεί  η  νύχτα  και
να  φύγει.
Σε  λίγο  έρχεται   η   θλίψη,  κρύψε  με.
Στην  αμμουδιά  με το  βρόχινο  του  Σεπτέμβρη  αναφιλητό,  στις
μνήμες  της  θρυμματισμένης  πέτρας.
Ησύχασε  με,  όπως οι   παρηχήσεις   ησυχάζουν  στα  κλειστά  σου    χείλη,
σαν τις  παραδείσιες  πεταλούδες  που   γαληνεύουν  στα  αιμάτινα
στόματα  των  ορχιδέων  στα  υψίπεδα  του  Ορινόκου
Κρύψε με  κάτω  από  το  δέρμα  της  σιωπής,
εκεί  λένε  παραφυλάει  η  σοφία, εκεί  καραδοκεί  η  ταπεινοφροσύνη
εκεί  τα  χρόνια   κοιμούνται  σε  φλεγόμενα  κρεβάτια.
Η  θλίψη  έρχεται ,  θυσίασε  με  να  φυσήξουνε  οι  άνεμοι
να  φύγουν  τα ιστιοφόρα  κι  οι  αστροφεγγιές  εδώ  να  μείνω  με μια
χαραυγή  και  μια  οδύνη
να  λένε  πίσω από  την  πλάτη  μου,  είναι  αυτός  που  ο  πόνος  του
έρεε  μέσα  στις  παρενθέσεις,
κι  εγώ  αηδιασμένος  να  χαμογελώ  ξυράφια.
Σε  λίγο  σκοτεινιάζει  κι  έρχεται  η  θλίψη,    κάνε  κάτι.


*Πρώτο βραβείο ποιητικής πρόζας στον ετήσιο διαγωνισμό του Κελαινώ 2011

Read 1878 times

Latest from Super User