Παρασκευή, 09 Ιουλίου 2010 12:46

Μαζί - Γιώργος Νικολόπουλος

Written by
2484

ΜΑΖΙ


Σκίζαμε τα κύματα

με φτερωτές, γυάλινες βάρκες

πάνω από την πικρή, πράσινη θάλασσα

πάνω από τα σύνορα της έρημης χώρας


Κι’ ήτανε τέτοια η γαλήνη του πρωινού

που νιώθαμε σαν αυτό να ήταν το τελευταίο ταξίδι

το πιο όμορφο ταξίδι

που κάναμε – ή θα κάναμε – στη ζωή μας


Και ακούμπησα το χέρι μου στο μάγουλό σου

και ένιωσα την ανάσα σου στα μαλλιά μου

και ήταν σαν να σταμάτησε ο χρόνος

και ήταν σαν να μη φύγαμε ποτέ

Read 2484 times

Latest from Super User