Το χρέος του Ποιητή, κείμενο του Σιούτζου Γιώργου
Το χρέος του Ποιητή
του Σιούτζου Γιώργου
Δύσκολο να ορίσεις την ποίηση…Πόσο μάλλον να ορίσεις τη σημασία της και τον κοινωνικό της ρόλο. Πολλοί λένε, μεταξύ των οποίων και οι γονείς μου, πως δεν αξίζει να αναλύεις τις σκέψεις και να ψάχνεις βαθυστόχαστα νοήματα στα λόγια του καθενός. Μάταιος κόπος καθώς δεν υπάρχει κάποια πανάκεια. Άλλωστε ο καθένας οφείλει να επικεντρώνεται πρώτα στα δικά του «εντός» που αλυχτάνε. Άλλοι πάλι λένε τους ποιητές εγωιστές. Θέλουν να επιβάλλουν το δημιούργημά τους στους αναγνώστες και να τους κάνουν «συνένοχους» στις εμπειρίες τους. Σε έναν κόσμο τεχνοκρατικό και γρήγορο ποιος μπορεί να διαβάσει ποίηση; Μόνο κάποιοι αθεράπευτα ρομαντικοί, ιδιότροποι και χασομέρηδες…
Μα η γνώμη μου είναι άλλη. Όπως το φως νικά το σκοτάδι, έτσι και η ποίηση γόρδιους δεσμούς λύνει, δρόμους ανοίγει στα αδιέξοδα της επιστήμης, της πολιτικής και της μοίρας. Ο λόγος και οι λέξεις ελεύθερα πλάθονται και μαγεία δημιουργούν. Μετουσιώνουν την ευτυχία, τη λύπη και την αλήθεια σε κάτι μεταφέρσιμο αιώνια. Είναι η πιο ασφαλής κληρονομία του μέσα. Είναι ο ποιητικός λόγος που σεισμό στο μέσα προκαλεί με έναν μυστικιστικό τρόπο. Συνειρμικά, αισθητικά και λογικά κυριεύει το πνεύμα και τοπία αλλιώτικα φτιάχνει.
Μέγα το χρέος που επιτελεί ο ποιητής στην κοινωνία. Η τελευταία ελπίδα για σωτηρία του ασθενή άλλες μορφές τέχνης και επιστήμης αποτυγχάνουν. Λέξεις δεμένες άναρχα μπορούν το μέσα σε τάξη να βάλουν!
Βίωμα βαθύ η ποίηση μεταφέρει μέσα από το συνονθύλευμα των στίχων…και βίωμα νέο μπορεί να δημιουργήσει στον παραλήπτη. Αρκεί να πειστεί…
Καταληκτικά θα ήθελα να παραθέσω το παρακάτω ποίημα που συνοψίζει μεστά τα παραπάνω.
Γιώργος Σαραντάρης
«Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει...»
Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε,
σημαίνει εγκαταλείπουμε τον αγώνα,
παρατάμε τη χαρά στους ανίδεους,
τις γυναίκες στα φιλιά του ανέμου
και στη σκόνη του καιρού.
Σημαίνει πως φοβόμαστε
και η ζωή μάς έγινε ξένη,
ο θάνατος βραχνάς.
Latest from apostaktirio team
- "Οι Λογοτέχνες τιμούν την Επανάσταση του 1821" / προσφορά των Εκδόσεων Αποστακτήριο για την 25η Μαρτίου!
- Διεθνής Έκθεση Φωτογραφίας με τίτλο: «Moments of Color» στη Blank Wall Gallery
- ΧΕΛΙΔΟΝΑ | Ομαδική Εικαστική Έκθεση στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή
- Δ' Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης και Διηγήματος από την Εταιρεία Λογοτεχνών Λεμεσού «Βασίλης Μιχαηλίδης»
- ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ του Τζούλιο στο ΡΕΚΤΙΦΙΕ
- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ | Βραδιά Μύησης στην Ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου “Λέξη-Λέξη, Νότα-Νότα, Στάλα-Στάλα”
- «ΦΡΕΓΙΑ» με την Έφη Χαντζούλη στο θέατρο ΝOUS
- 10ος Διαγωνισμός Ποίησης & Πεζόμορφου Στοχασμού με θέμα "ΚΥΠΡΟΣ 20 Ιουλίου 1974, η μέρα που δάκρυσε ο ελληνισμός"
- Προβολή του βιογραφικού ντοκιμαντέρ "Από το Μικρό στο Μεγάλο" στον κινηματογράφο ΑΝΔΟΡΑ | 30/3
- 2ος Δρόμος Θυσίας «Κακολύρι 1944»
- Οι αδελφές Σπανομάρκου και ο σκηνοθέτης Αντώνης Σωτηρόπουλος στη Ρόδο για τα γυρίσματα της νέας παραγωγής του Hollywood!
- ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ - “και ενθυμήθηκα πως είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ” βασισμένη στην αυτοβιογραφία της Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου
- Συνήθεις άνθρωποι, ανείπωτες ιστορίες - συλλογικό έργο
- "Η μικρή πατάτα που έπαιζε βιολί" του Θανάση Σταθόπουλου, Εκδόσεις Αποστακτήριο (9/3, πρώην δημαρχείο Ανδραβίδας)
- Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου “και ενθυμήθηκα πως είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ” | Ομαδική Εικαστική Έκθεση
- Girls & Boys του Dennis Kelly | Το Πάνω Σπίτι
- «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ | Σκηνοθεσία: Θανάσης Σαράντος | Έναρξη: 23/3
- Παραμύθια και όνειρα!
- Βανέσα Αδαμοπούλου – Σ’ Αγαπώ | Alpha Records
- "ΑΣΤΡΟ ΚΙ ΟΥΡΑΝΟΣ" του Παντελή Θαλασσινού. Ένα τραγούδι από τη σειρά «Το προξενιό της Ιουλίας»