Κυριακή, 24 Απριλίου 2011 18:29

Τα άρρητα ονόματα - Αθηνά Σιδερά

Written by
2282

 

Τα άρρητα ονόματα


Αυτός που δεν ζυγώνουνε τα δόρατα στην μάχη

έχει ασπίδα τ’ άστρα του, στη ζώνη του δεμένα,

τα χρόνια και το στόμα του μιλάνε σαν κι εμένα

και κλαίει σαν τον Άθωνα με την σκυμμένη ράχη.


Στο πρόσωπό του αλάωμαι, πλατεία φωτισμένη

τα δυο του μάτια μούσκεμα, παιδιών τα σιντριβάνια

που μου τα κρύβει μη και δω την τσακισμένη περηφάνια

κι αφουγκραστεί πως γίνομαι για λίγο λυπημένη.


Σαν την βροχή την γυάλινη στο μέσα του διείδα

μία καρδιά να σπαρταρά, σπουργίτι πληγωμένο

που γύρισε κι αντίκρισε το σπίτι γκρεμισμένο

μια ξόβεργα ο θάνατος του έστησε παγίδα.


Πεύκο γυρτό, στην κορυφή ενός βουνού μονάχο

είν’ η ψυχή σου εύθραυστη μικρό- μικρό κλωνάρι

και το ρετσίνι δάκρυ σου ..καλό μου παλικάρι!

που έσταξε και πότισε τον ξεραμένο βράχο.


Σου είπα: «Κοίτα με, με μάτια που δεν βλέπω»

νιώσε την αύρα μου παντού, ζεστό προσκέφαλό σου

εγώ δεν θα’ μαι ζωντανή μα θα’ μαι στο πλευρό σου

τις μέρες και τις νύχτες σου καλά να επιβλέπω,


να σου φερθούν όπως ποθείς και όπως το αξίζεις

να σου δοθούν απλόχερα τα πλούτη του πλανήτη

και να κοσμούν μαλάματα τα όμορφά σου στήθη

και μι’ αγκαλιά μονάκριβη τα βράδια να γυρίζεις.


Όσο για’ μας που γράψαμε, με πόνο και μελάνι

μια νύχτα που βρεθήκανε τα μόνα πνεύματά μας

έχω αυτά τα γράμματα πρωτότοκα παιδιά μας

για να περνούν απτόητα απ’ του «εδώ» την πλάνη.


ΕΜΕΙΣ, χρόνο δεν ξέρουμε, δεν ξέρουμε από τόπο

ΕΜΕΙΣ, όπου βρισκόμαστε το ξέρουν οι νεράιδες

ΕΜΕΙΣ, που όταν δακρύζουμε γεμίζουμε χαράδρες,

για να πιαστούν τα χέρια μας, τα’ αστέρια ψάχνουν τρόπο!!


Σήμερα, θα’ ρθουν γείτονες.. τραπέζι “γιορτινό” μου

μα σαν καθίσουν με χαρά, κάτι θα τους μπερδεύει

«αφηρημένη» θα μου πουν.. «το πιάτο περιττεύει»

κι ένα ποτήρι με κρασί, δίπλα απ’ το δικό μου..


Για’ σένα, που δεν έρχεσαι,

Μεγάλο Σάββατό μου………


Read 2282 times

Latest from Super User