Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2013 19:53

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ - Αθανάσιος Χριστοδούλου

Written by
2490

ΘΑΝΑΣΗΣ  ΒΕΓΓΟΣ


Καλέ μου άνθρωπε, να’ σαι καλά

μας διασκέδασες, από μικρά παιδιά.

Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές

να σε δούμε, περιμέναμε ατέλειωτες ουρές.


Στο θέατρο, στην οθόνη τη μεγάλη,

πρόσφερες απλόχερα, τα πνευματικά σου κάλλη!

Σε αφιλόξενες πολυκατοικίες, θυρωρός

πέντε έξι, ανύπαντρων κορασίδων, αδερφός!


“Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;, ταινία μαγική

“Θανάση πάρε τ’ όπλο σου”, αδυνάτων προτροπή

Κι όταν έλεγες, “τραγουδώ χωρίς φωνή,”

απ’ το γέλιο το πολύ πέφταμε ξεροί.


Στον “Ηλία του δεκάτου έκτου” ήσουν η μορφή

με τον Κώστα Χατζηχρήστο, ψάχνατε για την καλή.

Στην πλάτη σου, κουβάλησες, ολόκληρη γενιά

βάλσαμο το γέλιο, σε μεγάλους και παιδιά.


“Θα σε κάνω Βασίλισσα”, έλεγες κι έκανες λογαριασμούς

«ποιος καταλάβαινε», της φτώχειας τους καημούς.

Πράξεις, λογαριασμούς έκανες στο τάκα  τάκα

πέρασες μηνύματα σοφά, μέσα από την πλάκα.


Στο θέατρο, το εβδομήντα δύο, αν καλά θυμάμαι,

να γίνεις Βασιλιάς, σου λένε “πάμε.”

“Δε θέλω, αφού θα με διώξουν, ρε παιδιά”, έλεγες με καημό

“τη δημοκρατία της εποχής”, τη  χόρεψες ταγκό.


Κύριε Θανάση, σε θυμάμαι, σ’ ευχαριστώ πολύ

οι ρόλοι σου, οι πράξεις σου, σημάδεψαν τη ζωή.

Απ’ της φτώχειας τον μπαξέ, κι εγώ λουλούδι ανθισμένο

να δουλεύω έμαθα, να διεκδικώ, να καρτερώ και να προσμένω.

 


 

Read 2490 times

Latest from Super User

back to top