ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ 

Της Μαρίας Ζαβιανέλη

Ποια ήταν τα πρώτα σας διαβάσματα στην λογοτεχνία; 

Θα έλεγα τα πρώτα ακούσματα, που ήταν τα παραμύθια και τα δημοτικά τραγούδια που μου έλεγαν και οι δύο γιαγιάδες μου, για να ακολουθήσουν τα έντυπα παραμύθια και τα Κλασσικά Εικονογραφημένα που μου γνώρισαν μεγάλα λογοτεχνικά έργα. Λίγο αργότερα ήρθε η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο Αλέξανδρος Δουμάς. 

Και πότε άρχισε το ταξίδι της λογοτεχνικής σας πορείας; 

Ουσιαστικά όταν έγραψα (κρυφά) το πρώτο μου «μυθιστόρημα», σε ηλικία δέκα ετών, τυπικά πολύ αργότερα, όταν εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο. 

Αναμφισβήτητα το ταλέντο και η σκληρή εργασία αποφέρουν ένα πολύ καλό  αποτέλεσμα στην τέχνη. Οι δημόσιες σχέσεις πόσο βοηθούν; 

Υποθέτω αρκετά, αρκεί να γνωρίζεις να τις χρησιμοποιείς. 

Πάντα η ζωή έχει τις καλύτερες και τις πιο δυνατές ιστορίες. Η έμπνευση δεν πέφτει από τον ουρανό αλλά δημιουργείται από τους ανθρώπους που έχουν κάτι να μας πουν; 

Καμία φορά «πέφτει» και από τον ουρανό: κάποιος αστεροειδής που είχε  πέσει κάποτε στη γη μπορεί να εμπνεύσει μια ιστορία. Θέλω να πω ότι ένα εξωτερικό γεγονός μεγάλο ή μικρό, ακόμα και μια απλή εικόνα ( η γαλλίδα δασκάλα που λούζεται κάτω από την αντλία για παράδειγμα) μπορεί να πυροδοτήσει το μύθο και να προκαλέσει εσωτερικές αναζητήσεις. Αρκεί να αρπάξεις και εσύ φωτιά μαζί με τους ήρωες σου. Διαφορετικά είναι σαν να ξαναζεσταίνεις το ίδιο φαγητό σε φούρνο μικροκυμάτων. 

Είναι βέβαιο ότι μια καλή κριτική μπορεί να επηρεάσει κι είναι και εξίσου βέβαιο πως το κοινό είναι αυτό που στο τέλος κρίνει. Όμως σήμερα είναι τόσο έντονη όλη αυτή η βιομηχανία του marketing που έχει στηθεί γύρω από τις προωθήσεις του βιβλίου, που υπάρχει και η περίπτωση ένα καλό βιβλίο να μην φτάσει εν τέλει στο ευρύ κοινό για να το αποδεχτεί ή να το απορρίψει; 

Μια καλή κριτική -ακόμα και μια κακή θα έλεγα- κάνει γνωστό το βιβλίο. Η διαφορά είναι ότι σήμερα οι πηγές της πληροφόρησης έχουν αυξηθεί σε σχέση με το παρελθόν, λόγω Διαδικτύου, με συνέπεια οι αναγνώστες και ιδιαίτερα οι νέοι, να μην στέκονται σε μια άποψη όσο και επώνυμη αν είναι αυτή. Ο κίνδυνος πάντως ένα καλό βιβλίο να μη συναντήσει ποτέ το ευρύ κοινό  και τώρα και στο μέλλον εξακολουθεί να είναι υπαρκτός. Από την άλλη δεν αγνοώ τη σημασία που έχει το μάρκετινγκ στη σημερινή εποχή και τον προωθητικό ρόλο που μπορεί να παίξει στην ανάδειξη ενός καλού βιβλίου. Ιδιαίτερα αν επιτύχει να διαχειριστεί τη «φήμη» του γύρω από αυτό. Όπως επίσης δεν αγνοώ και την «ψήφο» του κοινού. Όμως τι είναι αυτό που το κοινό καθορίζει; Τις πωλήσεις βεβαίως, αλλά η αξία ενός βιβλίου βρίσκεται σε ευθεία αναλογία με αυτές; Αν δεν βρίσκεται, τότε ποιος την καθορίζει; Mήπως ο χρόνος; Το βέβαιο είναι ότι μετά από πενήντα χρόνια ονομαστά στην εποχή τους μπεστ σέλερ θα έχουν θαφτεί κάτω από την ιλύ της λήθης. Αλλά, θα μου πείτε, τότε ποιος νοιάζεται. 

Υπάρχει κάποιος ήρωας ή ηρωίδα στα βιβλία σας που κάπως τον ξεχωρίζετε ή του έχετε αδυναμία; 

Ο μικρός Άγης στη «Γαλλίδα δασκάλα». 

Διάβασα την "ΓΑΛΛΙΔΑ ΔΑΣΚΑΛΑ" κι ενθουσιάστηκα. Θα θελα μερικά λόγια για το βιβλίο που ...Θα το δούμε και ταινία 

Με λίγα λόγια, είναι η ιστορία του δωδεκάχρονου Άγη που με τους φίλους του, στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, ξεκινάνε με τα ποδήλατά τους για να ανακαλύψουν μια μυστική τοποθεσία, όπου εκεί, λέγεται, ότι τα μεσημέρια κάνει μπάνιο γυμνή η γαλλίδα δασκάλα. Τα δραματικά γεγονότα που θα ακολουθήσουν  θα σημαδέψουν ανεξίτηλα τη ζωή του Άγη.

Βιογραφικό 

Ο ΝΤΙΝΟΣ ΓΙΩΤΗΣ γεννήθηκε το 1961 στην Άρτα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσιογράφησε σε αθηναϊκές εφημερίδες και κυρίως σε περιοδικά. Έγραψε σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η ΓΑΛΛΙΔΑ ΔΑΣΚΑΛΑ είναι το τρίτο του βιβλίο και πρόκειται να γυριστεί κινηματογραφική ταινία. Προηγήθηκαν τα E-mail το 2001 και Η αναγνώριση του Μάξιμου Ροδομάνου το 2004.