"ΤΗΣ ΖΗΣΗΣ ΧΑΡΜΟΛΥΠΕΣ"

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΤΙΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης κατάφερε για άλλη μια φορά να μας ταξιδέψει μέσα από μία σειρά διηγημάτων με τίτλο «Της Ζήσης Χαρμολύπες». Τα διηγήματα χαρακτηρίζονται από έντονο ρεαλισμό, έτσι ώστε ο αναγνώστης να ταλαντεύεται στο συναίσθημα της χαράς και της λύπης. Το σίγουρο είναι πως η χαρμολύπη είναι λέξη ελληνική. Ο λόγος του μεστός, ώριμος, μας αφηγείται γεγονότα που στιγμάτισαν ιστορικά τη χώρα μας, όπως το προσφυγικό αλλά και ηθογραφικές ιστορίες από την καθημερινότητα του λαού μας.

Στο καφέ "Αμάν" ανακατεύονται καρσιλαμάδες και ναργιλέδες, ενώ το "σάζι" κινείται στους μελωδικούς ανατολίτικους ρυθμούς. Η Μαρία πενθεί τον σύντροφό της βιώνοντας ακραία συναισθήματα, ο Πωλ Στούμπος αναζητά τον θησαυρό που δεν κρύβεται στα πλούτη του κόσμου αλλά εκεί που η καρδιά ξεκουράζεται. Ο Σταύρος μέσα από τη φιλοδοξία του καταφέρνει να επιβραβεύσει, χωρίς να το θέλει, τους πραγματικούς ήρωες και η αγαθοσύνη του Θύμιου χτυπάει Κόκκινο. Η φτώχεια, η αδικία και ο θάνατος πρωταγωνιστούν στα 5 διηγήματα.

Ο αφηγητής είναι πρωτοπρόσωπος, η αφήγηση στρωτή και οι χαρακτήρες ολοζώντανοι. Ο αναγνώστης εύκολα μπορεί να ταυτιστεί με τα πρόσωπα και μέσα από αυτήν την ταύτιση φτάνει στην κατανόηση των ιστορικών και ηθογραφικών γεγονότων. Η προτοπρόσωπη αφήγηση έχει το πλεονέκτημα ότι σε παίρνει από το χέρι σαν μικρό παιδί και σε ταξιδεύει μέσα από περιγραφές και μνήμες.

Οι διάλογοι χαρακτηρίζονται από ζωντάνια, η πλοκή γρήγορη, οι χαρακτήρες των ηρώων καλοστημένοι και ο συγγραφέας δείχνει να σέβεται την ιστορική αλήθεια αλλά και τις αξίες και τα ιδανικά που υποστηρίζουν οι ήρωες των διηγημάτων.

Και οι 5 ιστορίες δομημένες προσεκτικά από το χέρι του έμπειρου συγγραφέα, όπως ακριβώς ταιριάζει στους κανόνες του διηγήματος, τις διαβάζεις με μια ανάσα αφήνοντας και οι 5 μια γλυκόπικρη γεύση στο μυαλό και στην καρδιά.

Αυτό που θαυμάζω στον Αλέξανδρο και οφείλω ασφαλώς να επισημάνω, είναι πως στα έργα του συναντάμε την ανατροπή, μια τεχνική που παρατηρούμε σε μεγάλους συγγραφείς καθώς επίσης και τις εναλλαγές των συναισθημάτων που στο τέλος καταλήγουν στη λύτρωση.

Τον ευχαριστώ που για ακόμη μία φορά μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω μέσα από τα μονοπάτια της γραφής αλλά και να προλογίσω τη δουλειά του, που ούτως ή άλλως εκτιμώ και σέβομαι.

• Ελένη Γρομπανοπούλου: Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών, MSc Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων