Τριαντάφυλλα

Αν  το  σκεφτείς  καλά  μικρή  μου  όλα  είναι  τριαντάφυλλα.

Μια  φούχτα  χάος,  μία έναστρη  κατάρα   κλειδωμένη

στο  συρτάρι   ενός  αυτόχειρα.

Το  κλάμα  των ηλιακών  ανέμων, τʼ  αναφιλητά  των σωρειτών,

που  τραγουδούν   για  το  αφιόνι  μίας  λέξης

την  αστραπή  μιας  πρότασης.

Εκείνο  το  άδειο  βλέμμα   που  ματώνει

τα κρίνα  και  τις  τρυφερές  καρδιές

κάτω  απ'  το  ξόρκι  της  αιμόφυρτης  σελήνης

και  στέλνει  νυχτοπούλια εξώδικα  για  ν'  απαιτήσουν

τα  χάδια  και  τα  χρωστικά  στην  μοίρα  που  δεν  έχεις  να  πληρώσεις.

Μια  μελωδία  από  τους  περιστερώνες  του  χειμώνα

σαν  το φτερούγισμα  του  χαλαζιού  στις  κατακόμβες  της  σιωπής

σαν  το  διανθισμένο  τίποτα  που  εκτίνει την  ποινή  ενός  χαμόγελου

στον  κήπο  μιας  παιδικής ψυχής.

Δυο  βιαστικά  φιλιά  που  ξεχαστήκανε  σε  ένα νοτισμένο  μάγουλο

και  ένα   άρωμα  βαρύ  σα   θλίψη  που  αποκοιμιέται  σε  μια  μαρμαρένια   πλάκα.

Αν  το  σκεφτείς  καλά  μικρή  μου  όλα  είναι  τριαντάφυλλα.

Ένα   «..σʼ αγάπησα  πολύ..»   και  μια  μεγάλη  καληνύχτα.

Μια  δαχτυλιά  σκοτάδι  σʼ ένα   νυφικό  κατάλευκο  σεντόνι.

Ένα  τέλος  στα  γέλια  και  τα δάκρυα.

Όλα  οσμή  από  αντίο και  σπασμένα  ρόδα.

Τραβάς   γραμμή  σε  μια  ζωή  με  μια  αγκαλιά,  μ'  ένα  χαμόγελο,  μ'  ένα  λυγμό

κι  αυτή   γίνεται  τριαντάφυλλο,

αν  το  σκεφτείς  καλά  μικρή   μου...