Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Super User

Κατηγορία: PRESS

Δημοσιεύθηκε : 21 Σεπτεμβρίου 2012

Εμφανίσεις: 1362

ΛΑΪΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΙΟΝΙΑΣ

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

 

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Ακαδημαϊκό έτος 2012-2013

ΟΚΤΩΒΡΗΣ

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΥΓΕΙΑ- ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

6-10-2012

Θέμα Εισήγησης: «Καρκίνος του Μαστού. Πρόληψη και Θεραπεία»

Εισηγήτρια: Σασοπούλου Γιώτα, Γιατρός στο Νοσοκομείο Α.Χ.Ε.Π.Α Θεσσαλονίκης. Ιατρείο Μαστού.

13-10-2012

Θέμα Εισήγησης: «Διαταραχές συμπεριφοράς και κοινωνικές επιπτώσεις στη νόσο Αλτσχάιμερ».

Εισηγήτρια: Συντάκη Έλενα, Ψυχολόγος, MCs Συμβουλευτικής.

20-10-2012

Θέμα Εισήγησης: «Ανθρώπινες σχέσεις σήμερα»

Εισηγήτρια: Τζούρα - Τζεβελέκη Έφη, Ψυχολόγος- Ψυχίατρος.

ΝΟΕΜΒΡΗΣ

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΥΓΕΙΑ- ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ

3-11-2012

Θέμα Εισήγησης: «Όταν οι γονείς είναι καλά, είναι και τα παιδιά καλά;»

Εισηγήτρια: Αθανασιάδου Αγάπη, Ψυχολόγος.

10-11-2012

Θέμα Εισήγησης: «Ομοφυλοφιλία»

Εισηγητής: Γκαβανίδης Ιωάννης, Κοινωνιολόγος MCs

17-11-2012

Θέμα Εισήγησης: «Άγχος και κατάθλιψη σε καιρούς οικονομικής κρίσης».

Εισηγήτρια: Φρεγγίδου Ελισάβετ, Ψυχολόγος.

24-11-2012:

Θέμα Εισήγησης: «Μυοσκελετικές παθήσεις σχετιζόμενες με την εργασία»

Εισηγήτρια: Μαρία Γιακουμίδου, Φυσικοθεραπεύτρια, μεταπτυχιακό στην Υγιεινή και Ασφάλεια στην εργασία.

1-12-2012

Θέμα Εισήγησης: «Η διαχείριση του Σακχαρώδη Διαβήτη στον πληθυσμό»

Εισηγήτρια: Μπουντμπάρα Έφη, Γιατρός

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ Μ.Μ.Ε

8-12-2012

Θέμα Εισήγησης: « Η χειραγώγηση του κοινού από τα Μ.Μ.Ε»

Εισηγητής: Σαββίδης Παντελής, Δημοσιογράφος. Διευθυντής ΕΤ3.

15-12-2012

Θέμα Εισήγησης: « Η αλληλεπίδραση των Μ.Μ.Ε μέσα από τις νέες τεχνολογίες.

Εισηγητής: Αθανασόπουλος Δημήτρης, Δημοσιογράφος, Απόφοιτος Ανθρωπιστικών Σπουδών του τμήματος Ελληνικός Πολιτισμός.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

12-1-2013

Θέμα Εισήγησης: «Παραμύθι»

Εισηγήτρια: Γρομπανοπούλου Ελένη, Απόφοιτη Ανθρωπιστικών Σπουδών του τμήματος Ελληνικός Πολιτισμός.

19-1-2013

Θέμα Εισήγησης: «Δημοτικό Τραγούδι»

Εισηγήτρια: Γρομπανοπούλου Ελένη, Απόφοιτη Ανθρωπιστικών Σπουδών του τμήματος Ελληνικός Πολιτισμός.

26-1-2013

Θέμα Εισήγησης: «Οι έννοιες του τσιφλικιού και του τσελιγκάτου στον ελλαδικό χώρο»

Εισηγητής: Ακριτίδης Αλέξανδρος, Απόφοιτος Ανθρωπιστικών Σπουδών του τμήματος Ελληνικός Πολιτισμός.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

2-2-2013

Θέμα Εισήγησης: «Η Μεγάλη Ιδέα και οι μετασχηματισμοί στο νεοελληνικό κράτος 1830-1922»

Εισηγητής: Δημήτριος Σταματόπουλος, Επίκουρος Καθ., Τμήμα Βαλκανικών και Σλαβικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Μακεδονία.

9-2-2013

Θέμα Εισήγησης: «Ιδεολογικό υπόβαθρο πριν την επανάσταση του 1821»

Εισηγήτρια: Ζήκου Αλεξάνδρα. Ιστορικός.

16-2-2013

Θέμα Εισήγησης: «Από τον Καποδίστρια στο Βενιζέλο. Μεγάλες πολιτικές φυσιογνωμίες και ηγέτες του Ελληνισμού στον πρώτο αιώνα ζωής του ελληνικού κράτους»

Εισηγήτρια: Δημήτριος Παυλακούδης, Φιλόλογος ΑΠΘ Μεσαιωνικής και Νεοελληνικής Φιλολογίας.

23-2-2013

Θέμα Εισήγησης «H Ελλάδα σε κρίση. Πότε άλλοτε βρέθηκε το ελληνικό κράτος στο χείλος της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής και πώς κατόρθωσε να ισορροπήσει. Παραλληλισμοί με την κρίση του σήμερα. Διδάσκει άραγε η ιστορία ;»

Εισηγητής: Δημήτριος Παυλακούδης, Φιλόλογος ΑΠΘ Μεσαιωνικής και Νεοελληνικής Φιλολογίας.

Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Super User

Κατηγορία: PRESS

Δημοσιεύθηκε : 04 Αυγούστου 2012

Εμφανίσεις: 1753

Η Φιλοπνευματική Στέγη Θάσου «ΑΙΘΡΙΑ ΝΗΣΟΣ», στα πλαίσια των εκδηλώσεων του καλοκαιριού 2012, διοργάνωσε την περασμένη Κυριακή, 29 Ιουλίου στο χώρο του «Καρνάγιου» στο παλιό λιμάνι στο Λιμένα Θάσου, Ποιητική Βραδιά. Εκεί παρευρέθηκαν και απήγγειλαν τα ποιήματά τους, μεταξύ άλλων από την πόλη μας ο κ. Χασάν Αχμέτ συνοδευόμενος από την ποιήτρια γυναίκα του κ. Φυσσούν, ο ιδρυτής του «Μικρού Διάκοσμου» κ. Γιάννης Βουλτσίδης, από την Ελευθερούπολη ο κ. Βασίλης Βεργόπουλος, από την Καβάλα ο κ. Γεώργιος Αυγουστίδης και από τη Χρυσούπολη ο κ. Γεώργιος Καρυδάκης. Επίσης, στη Θάσο παρευρέθηκαν εκ Θεσσαλονίκης φερόμενοι η κ. Αικατερίνη Ποπόρτση, η κ. Όλγα Αθανασιάδου, ο κ. Αλέξανδρος Ακριτίδης, αλλά και οι «ντόπιες» κ. Σεβαστή Καλοπούλου, κ. Αφροδίτη Πάικου και ο επίσης «ντόπιος» κ. Σταυρόπουλος.

Τα συμβαίνοντα όμως στην ποιητική βραδιά της Θάσου μας τα αναδιηγείται η ίδια η διοργανώτρια και ποιήτρια, η φίλη μας Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου- Φιλιππίδου, με τον προσωπικό της λόγο, αφού η ίδια υποδέχτηκε τους ποιητές και άνοιξε τη βραδιά.

Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου- Φιλιππίδου λοιπόν…

«Καμαρώνω γι’ αυτήν την πολύτιμη συνάντηση-συνεύρεση τόσων ποιητών μαζί

Ζέστη...Πολλή ζέστη έχει σήμερα...Κι όμως εγώ νιώθω, το νιώθω. Ένα αεράκι, μια δροσιά.
Ένα ωραίο αεράκι που δεν κατεβαίνει ούτε απ’ το βουνό, μήτε από τη θάλασσα έρχεται.
Νιώθω εδώ και καιρό, έναν νέο Άνεμο Δημιουργίας να απλώνεται πάνω στη Θάσο μας.
Το θερινό σχολείο τέχνης, Η δημοτική χορωδία, Η Δημαρωγός με το κοινωνικό έργο,
Η ίδρυση του συλλόγου Μικρασιατών, Οι πολιτιστικοί μας Σύλλογοι Το Κάστρο, Πολύγνωτος Βαγής, Χατζηγιώργης, Όλοι οι Σύλλογοι μαζί, Όλοι οι άνθρωποι μαζί, φαίνεται να ‘χουν ξυπνήσει σαν από μαγεμένο ύπνο και να βρίσκονται δυναμικά στις επάλξεις του πνεύματος.
Καμαρώνω για τον τόπο μου, ναι, καμαρώνω! Για όλους έχει χώρο, πιστέψτε με. Όλοι ας βάλουμε από ένα λιθαράκι. Αλλά ας σεβαστούμε και ο ένας τον αγώνα του άλλου. Έτσι μονάχα δεν θα είμαστε, δήθεν. Έτσι δεν θα μας νικήσει η έπαρση. Έτσι μονάχα θα είμαστε όλοι μαζί.

Καμαρώνω και γι’ αυτήν εδώ την πολύτιμη συνάντηση-συνεύρεση τόσων ποιητών μαζί, για την οποία χρειάστηκε απλά να πάρω σε δύο χαρτιά τα ποιήματά μου και να ‘ρθω εδώ να τα πω ξεκούραστα, δίχως να αγχωθώ, γιατί απλά υπήρχε η Στέγη, η νεοϊδρυθείσα Πνευματική Στέγη. Και υπάρχει τόση πείνα, είμαστε νηστικοί, αληθινά νηστικοί από τέτοιες συναντήσεις με τις αληθινές λέξεις, με την αληθινή ουσία των πραγμάτων.

Η Πόλις των Ιδεών στις μέρες μας έχει τόσο λίγους κατοίκους!!! Ζητά απεγνωσμένα να κατοικηθεί κι εμείς διψάμε απεγνωσμένα να πιούμε νερό από την πηγή των υδάτων, την ποίηση, τον λόγο τον αληθινό τον περιούσιο.

Πριν σας πω τα ποιήματά μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους φίλους της ποίησης που είναι απόψε κοντά μας. Αυτούς που ήρθαν όχι για να πουν κάποιους στίχους, αλλά για να ακούσουν. Τι είναι η ποίηση στις μέρες μας άλλο από λόγος εξοστρακισμένος; Αφού ούτε στα βιβλιοπωλεία τα περισσότερα δεν έχει ένα ράφι. Δεν χρειάζεται ποιητές άλλους η ποίηση. Φίλους, φίλους να τη διαβάσουν χρειάζεται.

Καρδιακοί φίλοι και συγκάτοικοι στην Πόλη των Ιδεών

Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω και καρδιακούς μου φίλους και συγκάτοικούς μου στην Πόλη των Ιδεών που ήρθαν σήμερα από μακριά γι’ αυτή τη βραδιά, απαντώντας θετικά στο κάλεσμά μου.
• Από την Κομοτηνή, τον πολυγραφότατο ιατρό κ. Χασάν Αχμέτ με τη ζωγράφο ποιήτρια γυναίκα του κ. Φυσσούν.
• Από τη Θράκη, τον ιδρυτή του Θρακικού θεάτρου σκιών, Πρόεδρο του Μικρού Διάκοσμου κ. Γιάννη Βουλτσίδη.
• Από την Ελευθερούπολη το Διευθυντή Δημοτικού Σχολείου, ποιητή, κ. Βασίλη Βεργόπουλο.
• Από την Καβάλα τον συγγραφέα κ. Γεώργιο Αυγουστίδη.
• Από τη Χρυσούπολη το νέο Θάσιο δημιουργό κ. Γεώργιο Καρυδάκη.
• Και, τέλος, από τη Θεσσαλονίκη, τους συγγραφείς κ. Αικατερίνη Ποπόρτση, κ. Όλγα Αθανασιάδου και κ. Αλέξανδρο Ακριτίδη, που απάντησαν θετικά στο κάλεσμά μου και είναι κοντά μας.
• Σας ευχαριστούμε που ήρθατε και ενωθήκατε μαζί μας, μαζί με την ποιήτρια-ζωγράφο κ. Σεβαστή Καλοπούλου που είναι εδώ, την κ. Αφροδίτη Πάικου, τον κ. Σταυρόπουλο. Έτσι δημιουργούμε όλοι μαζί ένα πνευματικό γαϊτανάκι.

Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα τέτοιων εκδηλώσεων, όχι ο καθένας να πει τα δικά του, να απαγγείλει σαν να ήταν παιδί τους στίχους του, αλλά να γνωριστούμε, να επικοινωνήσουμε και να κοινωνήσουμε τον Υπέρτατο Θείο Λόγο, την Ποίηση.
Στη Στέγη εύχομαι να έχει συνέχεια, και αυτές οι βραδιές να γίνονται πιο συχνά στη Θάσο μας.
Άλλωστε, εδώ και χρόνια, και επιθυμώ αλλά και παλεύω να γίνει: Η ΘΑΣΟΣ ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ. Γιατί όχι;
Το όραμα ας πάρει σάρκα»

πηγή: http://www.paratiritis-news.gr/detailed_article.php?id=154890&categoryid=10

Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Super User

Κατηγορία: PRESS

Δημοσιεύθηκε : 16 Αυγούστου 2012

Εμφανίσεις: 1283

Γράφει η Ανδρομάχη Διαμαντοπούλου Φιλιππίδου

Ποιητική Συνάντηση στη Θάσο, δίπλα στο κύμα

ή αλλιώς...

Ένα Πνευματικό Γαϊτανάκι

Ζέστη...

Πολλή ζέστη έχει σήμερα...

Κι όμως εγώ νιώθω, το νιώθω.

Ένα αεράκι, μια δροσιά.

Ένα ωραίο αεράκι που δεν κατεβαίνει ούτε απ’ το βουνό,

μήτε από τη θάλασσα έρχεται.

Νιώθω εδώ και καιρό, έναν νέο Άνεμο Δημιουργίας να απλώνεται πάνω στη Θάσο μας.

Το θερινό σχολείο τέχνης,

Η δημοτική χορωδία,

Η Δημαρωγός με το κοινωνικό έργο,

Η ίδρυση του συλλόγου Μικρασιατών,

Οι πολιτιστικοί μας Σύλλογοι Το Κάστρο, Πολύγνωτος Βαγής, Χατζηγιώργης...

Όλοι οι Σύλλογοι μαζί,

Όλοι οι άνθρωποι μαζί,

φαίνεται να ‘χουν ξυπνήσει σαν από μαγεμένο ύπνο και να βρίσκονται δυναμικά στις επάλξεις του Πνεύματος.

Καμαρώνω για τον τόπο μου, ναι, καμαρώνω!

Για όλους έχει χώρο, πιστέψτε με.

Όλοι ας βάλουμε από ένα λιθαράκι.

Αλλά ας σεβαστούμε και ο ένας τον αγώνα του άλλου.

Έτσι μονάχα δεν θα είμαστε, δήθεν.

Έτσι δεν θα μας νικήσει η έπαρση.

Έτσι μονάχα θα είμαστε όλοι μαζί.

Καμαρώνω και γι’ αυτήν εδώ την πολύτιμη συνάντηση-συνεύρεση τόσων ποιητών μαζί, για την οποία χρειάστηκε απλά να πάρω σε δύο χαρτιά τα ποιήματά μου και να ‘ρθω εδώ να τα πω ξεκούραστα, δίχως να αγχωθώ, γιατί απλά υπήρχε η Στέγη, η νεοϊδρυθείσα Πνευματική Στέγη.

Και υπάρχει τόση πείνα, είμαστε νηστικοί, αληθινά νηστικοί από τέτοιες συναντήσεις με τις αληθινές λέξεις, με την αληθινή ουσία των πραγμάτων.

Η Πόλις των Ιδεών στις μέρες μας έχει τόσο λίγους κατοίκους!!!

Ζητά απεγνωσμένα να κατοικηθεί κι εμείς διψάμε απεγνωσμένα να πιούμε νερό από την πηγή των υδάτων, την ποίηση, τον λόγο τον αληθινό τον περιούσιο.

Πριν σας πω τα ποιήματά μου, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους φίλους της ποίησης που είναι απόψε κοντά μας.

Αυτούς που ήρθαν όχι για να πουν κάποιους στίχους, αλλά για να ακούσουν.

Τι είναι η ποίηση στις μέρες μας άλλο από λόγος εξοστρακισμένος;

Αφού ούτε στα βιβλιοπωλεία τα περισσότερα δεν έχει ένα ράφι.

Δεν χρειάζεται ποιητές άλλους η ποίηση. Φίλους, φίλους να τη διαβάσουν χρειάζεται.

Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω και καρδιακούς μου φίλους και συγκάτοικούς μου στην Πόλη των Ιδεών που ήρθαν σήμερα από μακριά γι’ αυτή τη βραδιά, απαντώντας θετικά στο κάλεσμά μου.

Από την Κομοτηνή, τον πολυγραφότατο ιατρό κ. Χασάν Αχμέτ με τη ζωγράφο ποιήτρια γυναίκα του κ. Φισούν.

Από τη Θεσσαλονίκη, τον πολυγραφότατο συγγραφέα κ. Αλέξανδρο Ακριτίδη, ο οποίος είναι δημιουργός της ιστολογίου «Αποστακτήριο».

Από τη Θράκη, τον ιδρυτή του Θρακικού θεάτρου σκιών, Πρόεδρο του Μικρού Διάκοσμου κ. Γιάννη Βουλτσίδη.

Από την Ελευθερούπολη το Διευθυντή Δημοτικού Σχολείου, ποιητή, κ. Βασίλη Βεργόπουλο.

Από την Καβάλα τον συγγραφέα κ. Γεώργιο Αυγουστίδη.

Από τη Χρυσούπολη το νέο Θάσιο δημιουργό κ. Γεώργιο Καρυδάκη.

Και, τέλος, από τη Θεσσαλονίκη, τις συγγραφείς κ. Αικατερίνη Ποπόρτση και κ. Όλγα Αθανασιάδου, που απάντησαν θετικά στο κάλεσμά μου και είναι κοντά μας.

Σας ευχαριστούμε που ήρθατε και ενωθήκατε μαζί μας, μαζί με την ποιήτρια-ζωγράφο κ. Σεβαστή Καλοπούλου που είναι εδώ, την κ. Αφροδίτη Βάικου, τον κ. Δημήτρη Σταυρόπουλο, το δικηγόρο και συγγραφέα κ. Κωνσταντίνο Θεοφανέλη, τη Μαρία-Φιλομήλα Φιλιππίδου. Έτσι δημιουργούμε όλοι μαζί ένα πνευματικό γαϊτανάκι.

Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα τέτοιων εκδηλώσεων, όχι ο καθένας να πει τα δικά του, να απαγγείλει σαν να ‘ταν παιδί τους στίχους του, αλλά να γνωριστούμε, να επικοινωνήσουμε και να κοινωνήσουμε τον Υπέρτατο Θείο Λόγο, την Ποίηση.

Στη Στέγη εύχομαι να έχει συνέχεια, και αυτές οι βραδιές να γίνονται πιο συχνά στη Θάσο μας.

Άλλωστε, εδώ και χρόνια, και επιθυμώ αλλά και παλεύω να γίνει:

Η ΘΑΣΟΣ ΤΟΠΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Γιατί όχι;

Το όραμα ας πάρει σάρκα.

Το πρώτο ποίημα που θα σας διαβάσω έχει αποσπάσει Α’ Βραβείο από την Ένωση Λογοτεχνών Ευρώπης και είναι το «Αν δεν μου έδινες την ποίηση Κύριε» και το αμέσως επόμενο, «Οι Βεδουίνοι», που είναι η απόδοση της μοναξιάς μέσα από μία εικόνα, έχει αποσπάσει Α’ Βραβείο από την ΠΕΛ στους αγώνες των Δελφών.

ΑΝ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕΣ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ, ΚΥΡΙΕ

Τι θα γινόμουνα Κύριε,

αν δεν μου έδινες την ποίηση;;!...

Πώς θα’ταν δικά μου, όλα αυτά τα βουνά,

οι πεδιάδες με τα πράσινα χορτάρια, οι χέρσες γαίες!...

Πώς θα κυλούσαν μέσα μου κυλαριστά τα ποτάμια

κι όλοι αυτοί οι κάμποι με τα σταχολούλουδά τους

πως θα’χαν γίνει δικοί μου;!!!

Πώς θα’ταν δικές μου, οι πέντε θάλασσες

οι ήπειροι, όλες οι κραταιές πατρίδες…

Πώς θα χωρούσαν μες την καρδιά μου,

όλοι οι άνεμοι, ο σιρόκος, ο πουμέντες, ο γαρμπής, ο μαΐστρος;

Πώς θα κρατούσα μες τις παλάμες μου,

τόσες  πολύχρωμες πεταλούδες;

Τι θα γινόμουνα Κύριε,

αν δεν  μου είχες χαρίσει την ποίηση;!!!

Πώς θα είχα συγχωρήσει τα ασυγχώρητα;

Πώς θα είχα χωρέσει τα αχώρητα;

Πώς θα άντεχα τέτοια Ζωή;

Πού θα έκρυβα τόση Μοναξιά;

Αν δεν μου έδινες, την ευλογία των στροφών;

Αν δεν μου έδινες, τα σκαλιά των στίχων;

Αν δεν μου είχες δωρίσει την ποίηση, Κύριε,

Πώς θα’χα τέτοια παρέα;

Τόσες φωνές μέσα μου να μου μιλούν, τέτοια συντροφιά;

Πώς απ’το ξερό κλαδί μου, θ’άνθιζα;

Τόσα  παιδιά δικά μου γεννήματα, πώς θα τα γένναγα;

Αν δεν μου είχες δώσει την ποίηση Κύριε,

-το κοίτασμα, την φλέβα του Χρυσού στην ποδιά μου-

Πώς θα’ταν φίλες μου, η Τερψιχόρη, η Κλειώ, η Σαπφώ;

Πώς θα’χα δει την Αφροδίτη να γεννιέται πάνω στον αφρό;

Πώς θα’χα πάρει απ’τις Αμαζόνες, την ρώμη, την άλκη, την ορμή;

Πώς θα’χα στα χέρια μου, την χαμένη ρόζ κορδέλα της Περσεφόνης.

Αν δεν μου είχες δώσει την ποίηση Κύριε,

την περισσή ματιά σου, πάνω στο φτασμένο μου,

τον φωτισμό του νου μου, δια της χειροθεσίας Σου

το φύσημα της ανάσας Σου, επί της κεφαλής μου

την πλεονάζουσα Αγάπη Σου;;;

Πώς θα είχα αξιωθεί, να γίνω μέτοχος,

της κοσμογονίας Σου, της Καλλιτεχνίας και της Πλαστουργίας Σου;

Πώς θα’χα αντέξει, τέτοια Ζωή;

ΒΕΔΟΥΙΝΟΙ!

Βεδουίνοι. Καμήλες Ράθυμες .Βουβά Καραβάνια!

Η Έρημος απέραντη απλώνεται…

Βεδουίνοι της Ερήμου! Νομάδες της Σιωπής!

Σκυθρωποί Καμηλάτες.

Δίχως χνάρια και σημάδια περπατάμε

στους καυτούς αμμολόφους

Kατακτητές της ερήμου

κι οι Oάσεις μακριά….πόσο ακόμα απέχουν;

Ασκητές κι ερημίτες, νομάδες μα και μονάδες!

Μαζί και Μόνοι!

Μοναστές, μακρινοί και μονήρεις

με ασκιά και σακιά στα χέρια

και παγούρια που’χουν νερό μια δαχτυλήθρα μονάχα

με καμήλες κυρτές όλο υβώσεις

σκεπασμένοι με μαντήλες, στόματα ξεραμένα

περιμένουμε την βροχή, την βροχή που δεν λέει να’ρθει….

Ήλιος καυτός, λάβα, χτυπάει τα κεφάλια

κι όμως τα κορμιά είναι κρύα!

Ξεραΐλα…Ανομβρία!

Τα βράδια …ανάβουμε φωτιές

τρώμε σιωπηλά ότι έχει μέσα το ταγάρι

αμίλητοι ο καθένας στην σκηνή του!

Βεδουίνοι της ερήμου

μηρυκάζουμε την σιωπή εξαντλημένοι·

παρακολουθούμε τα παιχνίδια των φιδιών.

Γητευτές μοναξιάς,

βλέπουμε τον χορό των Σκορπιών,

και η κινούμενη άμμος πάντα κοντά περιμένει…

Ερημίτες κι ερημωμένοι

χρυσοθήρες της απέραντης άμμου…

Το πρωί ξεκινάμε και πάλι την κοπιώδη πορεία

αναζητάμε τις Οάσεις,

που είναι πάντα μακριά

σαν εικόνες μαγικές, σαν illusion!

Αναζητάμε το νερό, το νερό που είναι πάντα ακριβό

και  μεις με στόμα στεγνό…ΝΑ ΔΙΨΑΜΕ!!

Η Σιωπή της ερήμου στις ψυχές μας σταλάζει.

Αμμοθύελα  σταθερά πλησιάζει. Χάνονται όλα τα χνάρια…

Βεδουίνοι, Βουβά καραβάνια! Κι οι οάσεις μακριά…πόσο ακόμα ν’ απέχουν;...

ΨΑΞΕ ΚΑΙ ΒΡΕΣ, ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ…

29 Γενάρη του 1988…
Πέρασαν ακριβώς 24 χρόνια.
Ενώ παράτησα τα πάντα,
Διαπίστωσα,
Πως χρειαζόμαστε άνθρωπο-άνθρωπο,
Καθαυτό άνθρωπο,
Πάντα ξύπνιο,
Δίκαιο
Και ακούραστο.

Χρειαζόμαστε άνθρωπο-άνθρωπο,
Καθαυτό άνθρωπο,
Αλύγιστο
Και μη υπόχρεο.

Χρειαζόμαστε άνθρωπο-άνθρωπο,
Καθαυτό άνθρωπο,
Ψιλά το μέτωπο,
Προοδευτικό,
Εργατικό.

Χρειαζόμαστε άνθρωπο-άνθρωπο,
Καθαυτό άνθρωπο,
Παραγωγικό,
Με τις τέχνες και με την επιστήμη καλλιεργημένο
Και τουλάχιστο τρίγλωσσο.

Χρειαζόμαστε άνθρωπο-άνθρωπο,
Καθαυτό άνθρωπο,
Ειρηνιστή,
Ελπιδοφόρο,
Σε όλο τον κόσμο σεβάσμιο.

Χρειαζόμαστε άνθρωπο-άνθρωπο,
Καθαυτό άνθρωπο,
Εγώ μάλλον γυρεύω,
Ιδεώδη άνθρωπο.
Στις μέρες μας πού να τον βρω;
Ό, τι και αν προκύψει,
Δεν θα αγανακτήσω,
Θα τον γυρεύω,
Μέχρι να τον βρω.

Χασάν Αχμέτ

ΠΑΛΙΕΣ ΜΕΡΕΣ

Τι ωραίες ήταν εκείνες οι παλιές μέρες.
Ήταν αγνές οι αγάπες.
Μόνο αγνά και καθαρά συναισθήματα,
Χωρίς ανταπόκριση οι προσμονές.

Σεβόταν ο μικρός τον μεγάλο.
Έτρεφε αγάπη και ο μεγάλος στο μικρό.
Απέφευγαν την προσβολή,
Ήταν όλα τέλεια, με σεβασμό και  αγάπη.

Τώρα που είναι αυτές οι παλιές μέρες;
Ούτε σεβασμός στον μεγάλο, ούτε αγάπη στο μικρό.
Βρήκε το δρόμο  η ασέβεια,
Δώρισέ μας Θεέ μου τέλος καλό.

Φισούν Σούκα

Ζωγράφος-Ποιήτρια

Το ποίημα του Πρωτοπρεσβύτερου Γεώργιου Ι. Διαμαντόπουλου

Χαιρετισμοί της Θασογής

Θασογή μου συ, θασοθάλασσα και θασοδάσος

Του Θεαγένη, του Παράσιου και Διός του Αγοραίου.

Ω πόλις-άστυ-κράτος κραταιή μου Θάσος

Μαργαριτάρι ακριβό του Βόρειου Αιγαίου.

Μακεδονίτικο πουλί

Και πέρδικα πλουμόστηθη του Μάη

Η Θάσος σε υδάτινο κλουβί

Ελληνιστί από αιώνος τραγουδάει

Κι ένας σοφός χορός των αγαλμάτων

Ψάλλει μυστικά το Άσμα των Ασμάτων...

Χαίρε Γη της Απολλώνιας ευλογίας

Της Θεαγένειας ανδρείας.

Χαίρε Θάσος της Επαγγελίας

Πράσινο διαμάντι της Μακεδονίας.

Χαίρε του καλού και του ωραίου

Άρουρα Θεών και Ημιθέων

Αγορά του Διός του Αγοραίου

Νήσος των γλυπτών και των ανθέων.

Γη της Ξένιας φιλοξενίας

Της Αβραμιαίας αφθονίας.

Λίκνο του Μακεδονικού πολιτισμού

Αθήνα του Βορρά και του Ελληνισμού.

Σαν μικρό παιδί που βγαίνει στα μπαλκόνια

Για να γράψει με την πλάκα του και το κοντύλι

Έτσι κι εγώ τα σκόρπια πέταλα αυτά και κλώνια

Σου αφιερώνω τώρα, στης εμής ζωής το δείλι.

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Ι. Διαμαντόπουλος

Το ποίημα της Μαρίας-Φιλομήλας Φιλιππίδου

Το μονοπάτι με τα δέντρα

 

Νύχτα.

Σκοτάδι στο δάσος

με τα κωνοφόρα.

Φοβάμαι να διασχίσω

το κρυφό μονοπάτι

Τα σύννεφα περνάνε.

Τα δέντρα θροϊζουν

με τον αέα που τα σπρώχνει.

Και τότε εμφανίζεσαι Εσύ.

με πιάνεις απ' το χέρι.

Και διασχίζουμε μαζί

το μονοπάτι με τα δέντρα.

Λεπτομέρειες

Γράφτηκε από τον/την Super User

Κατηγορία: PRESS

Δημοσιεύθηκε : 24 Μαϊος 2012

Εμφανίσεις: 1110