Αγαπημένοι φίλοι, ένα όνομα στην λογοτεχνία, που θα μας απασχολήσει για τα επόμενα χρόνια με την αξιοπρεπή παρουσία της στο χώρο και το ταλέντο της στα συγγράμματα της, είναι η συγγραφέας μας Σμαραγδή Μητροπούλου. Είναι μεγάλη η χαρά μου, με την ευκαιρία της έκδοσης του θεατρικού της έργου «Πριν ο Ήλιος Δύσει» (εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ), να έχω τη συνέντευξη της, μια συνέντευξη ψυχής. 

Μετά Τιμής, Λυρίκα Σκλαβούνου  (Δημοσιογράφος – Αρθρογράφος – Επί της Τέχνης) 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΣ – ΣΜΑΡΑΓΔΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ 

Η Σμαραγδή Μητροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχαία Ιστορία στο Cardiff University (Μεγάλη Βρετανία). Είναι επίσης διπλωματούχος Δημιουργικής Γραφής ( Diploma in Creative Writing ) του κολλεγίου Writers’ Bureau ( Manchester, UK), ενώ έχει παρακολουθήσει μαθήματα Θεατρικής Γραφής στο Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και Σκηνοθεσίας στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού. Έχει βραβευτεί από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών για τα θεατρικά της έργα «Η Γη Της Επαγγελίας» και «Πριν ο Ήλιος Δύσει». Άρθρα της Ιστορικού και Πολιτιστικού περιεχομένου έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό «5+1» του προγράμματος ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ. Συμμετέχει με διηγήματα της στην εκπομπή ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ στο διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό MAGIC RADIO. Μοιράζει την αγάπη της εξίσου στη διδασκαλία και στη συγγραφή ιστοριών. Από το ενεργητικό της και μόνο, λοιπόν, θα συμφωνήσετε μαζί μου πως η εμφάνιση της στο χώρο και η πορεία που έχει διαγράψει δεν είναι διόλου τυχαία.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 

«Πριν Ο Ήλιος Δύσει» - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΌΣΤΡΙΑ 

Μια γυναίκα που τη βασανίζει το παρελθόν…..
Ένα αθώο παιδί….
Ένας νέος άνθρωπος που αναζητά την αγάπη και την αποδοχή…
Η διαδρομή μιας ζωής….
Ένα άνοιγμα ψυχής….μια εξομολόγηση….την ώρα που ο ουρανός γεμίζει κόκκινα χρώματα….την ώρα του δειλινού…. 

πριν ο ήλιος δύσει. 

Αγαπητή Σμαραγδή Μητροπούλου, θέλω να εκφράσω τη χαρά μου, που εξασφάλισα για τους αναγνώστες μας τη συνέντευξή μας, μια συνέντευξη από καρδιάς. Σε καλωσορίζω κοντά μας και θα έρθω στην πρώτη ερώτηση μου. Κατ’ αρχήν, μόλις διάβασα το βιβλίο «Πριν Ο Ήλιος Δύσει», με σαγήνευσε, με γοήτευσε και με κέρδισε ολοκληρωτικά. Ο τίτλος δεν είναι τυχαίος. Αυτό σημαίνει πως, αν κάποιος διαβάσει όλο το βιβλίο, θα αντιληφθεί πόσο σπουδαία είναι η σημασία του. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πώς ένας τόσο δυναμικός τίτλος, με τόσο πολύ νόημα, δεν θα μπορούσε να μην κρατά πάνω του, όλη την πλοκή ενός τόσο συγκλονιστικού βιβλίου; 

Καλώς σε βρήκα, Λυρίκα μου και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα έλεγα πως ναι, η πλοκή του βιβλίου ακουμπά επάνω στον τίτλο. Βασικά, η ιστορία διαδραματίζεται πριν τη δύση του ηλίου. Αλλά ο τίτλος είναι και συμβολικός, μιας κι έχει να κάνει και με τη ζωή που δύει, που τελειώνει. 

Από τη γραφή σου αυτό που με εξέπληξε περισσότερο, πέραν όλων, είναι ότι η πλοκή της υπόθεσης δε δίνει σημάδια, αν η ιστορία είναι από δικά σου βιώματα ή από επιρροή από κάποια κοντινή ιστορία, μα ούτε καν αν είναι φανταστική. Πώς κατάφερες να μην αφήσεις κάποιο ίχνος και με τόσο τέχνη στη γραφή σου που να μην γίνεται αντιληπτό; Πώς το πέτυχες; Αδημονώ να μάθω. 

Η ιστορία αυτή είναι απλά η πορεία ζωής ενός νέου ανθρώπου (θα μπορούσε να είναι και ο φίλος μας, ο γείτονάς μας, ο συμμαθητής μας), όπως την ξεδιπλώνει στον ιερέα των φυλακών. Μέσα στο βιβλίο ακούγεται η δική του φωνή και σε κάποια σημεία θα’ λεγα η δική του κραυγή!. Βλέπουμε, λοιπόν, πώς έφτασε εκεί που έφτασε, μα και ποιος είναι πραγματικά. Παρουσιάζει τον πραγματικό του εαυτό στον μοναδικό άνθρωπο που έχει σταθεί δίπλα του και τον αγαπά άδολα και με ειλικρίνεια, δίχως να τον κρίνει. 

Έχω τόσες ερωτήσεις, που νιώθω πως δεν μου φτάνει μια συνέντευξη με μας τις δυο, αλλά ώρες πολλές μιας πολύ ώριμης συζήτησης, όμως υποχρεούμαι να τα ρωτήσω στα πλαίσια της συνέντευξης. Με εξέπληξε το ότι η τραγικότητα των ηρώων στο βιβλίο σου δεν παίρνει ούτε για μια στιγμή, μα ούτε για μια στιγμή και το τονίζω, το κωμικό στοιχείο. Η υπόθεση μένει άθικτη, ατόφια, στην τραγικότητα των προσώπων. Ποιο είναι το ρίσκο που πήρες και δεν υπάρχει κανένα σημείο κωμικότητας; 

Πιστεύω πως μια τέτοια ιστορία κρύβει από μόνη της σε πολλά επίπεδα και πόνο και τραγικότητα μα και τραγική ειρωνεία, με την έννοια πως ο αναγνώστης, που έχει ήδη διαβάσει το βιβλίο, γνωρίζει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, κάτι που οι χαρακτήρες του έργου μάλλον αγνοούν ή δεν μπορούν καν να υποψιαστούν. Υπάρχουν, ωστόσο, μια δυο σκηνές που μας βγάζουν ένα γλυκόπικρο χαμόγελο….. 

Οι διακρίσεις που έχεις στο ενεργητικό σου είναι άξιες πολλών συγχαρητηρίων. Εγώ προσωπικά επιθυμώ και δημοσίως να σου εκφράσω τα δικά μου συγχαρητήρια. Πες μου….ένιωθες βαθιά στην ψυχή σου το ένστικτο πως θα έρθουν, όπως και ότι η πορεία σου θα έχει την εξέλιξη που αξίζεις, σε μια εποχή που τη θεωρώ ως εποχή δικαίωσης; Θέλω επίσης να ξέρω αν συμφωνείς με την άποψη πως δεν χαντακώνεται πλέον ό,τι αξίζει. 

Σ’ ευχαριστώ, καλή μου. Έστειλα τις συμμετοχές μου και μετά σχεδόν….τις ξέχασα. Θυμάμαι πόση ικανοποίηση ένιωσα, όταν ενημερώθηκα για τις διακρίσεις αυτές. Μια διάκριση, όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας. Τουναντίον, θα πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με ζέση, να πειραματιζόμαστε με διάφορες μορφές γραφής, να γράφουμε, να σβήνουμε, να τσαλακώνουμε χαρτιά, ώσπου να φτάσουμε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όταν έλαβα διάκριση για το «Πριν ο ήλιος δύσει», τότε δεν πήγε καν το μυαλό μου ότι μια μέρα αυτό το πόνημα θα γινόταν βιβλίο. Έφτασε όμως κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου και πήρε το δρόμο του. Έτσι απλά. Θα συμφωνήσω με την άποψη πως “ό,τι αξίζει δεν χαντακώνεται”....κάτι που αποδεικνύεται βέβαια σε βάθος χρόνου. 

Ποιες είναι οι σκέψεις σου για νέα δικά σου σχέδια που έχεις για το μέλλον; Τι να περιμένουμε ακόμη από σένα και από το πλάνο σου για τα απώτερα σχέδια σου; 

Συνήθως κρατώ κάποια από τα σχέδιά μου για μένα μόνο μέχρι να γίνουν πράξη! Ωστόσο θα κάνω μια μικρή υπέρβαση εδώ, δίχως να επεκταθώ σε λεπτομέρειες. Αρκετές ιδέες και προσχέδια ιστοριών κρατούν απασχολημένο και το μυαλό μου και τον υπολογιστή μου και τα σημειωματάρια μου. Τώρα πόσα και ποια απ’ αυτά θα πάρουν σάρκα και οστά…εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Όσο για τα σχέδια που αφορούν τη ζωή μου, εκείνο που εύχομαι πρώτα απ’ όλα είναι να υπάρχει υγεία…και τα υπόλοιπα-Θεού θέλοντος-θα’ ρθουν! 

Αγαπημένη μου Σμαραγδή, αν και είναι δεδομένη η πορεία του βιβλίου σου «Πριν ο Ήλιος Δύσει» από τις Εκδόσεις Όστρια, θα ευχηθώ συνεχή κι ανοδική πορεία, διαχρονική στον τομέα της συγγραφής. Και κάπου εδώ, να προσθέσω πόσο μεγάλη ήταν η τιμή μου για τη συνέντευξη μας και με πόση χαρά την φιλοξενώ !!!!!!!!!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ πάντα με τις καλύτερες ευχές μου. 

Κι εγώ σ’ ευχαριστώ, Λυρίκα μου, να σαι πάντα καλά!