Πικ νικ σε μια σχεδία
Παίρνουμε τα ταπεράκια μας και βγαίνουμε για πικ νικ στα πάρκα της πόλης, αναζητούμε το αντίδοτο στην εγκατάλειψη των παιδιών από τις φυσικές τους οικογένειες, ενώνουμε τις αόρατες διαδρομές μας με τα περιοδικά δρόμου της Γερμανίας, μπαίνουμε σε μια βαλίτσα που βγάζει σε μια στέγη, ξεναγούμαστε στο Παρίσι μέσα από τον φωτογραφικό φακό των άστεγων της γαλλικής γης, δοκιμάζουμε γεύσεις απο το Καζακστάν και κάνουμε ορθοπεταλιές κρατώντας ελληνικούς μεζέδες. Αυτά και άλλα πολλά μόνο στη «σχεδία» Ιουνίου (τεύχος #27).
Από την Τετάρτη 27 Μαΐου στους δρόμους της πόλης.
Οι Έλληνες, παρόλο που απολαμβάνουν τους περιπάτους στην εξοχή και τις παραλίες, δεν δείχνουν την ίδια προτίμηση για τα πάρκα της πόλης, χάνοντας μια ξεχωριστή ευκαιρία για ηρεμία και ψυχαγωγία. Μια πρώτη απόπειρα να εξηγηθεί το πώς και το γιατί γίνεται μέσα από το ρεπορτάζ με τίτλο «Κατάληψη στη χλόη». Είναι η πρώτη από μια σειρά πρωτοβουλιών της «σχεδίας» για να ανακαταλάβουμε τα πάρκα και, εντέλει, τις ίδιες μας τις ζωές. Η δεύτερη (πρωτοβουλία) θα είναι ένα πικ νικ που διοργανώνεται για τους φίλους και τις φίλες του μοναδικού ελληνικού περιοδικού δρόμου, στα μέσα Ιουνίου. Λεπτομέρειες στη σελίδα 34 του τεύχους Ιουνίου.
Ενώ σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες η αποτροπή εισαγωγής παιδιών σε ιδρύματα αποτελεί βασικό άξονα των συστημάτων παιδικής προστασίας, η χώρα μας είναι ουραγός και στην εξωιδρυματική φροντίδα των παιδιών που στερούνται τις φυσικές τους οικογένειες. «Αντίδοτο στην εγκατάλειψη» είναι ο τίτλος του ρεπορτάζ του Σπύρου Ζωνάκη για την αναδοχή και την υιοθεσία.
«Ο λόγος που συμμετέχω είναι για να αποβάλω το φόβο που έχουν πολλοί άνθρωποι για μας», δηλώνει ο Χάραλντ που είναι οδηγός των κοινωνικών περηγήσεων στο Αμβούργου. Και η «σχεδία» συμμετέχει σε μια κοινή πρωτοβουλία με τα περιοδικά δρόμου της Γερμανίας και της Ελβετίας για την ανάδειξη του ρόλου των κοινωνικών περιηγήσεων. Περισσότερα στο ρεπορτάζ με τίτλο «Ντόπιοι οι περίπατοι, οικουμενικά τα μηνύματα».
«Αρένες υπευθυνότητας». Στις φυλακές των σκανδιναβικών χωρών, οι κρατούμενοι κάνουν κάμπινγκ, ψαρεύουν, εργάζονται, πληρώνουν ενοίκιο και κατεβαίνουν στην πόλη για τα ψώνια τους. Εκπαιδεύονται και ενθαρρύνονται να είναι υπεύθυνοι πολίτες, ακόμα και όταν δραπετεύουν.
«Το καρέ των αντιθέσεων». Στα πρότυπα της κοινωνικής πρωτοβουλίας της «σχεδίας» που οδήγησε στην φωτογραφική έκθεση «Μια στέγη για τη σχεδία», που φιλοξενήθηκε στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, μια οργάνωση στο Παρίσι χρησιμοποίησε τον φωτογραφικό φακό ως εργαλείο κοινωνικής επανένταξης για άστεγους της γαλλικής πρωτεύουσας, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν σοβαρά προβλήματα αλκοολισμού ή ψυχικής υγείας.
Από το 2011, ο γερμανός καλλιτέχνης Γουίνφριντ Μπάουμαν συνδυάζει την τέχνη με τον κοινωνικό ακτιβισμό για να φτιάξει χρήσιμα προϊόντα για τους άστεγους και άλλους «αστικούς νομάδες». «Το βαλιτσάκι με τη στέγη» είναι ο τίτλος της συνέντευξης που περιλαμβάνεται στο νέο τεύχος.
«Η ηθοποιία είναι ο επιταχυντής της ζωής» είναι ο τίτλος της συνέντευξης με τον διάσημο ιρλανδό ηθοποιό Μάικλ Γκάμπον. Έχοντας διανύσει μια πορεία 54 χρόνων στο σανίδι, ομολογεί πως ο ρόλος του ως καθηγητή Ντάμπλντορ τις ταινίες του «Χάρι Πότερ» ήταν εκείνος που τον έκανε πιο γνωστό σε μικρούς και μεγάλους.
Ο 37χρονος μάγειρας Χρήστος Ράπτης ξανασυστήνεται με την 38χρονη σύζυγό του Πηνελόπη Σκέντζου, και μαζί αφηγούνται το κοινό τους ταξίδι από το πρόγραμμα απεξάρτησης ώς την επανένταξη, το γάμο και τα όνειρα για μια μεγάλη οικογένεια. Ο Γιώργος Μπαζίνας προσπαθεί να τα βάλει με τα είδωλα στον καθρέφτη του και ανοίγει μια χαραμάδα αισιοδοξίας μέσω αστεϊσμών για θετικές και όμορφες σκέψεις, ο Άγγελος Τσέκερης περιγράφει πώς υποδέχθηκε όλος ο πλανήτης τη γέννηση του πριγκιπικού βρέφους της Βρετανίας, ο Βαγγέλης Χερουβείμ ανατρέχει στη ζωή και το έργο του Εμμανουήλ Κάντιου με αφορμή την επίσκεψη των ιερών Λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, ο φακός του Κωστή Μπακόπουλου καταγράφει τη ζωή στην Αθήνα ένα απόγευμα καθημερινής. Κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας, δοκιμάζουμε μια ρωσική συνταγή για πιλμένι που έκανε τη διαδρομή από την Αστάνα του Καζακστάν ώς την Αθήνα και κάνουμε... σούζες με τα ποδήλατα δοκιμάζοντας μεζέδες φτιαγμένους με πολύ μεράκι σε μια γειτονιά του Ν. Κόσμου.
Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #27 της «σχεδίας» (Ιούνιος 2015), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 27 Μαΐου 2015.
Την ίδια μέρα, είναι προγραμματισμένη και η ετήσια συναυλία μας στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Καταξιωμένοι καλλιτέχνες συναντούν τη δημοσιογραφία της αλληλεγγύης και από τη σκηνή της Τεχνόπολης στέλνουν μηνύματα με νότες για μια καλύτερη ζωή.
Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.
«122 εφημερίδες δρόμου, 41 χώρες, 5 ήπειροι, 14.000 άστεγοι πωλητές, 6.000.000 αναγνώστες, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP, www.street-papers.org).
ΥΓ.: Να θυμάστε, επίσης, ότι οι πωλητές της «σχεδίας» δίνουν και απόδειξη. Σας παρακαλούμε θερμώς να μην ξεχνάτε να την παίρνετε!