"Πως ήταν η παιδεία στα χρόνια τα παλιά" από την Τσοκτουρίδου Παρθένα
«ΝΕΦΕΛΕΣ» του ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ – (Μετάφραση)
ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ
Θα πω λοιπόν πως ήταν η παιδεία
στα χρόνια τα παλιά, τότε που ήμουν εγώ στα
πράγματα και κυβερνούσε η σωφροσύνη.
Πρώτον, στα παιδιά δεν επιτρεπόταν ούτε κιχ
να κάνουν. Δεύτερον, σαν επήγαιναν για μάθημα
Κιθάρας παιδιά απ’ την ίδια γειτονιά, έπρεπε
να πηγαίνουμε όλοι μαζί με τάξη και να είναι ντυμένοι
ελαφριά κι ας χιόνιζε παπάδες.
Τους δίδασκε έπειτα να κάνουν τις ασκήσεις χωρίς
τα μπούτια τους να σφίγγουν. Κι έπαιζαν άσματα
σπουδαία σαν το «Την Αθηνά, τη φοβερή πορθήτρα
ή το «Ήχε ψηλέ και δυνατέ», παίζοντας δυνατά
τη μελωδία που πήραν απ’ τους πατεράδες τους.
Κι αν πήγαινε κανείς να ξεγελάσει ή έκανε κανένα
φάλτσο, όπως αυτά που σήμερα τα έκανε ο Φρύνις
μόδα, τις έτρωγε για τα καλά με τη σκληρή ζωστήρα
γιατί, όπως λέγαν, σκότωνε τη μουσική.
Και μες το γυμναστήριο, την ώρα που καθόταν
έπρεπε ο νέος το μπούτι του μπρος στ’ αχαμνά
να βάζει, για να μη δείξει γύρω του τίποτα το αισχρό.
Κι όταν ξανά σηκώνονταν, την άμμο που καθόταν
έπρεπε να την ίσιωνε, της ήβης του να φύγει
τ’ αποτύπωμα μην και το δουν οι εραστές.
Και τότε, ούτε να το σκεφτούν να αλειφτούν με λάδι
πιο κάτω απ’ τον αφαλό οι νέοι. Γι’ αυτό είχαν δροσερά
μΜεριά με χνούδι σαν του κυδωνιού.
Κι ούτε να περπατήσουν κόταγαν κάνοντας τα γλυκά
μάτια στον αγαπητικό και τη φωνή αλλάζοντας
να μοιάζει με γυναίκας.
Κι ακόμα δεν επιτρεπότανε να παίρνουν,
όταν τρώγανε, του ραπανιού κεφάλι
ούτε απ’ τους μεγαλύτερους ν’ αρπάζουν άνηθο
και σέλινο, και ούτε να τρώνε πλούσια ούτε
να χασκογελούν ούτε να κάθονται με το’ να πόδι
πάνω στ’ άλλο….
…Όμως, μ΄ αυτά, τα χρόνια εκείνα, τους
Μαραθωνομάχους ανάθρεψε η δικιά μου εκπαίδευση.
Ενώ εσύ τους σημερινούς με κάτι μισοφόρια
να ντύνονται τους μαθαίνεις. Κι όταν τους βλέπω
στο χορό των Παναθηναίων να προσπαθούν
να κρύψουνε τα αχαμνά τους με την ασπίδα
και να γράφουνε εκεί ακριβώς την Αθηνά
μου’ ρχεται εγκεφαλικό.
Γι’ αυτό, νεαρέ μου, δείξε θάρρος και διάλεξε εμένα, το
Δίκαιο λόγο. Κι έτσι θα μάθεις να μισείς την αγορά και
στα λουτρά να μην πλησιάζεις κι όταν ακούσεις κάτι
αισχρό ή δεις, να ντρέπεσαι κι αν κάποιος βρώμικα σου
κάνει αστεία, να κοκκινίζεις κι απ’ την καρέκλα να
σηκώνεσαι σαν βλέπεις μεγαλύτερο να πλησιάζει και να
μη φέρεσαι άσχημα στους γονείς σου και γενικά να μην
κάνεις τίποτα αισχρό. Γιατί εσύ θα γίνεις ίδιο το άγαλμα
της Αιδούς. Θα μάθεις από μένα ακόμα να μην πηγαίνεις
στις χορεύτριες. Κι έτσι θα φυλαχτείς. Γιατί εκεί μπορεί
να σε χαζέψουν κι όπως θα στέκεις με το στόμα ανοιχτό
να σε χτυπήσει με το μήλο του Έρωτα κάποιο πορνίδιο
και να σου σπάσει έτσι τη βιτρίνα της υπόληψης που’ χεις
στην κοινωνία. Και θα σου μάθω ακόμα να μην αντιμιλάς
στον πατέρα σου ούτε να τον λες χούφταλο και
ξεμωραμένο βρίζοντας έτσι τον άνθρωπο που σε
γέννησε και σ’ ανάθρεψε από μικρό…
Latest from Super User
- Oι «Τάσεις φυγής σε παράλληλο σύμπαν» της Ρένας Αθανασοπούλου παρουσιάζονται στην Αθήνα σε δύο εκδηλώσεις
- Πεζό κείμενο της Κασσάνδρα Αλογοσκούφι για το «Βλέμμα» της εικαστικού Γεωργίας Κοκκίνη
- Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών - ΠΑΡΑΤΑΣΗ έως 14 ΙΟΥΝΙΟΥ ΤΟΥ 24ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
- "Η συνεδρία της Κοσμογονίας" - Απόστολος Τσαντεκίδης
- Οι δυο τους - Ευγενία Βραδή
- Ροζ σκιές - Ελένη Χατζάκη
- Μου ’γνεψε το φως σου, πυγολαμπίδα – Γεωργία Μαντζαγρή
- Ας γράψουμε παρέα! – Πρακτικές και τεχνικές της συγγραφής, Αντωνία Θεοχαρίδου
- Το ταξίδι μας ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα - Αθηνά Αραμπατζή
- Ο Κόσμος των Εποχών - Μαρία Γιαννάκη
- Η μικρή πατάτα που έπαιζε βιολί - Αθανάσιος Σταθόπουλος
- Κρόκος και Σμήλαια - Ιωάννα Κύρου
- "Δικηγορία, η μικρή μας πόλη" - Στεφανία Ι. Σουλή
- Ο γιος του χαφιέ - π. Πολύκαρπος Κοτσασαρλόγλου
- Θεοφανώ, μάγισσα ή αγία; - Όλγα Αθανασιάδου
- «Ή με μένα ή με καμία» του Ιάκωβου Μυλωνά στο Μέγαρο Μουσικής
- Ο Φαέθων, ένα μαγικό αστεράκι! - Φανή Καραφύλλη
- Θα είμαστε για πάντα φίλοι! - Βάσω Κουνούπη
- Θα τα καταφέρεις, αστεράκι μου! - Γεσθημανή Μπερμπέρη
- Τα φώτα των δρόμων - Στράτος Γιαννάκας