ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ  
«Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΠΑΝΤΟΦΛΑΣ» ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΕΙΟΥ ΤΡΙΒΙΖΑ
Ένα παραμύθι με σουρεαλιστικά στοιχεία και διαχρονικό πολιτικό λόγο! 
Της αγιογράφου, κριτικού βιβλίου-τέχνης Μαριλένας Φωκά (ΜΑ) 

     Ποια είναι τα πραγματικά αίτια ενός πολέμου; Υπάρχει λύση για την πάταξη της γραφειοκρατίας σε ένα πολιτικοκοινωνικό σύστημα;  Η ματαιοδοξία και η κολακεία μέχρι που μπορούν να οδηγήσουν έναν ηγέτη; Πάνω σε αυτά και  πολλά άλλα ερωτήματα μας καλεί να προβληματιστούμε με το παραμύθι για μικρούς και όχι μόνο, ο συγγραφέας του Ο Πόλεμος της Χαμένης Παντόφλας, Ευγένειος Τριβιζάς.

   Η πλοκή της ιστορίας εκτυλίσσεται στο Σβουριστάν  όπου ο ευκολόπιστος αλλά και αυταρχικός, όταν χρειάζεται, Σβουριμάρ ο Τρίτος, φροντίζει για την εύρρυθμη λειτουργία του βασιλείου του. Ως είθισται σε υπερφίαλο μονάρχη ζει μέσα στην χλιδή ενώ γύρω του λειτουργεί μια άρχουσα τάξη στρατηγών, υπουργών, και άλλων υποτελών του που φροντίζουν για τα συμφέροντα του βασιλιά αλλά κυρίως για τα δικά τους ! Ο Σβουριμάν μαθαίνει τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο βασίλειό του και ακόμα και αυτά που αφορούν στα προσωπικά του αντικείμενα στην κρεβατοκάμαρά του,  μέσω αυτής της νοσηρής τάξης που έχει σχηματίσει ένα ιδιότυπο γκέτο και τον ενθαρρύνει να εκφράζει τις παράλογες απαιτήσεις του όπως αυτή της πρόσληψης ενός «σαλπικτή  ψηλόλιγνου, κοκκινομάλλη με σουβλερή μύτη και δεκαεπτά φακίδες». Εδώ τίθεται υπό εξέταση το επίκαιρο πρόβλημα της αξιοκρατίας για την επάνδρωση των δημοσίων θέσεων και δικαιολογείται απόλυτα η μείωση της παραγωγικότητας, η υπανάπτυξη και η παταγώδης αποτυχία που φέρνει τέτοια  κράτη στα όρια της πτώχευσης. Η  τόσο επίκαιρη διαπολκή που φαίνεται να υπονμεύει τον κρατικό μηχανισμό του Σβουριμάρ δίνει την υπεύθυνη θέση του σαλπικτή του στρατού σε έναν υποψήφιο που με δυσκολία ξεχωρίζει ανάμεσα σε μια κατσαρόλα με σπανακόρυζο, ένα σκουπάκι τουαλέτας και το όργανό του, την σάλπιγγα!» Μετά την επιτυχή συνέντευξή του (!) προσλαμβάνεται.Φυσικά όταν καλείται να εκτελέσει  το ένα από τα δύο καθήκοντά του, να σαλπίζει έφοδο ή υποχώρηση, τα κάνει θάλασσα με ολέθρια αποτελέσματα στην εξωτερική πολιτική του κράτους.  

   Το μοτίβο της εξαφάνισης [που τελικά είναι υπεξαίρεση] μιας χαμένης παντόφλας, οχι συνηθισμένης, αλλά ένός μικρού έργου τέχνης στην κυριολεξία γίνεται το λειτουργικό στοιχείο για να αποκαλυφθούν οι τόσο γνώριμοι φαύλοι χαρακτήρες που διαχρονικά προκολλώνται στην  εξουσία και δεν διστάζουν  να οδηγήσουν μια χώρα σε πολεμική σύγκρουση για ασήμαντη αφορμή.

   Ο συγγραφέας με όπλο την γνώριμη γλωσσοπλαστική του δεινότητα μέσω μιας αναλυτικής και συνθετικής αλληλεπίδρασης κορυφώνει το ενδιαφέρον της ιστορίας και εξάπτει την φαντασία μικρών και μεγάλων. Ως σύγχρονος «Θουκιδίδης» χωρίς να αποκαλύπτει τα αίτια του πολέμου βάζει την σωστή ερώτηση στη σωστή θέση ώστε να μπορεί να την απαντήσει ένας άνω των τεσσάρων ετών αναγνώστης του και αυριανός συνειδειτοποιημένος πολίτης.

  ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΖΟΥΜ ΑΤΖΟΥΜ ΤΑΡΑΤΑΤΖΟΥΜ: Έμαθα ότι χάσατε την παντόφλα σας και ήρθα να σας υποβάλλω τα συλληπητήριά μου.

.....

Είναι πολύ τραγικό αυτό που σας συνέβη μεγαλειότατε!

ΒΑΣΙΛΙΑΣ: Όντως. Δεν ξέρω τι να κάνω.

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΖΟΥΜ ΑΤΖΟΥΜ ΤΑΡΑΤΑΤΖΟΥΜ: Να κηρύξετε τον πόλεμο!

ΒΑΣΙΛΙΑΣ: Να κηρύξω τον πόλεμο επειδή έχασα μια παντόφλα;... 

Ο έμπειρος καθηγητής εγκληματολογίας Ευγένειος Τριβιζάς ανατέμνει την προσωπικότητα του φαύλου, ματαιόδοξου, προδότη και κλέφτη στρατηγού που γνωρίζει να χειραγωγεί τον ηγέτη του ώστε να τον οδηγήσει εκεί που θέλει: Να κηρύξει τον πόλεμο γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει  ο στρατηγός να δοξαστεί και να γεμίσει παράσημα !

    Με όπλα την λεπτή ειρωνία, το χιούμορ αλλά και μια τυχαιότητα που αναστέρφει τους  όρους ώστε σε μια στιγμή κορύφωσης η οξύτητα της παρατηρητικότητας  του βασιλιά τον οδηγεί στην αποκάλυψη της αλήθειας. Η αλήθεια όμως αφορά και στον άλλο αντι-ήρωα, το σαλπικτή Πατάτιο Πατατράκ  που κάτω από την επιφανειακή βλακεία και την ανικανότητά του κρύβονται φιλειρηνικά και πατριωτικά αισθήματα, διάθεση  κατανόησης και αυτοθυσίας. Εδώ ο Ευγένειος Τριβιζάς λειτουργώνας ως ένας άλλος Αίσωπος αγγίζει το σύγχρονο ηθικοκοπλαστικό λογοτέχνημα, κάτι που όπως ο  ίδιος λέει ότι δεν είναι για αυτόν αυτοσκοπός, αποκηρρύσσοντας μάλιστα τον «κραυγαλέο διδακτισμό». Αναγνωρίζει ωστόσο την παράμετερο της αποκρυπτογράφησης μυνημάτων από τους αναγνώστες που δεν είχαν καν περάσει από το μυαλό του συγγραφέα, Περισσότερο όμως  θέλει να αφήσει έναν απόηχο οικολογικής αφύπνησης ιδιαίτερα μέσω της πρόσφατης εργογραφίας του ενώ έχει καταπιαστεί και με δύσκολα θέματα όπως αυτό της γενεακτονίας. (Μπουρμπουρή).  

   Ο Ευγένειος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι ομότιμος καθηγητής εγκληματολογίας  στο Πανεπιστήμιο του Reading στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλίων για παιδιά από τεσσάρων χρονών και άνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία.Έχει γράψει περίπου 150 βιβλία μεταξύ των οποίων μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία, ενώ έχει συνεργαστεί και με παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία και το Νησί των Πυροτεχνημάτων. Επίσης, έχει βραβευθεί από τους οργανισμούς εξής :Ακαδημία Αθηνών,Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών, Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου,Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά ενώ έχει πάρει τα κάτωθι βραβεία: Ελληνικό Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, Parents Choice Amazing Accomplishment Award, The Sheffield's Children's Book Award Commendation, Hudson, Massachusetts Children's Choice Award και Arizona Library Association Young Readers Award. Επίσης, το 2012 προτάθηκε για το διεθνές βραβείο παιδικής λογοτεχνίας Άστριντ Λίντγκρεν του 2013.

Σύμφωνα με τον Boyd Tonkin, εκδότη λογοτεχνίας που προλόγησε το εν λόγω βιβλίο, που παρομοιάζει τον παραμυθά Τριβιζά με τον Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν «και οι δυο γράφουν σε μια από τις λιγότερο διαδεδομένες γλώσσες της λογοτεχνίας... [παρ΄ όλα  αυτά] τα παραμύθια τους έχουν τη δύναμη ν΄αγγίζουν την καρδιά και το μυαλό των αναγνωστών όχι μόνο σε όλη την Ευρώπη αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.» Ο Πόλεμος της Χαμένης Παντόφλας του  Ευγένειου Τριβιζά κυκλοφόρησε το 2016 από τις εκδόσεις Μίνωας ενώ εικονογραφήθκε από τον Στήβεν Γουέστ.

(Πηγή : Βικιπαιδεία, «Ευγένειος Τριβιζάς. Συνέντευξη στη Ράνια Μπουρμπουρή», στο :Diastixo, δημ.στις  10 Σεπτεμβρίου 2019).