Συνέντευξη του Κυριάκου Γιαλένιου στη Μαρία Ζαβιανέλη
ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ
Συνέντευξη του Κυριάκου Γιαλένιου στη Μαρία Ζαβιανέλη
"Η τέχνη αποτελεί ένα φανταστικό ταξίδι σε έναν κόσμο οπού όλα μπορούν να συμβούν και κυρίως όλα μπορούν να ξεχαστούν. Αυτή η διαχρονική απόδραση από την κανονικότητα αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα εν καιρώ κρίσης. Γίνεται απάγκιο και φευγιό συγχρόνως από την μιζέρια που -ενδεχομένως- μας περιβάλλει"
Της Μαρίας Ζαβιανέλη
Eίxατε ως πρότυπο κάποιο αγαπημένο σας συγγραφέα;
Συγκεκριμένο συγγραφέα όχι. Μια σειρά από συγγραφείς, τάσεις και ρεύματα, ναι. Λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία, η γαλλική νουάρ σχολή και ελληνική ποίηση υπήρξαν οι βασικοί μου οδοδείκτες μου στο λογοτεχνικό πεδίο.
Τι σας ώθησε στην συγγραφή; Μήπως η επιτακτική εσωτερική ανάγκη της έκφρασης;
Οξυμένη φαντασία παιδιόθεν, η φιλοδοξία να δοκιμάσω να γράψω με τον δικό μου τρόπο κάτι που θα ήθελα να διαβάσω και φυσικά πίσω από οποιαδήποτε απόπειρα δημιουργικής πηγάζει αναμφίβολα μια ολοένα και πιο επιτακτική ανάγκη έκφρασης.
Θα ήθελα δυο λόγια για κάθε βιβλίο σας καθώς και πως γεννήθηκε η ιδέα για την συγγραφή του ''Μόνο τα νεκρά ψάρια ακολουθούν το ρεύμα''.
Βασική ιδέα ουσιαστικά δεν υφίσταται. Η λευκή κόλλα είναι ένας καμβάς που πάνω του και κατά τη διάρκεια της συγγραφής, εντυπώνονται και ενσωματώνονται γεγονότα, βιώματα, καταστάσεις, ακούσματα, σπαράγματα της καθημερινότητας και εικόνες της επικαιρότητας. Το μυθιστόρημα για μένα είναι μια πολυπρισματική θεώρηση του κόσμου γύρω μας και δεν βασίζεται σε μια ιδέα αλλά σε ένα σύμπλεγμα νοητικών διεργασιών.
Είναι βέβαιο ότι μια καλή κριτική μπορεί να επηρεάσει κι είναι και εξίσου βέβαιο πως το κοινό είναι αυτό που στο τέλος κρίνει. Όμως σήμερα είναι τόσο έντονη όλη αυτή η βιομηχανία του marketing που έχει στηθεί γύρω από τις προωθήσεις του βιβλίου, που υπάρχει και η περίπτωση ένα καλό βιβλίο να μην φτάσει εν τέλει στο ευρύ κοινό για να το αποδεχτεί ή να το απορρίψει;
Προσωπική μου άποψη είναι πως ένα καλό βιβλίο, δεν χάνεται. Ίσως ακουστώ λίγο παραπάνω αισιόδοξος ή και αφελής αλλά είμαι της γνώμης πως η ποιότητα με κάποιο τρόπο πάντα βρίσκει μια δίοδο προς το κοινό που της αρμόζει. Είτε θα είναι μέσω ενός πεφωτισμένου κριτικού, είτε μέσω ενός πωλητή βιβλιοπωλείου, είτε ακόμα και από στόμα σε στόμα των αναγνωστών, θεωρώ πως ένα βιβλίο που αξίζει, αργά ή γρήγορα, βρίσκει το στόχο του πάνω και πέρα από marketingκαι προωθήσεις.
Υπάρχει κάποιος ήρωας ή ηρωίδα στα βιβλία σας που κάπως τον ξεχωρίζετε ή του έχετε αδυναμία;
Αν και “όλοι είναι παιδιά μου” και οικοδομούνται με ίσες ποσότητες φροντίδας και μόχθου, όποιος έχει διαβάσει και τα δύο βιβλία μου, μπορεί εύκολα να καταλάβει πως τρέφω ιδιαίτερη αδυναμία σε κάποιον συγκεκριμένο!
Με πιο κριτήριο επιλέγετε ένα βιβλίο;
Ίσως το μοναδικό κριτήριο που διατηρώ είναι το θέμα της γλώσσας. Πιο εύκολα θα νιώσω να με ελκύει ένα καλογραμμένο και ζωντανό κείμενο με έξυπνους λεκτκούς ακροβατισμούς ο συγγραφέας του οποίου αποφεύγει την έντονη προφορικότητα και την προχειρότητα. 'Εαν αυτό συνδυάζεται και με μία ευρηματική μυθιστορηματική δομή, τότε τα πράγματα είναι ιδανικά.
Tελικά ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης εκ καιρώ κρίσης;
Η τέχνη αποτελεί ένα φανταστικό ταξίδι σε έναν κόσμο οπού όλα μπορούν να συμβούν και κυρίως όλα μπορούν να ξεχαστούν. Αυτή η διαχρονική απόδραση από την κανονικότητα αποκτάει ακόμα μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα εν καιρώ κρίσης. Γίνεται απάγκιο και φευγιό συγχρόνως από την μιζέρια που -ενδεχομένως- μας περιβάλλει.
Ετοιμάζετε κάποιο καινούργιο βιβλίο αυτή την εποχή
Ακόμα βαδίζω στις ατραπούς του “Μόνο τα νεκρά ψάρια ακλουθούν το ρεύμα' οπότε μου είναι αρκετά δύσκολο να εστιάσω και να συγκεντρωθώ σε κάτι καινούριο. Άλλωστε είμαι υπέρ της άποψης οτι το βιβλίο τις περισσότερες φορές έρχεται και σε βρίσκει. Νιώθω λοιπόν οτι αυτή την περίοδο κινούμαι σε μια κατάσταση δημιουργικής αναμονής.
Σας ευχαριστώ θερμά και θα ήθελα ο τελευταίος λόγος να 'ναι δικός σας.
Μια ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη ιστορία πολλές φορές είναι το καλύτερο αντίδοτο απέναντι στις δυσκολίες της σημερινής πραγματικότητας. Μπορεί να αποδειχθεί το πιο πετυχημένο αγχολυτικό και το πιο συναρπαστικό ταξίδι.
Γνωρίστε τον συγγραφέα....
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΙΑΛΕΝΙΟΣ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1978. Για το μυθιστόρημά του Η νόσος των εραστών (Εκδ. Μελάνι) ήταν υποψήφιος για το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα το 2012, και υποψήφιος ως Νέος Λογοτέχνης από το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη το 2011.
Latest from apostaktirio team
- "Οι Λογοτέχνες τιμούν την Επανάσταση του 1821" / προσφορά των Εκδόσεων Αποστακτήριο για την 25η Μαρτίου!
- Διεθνής Έκθεση Φωτογραφίας με τίτλο: «Moments of Color» στη Blank Wall Gallery
- ΧΕΛΙΔΟΝΑ | Ομαδική Εικαστική Έκθεση στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή
- Δ' Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης και Διηγήματος από την Εταιρεία Λογοτεχνών Λεμεσού «Βασίλης Μιχαηλίδης»
- ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ του Τζούλιο στο ΡΕΚΤΙΦΙΕ
- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ | Βραδιά Μύησης στην Ποίηση του Νικηφόρου Βρεττάκου “Λέξη-Λέξη, Νότα-Νότα, Στάλα-Στάλα”
- «ΦΡΕΓΙΑ» με την Έφη Χαντζούλη στο θέατρο ΝOUS
- 10ος Διαγωνισμός Ποίησης & Πεζόμορφου Στοχασμού με θέμα "ΚΥΠΡΟΣ 20 Ιουλίου 1974, η μέρα που δάκρυσε ο ελληνισμός"
- Προβολή του βιογραφικού ντοκιμαντέρ "Από το Μικρό στο Μεγάλο" στον κινηματογράφο ΑΝΔΟΡΑ | 30/3
- 2ος Δρόμος Θυσίας «Κακολύρι 1944»
- Οι αδελφές Σπανομάρκου και ο σκηνοθέτης Αντώνης Σωτηρόπουλος στη Ρόδο για τα γυρίσματα της νέας παραγωγής του Hollywood!
- ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ - “και ενθυμήθηκα πως είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ” βασισμένη στην αυτοβιογραφία της Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου
- Συνήθεις άνθρωποι, ανείπωτες ιστορίες - συλλογικό έργο
- "Η μικρή πατάτα που έπαιζε βιολί" του Θανάση Σταθόπουλου, Εκδόσεις Αποστακτήριο (9/3, πρώην δημαρχείο Ανδραβίδας)
- Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου “και ενθυμήθηκα πως είμαι ΓΥΝΑΙΚΑ” | Ομαδική Εικαστική Έκθεση
- Girls & Boys του Dennis Kelly | Το Πάνω Σπίτι
- «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μύλλερ | Σκηνοθεσία: Θανάσης Σαράντος | Έναρξη: 23/3
- Παραμύθια και όνειρα!
- Βανέσα Αδαμοπούλου – Σ’ Αγαπώ | Alpha Records
- "ΑΣΤΡΟ ΚΙ ΟΥΡΑΝΟΣ" του Παντελή Θαλασσινού. Ένα τραγούδι από τη σειρά «Το προξενιό της Ιουλίας»