ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ

Συνέντευξη του Σπύρου Πετρουλάκη στη Μαρία Ζαβιανέλη 

"Πάντα άνθρωποι του πνεύματος ήταν τα υποστυλώματα και εκείνοι οι οποίοι είχαν κάτι να πουν και να το στηρίξουν δυναμικά. Τώρα πολύ φοβάμαι ότι αυτές οι φωνές έχουν στερέψει, έχουν φιμωθεί ή ακόμα ότι δεν βρίσκουν στόμα άξιο για να βγουν. Για τους πολιτικούς, δεν το συζητώ! Είμαι απογοητευμένος από την κατάντια ετούτη. Ωστόσο αυτό δεν είναι ικανό να με εμποδίσει να παλεύω για το καλύτερο και όπου χρειάζεται να είμαι αρωγός ακόμα και για μισό βήμα μπροστά..." 

Της Μαρίας Ζαβιανέλη

Θα αρχίσω με ένα ευχαριστώ για ''Το παράθυρο της Νεφέλης'' . Θα θελα μερικές δικές σας σκέψεις για το βιβλίο σας... 

Το Παράθυρο της Νεφέλης είναι ένα μυθιστόρημα που κινείται σε ρυθμούς κινηματογραφικής ταχύτητας, έχει δυνατές συναισθηματικές σκηνές και πλοκή που μπορεί να καθηλώσει τον αναγνώστη. Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη μου πριν ακόμα ξεκινήσω να γράψω την πρώτη αράδα. Ήθελα πρώτα να παρασύρει εμένα και μετά αφού τα καταφέρει να τολμήσω να το παρουσιάσω στο κοινό. 

Αγαπημένος συγγραφέας και γιατί τον ξεχωρίζετε; 

Ο Νίκος Καζαντζάκης είναι ο συγγραφέας που θαυμάζω για τους προφανείς λόγους  μα κυρίως για το σθένος και το θάρρος  με το οποίο αντιμετώπισε σε μια πολύ δύσκολη εποχή, όλους όσους «έθιγε» με τα γραφόμενα και με τα λεγόμενα του. 

Έχετε γράψει και για παιδιά, ''Στα χνάρια του κουρσάρου Μπαρμπαρόσα'' άλλα κ για ενήλικες ''Το παράθυρο της Νεφέλης''. Ποια τα μηνύματα που λαμβάνετε (πχ στις παρουσιάσεις) αντίστοιχα από παιδιά αλλά και από ενήλικες που διάβασαν τα βιβλία σας ;

Είμαι πολύ χαρούμενος για τη θετική αντιμετώπιση και την ανοιχτή αγκαλιά που έλαβα μετά την κυκλοφορία των δύο βιβλίων μου. Ομολογώ ότι παρότι τα πίστευα, και οι ενδείξεις ήταν όλες αισιόδοξες με ξάφνιασε ευχάριστα η μεγάλη αποδοχή από τα μέσα και τους αναγνώστες. 

Τα παιδιά έχουν τον δικό τους διαφορετικό και αληθινό τρόπο να εκδηλώνουν την αγάπη τους για ένα βιβλίο ή για κάποιον συγγραφέα. Με εμάς τους μεγάλους το πράγμα αλλάζει, αφού μέσα μας έχουμε αναπτύξει πολλούς κανόνες που τις περισσότερες φορές φρενάρουν τον αυθορμητισμό μας. Π.χ. Αν ένα βιβλίο δεν μας αρέσει πολλές φορές δεν θα το αποκαλύψουμε στο δημιουργό του. Και αυτό το κάνουμε φυσικά σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας μας.

Είχα την ευκαιρία να μιλήσω στα σχολεία παρουσιάζοντας το βιβλίο μου «Στα χνάρια του κουρσάρου Μπαρμπαρόσα» και το ενδιαφέρον ήταν τεράστιο. Η περιπέτεια άλλωστε είναι μέσα στο αίμα τους. 

«Άριστο βιβλίο είναι εκείνο που ανοίγουμε με λαχτάρα και κλείνουμε με κέρδος».  Α.Αλκοτ 

Σοφότατο. Πόσες και πόσες φορές δεν μας έχει απογοητεύσει ένα βιβλίο; 

Ποια πιστεύετε ότι είναι τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου σας; Μήπως η πλοκή; 

Τα ακραία και πολυποίκιλα συναισθήματα που μπορεί να βγάλει σε άντρες και γυναίκες αναγνώστες. Η αίσθηση ότι θέλεις να επέμβεις για να προστατεύσεις την πρωταγωνίστρια, να την πάρεις αγκαλιά να την καθησυχάσεις σαν να είναι το δικό σου το παιδί. 

Βρισκόμαστε απογυμνωμένοι μπροστά σ’ αυτή την στενά ιδωμένη οικονομική κρίση και αν υπήρχαν ερείσματα στη διανόηση και στην πολιτική αλλά και στη καθημερινότητα ακόμη, τότε δεν θα είμαστε τόσο ευάλωτοι. Ποιά είναι η άποψη σας; 

Πάντα άνθρωποι του πνεύματος ήταν τα υποστυλώματα και εκείνοι οι οποίοι είχαν κάτι να πουν και να το στηρίξουν δυναμικά. Τώρα πολύ φοβάμαι ότι αυτές οι φωνές έχουν στερέψει, έχουν φιμωθεί ή ακόμα ότι δεν βρίσκουν στόμα άξιο για να βγουν. Για τους πολιτικούς, δεν το συζητώ! Είμαι απογοητευμένος από την κατάντια ετούτη. Ωστόσο αυτό δεν είναι ικανό να με εμποδίσει να παλεύω για το καλύτερο και όπου χρειάζεται να είμαι αρωγός ακόμα και για μισό βήμα μπροστά. 

Πέρα από την λογοτεχνία ποία άλλη τέχνη θωρείτε ξεχωριστή; Μήπως την μουσική; 

Η Μουσική φυσικά, αφού είναι η άλλη μου μητέρα. Η ζεστασιά, το απάγκιο, η γαλήνη, το αυτί, το χάδι. 

Μια ευχή για την τέχνη... 

Να ανακαλύψει τους ικανούς. Ή να την ανακαλύψουν εκείνοι. 

Ετοιμάζει τώρα κάτι η πένα σας; 

Η πένα μου αναπαύεται σπάνια. Ετοιμάζω πάντα κάτι. Είτε αυτό είναι στίχος, είτε μουσική, είτε ιστορία. Νοιώθω ότι αν σταματήσω να δημιουργώ, να κραυγάζω τα μέσα μου, τότε θα βγάλω ρίζες, θα ακινητοποιηθώ.

Γνωρίστε τον συγγραφέα....

Ο Σπύρος Πετρουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα, έζησε στο Ρέθυμνο και τα Χανιά όπου είναι και ο τόπος καταγωγής του. Έχει δύο παιδιά, την Ειρήνη και τον Κωνσταντίνο. Είναι συνθέτης και στιχουργός, ενώ έχει συμμετάσχει σε μουσικές παραστάσεις και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Το πρώτο του CD με συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών βρίσκεται προ των πυλών. Έχει διατελέσει διευθυντής, στο διαφημιστικό τμήμα, καθώς και ραδιοφωνικός παραγωγός,  στο Δίκτυο fm 91,5 στα Χανιά.  Είναι αφηγητής παραμυθιών,  προπονητής και Πανελληνιονίκης στο άθλημα του Taekwondo, όπου κατέχει 6 Dan. Ασχολείται με τη φωτογραφία (φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά στην Ευρώπη ενώ άλλες έχουν βραβευτεί). 

Η αναρρίχηση και οι καταδύσεις είναι τα χόμπι του. 

Από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ έχουν εκδοθεί τα έργα του, «Στα χνάρια του Κουρσάρου Μπαρμπαρόσα» και το μυθιστόρημα «Το παράθυρο της Νεφέλης». 

Η ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας είναι: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.