Πέμπτη, 06 Οκτωβρίου 2011 08:24

Ο μονόλογος του Ξέρξη - Άννα Ιωαννίδου

Written by
1668

Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΞΕΡΞΗ


Έδωσα μία υπόσχεση και την τήρησα.

Ναι , έπρεπε να τιμωρήσω τους Έλληνες.

Μία εκστρατεία για τον πατέρα μου.

Οι προετοιμασίες ατέλειωτες κι ο στόλος μυθικός.

Στο βλέμμα μου ο πόθος της νίκης.

Έτοιμος για το παιχνίδι της κατάκτησης…


Και να το απροσδόκητο!

Το πρωί ο παιάνας του θριάμβου

ήχησε στα στενά της Σαλαμίνας

το τραγούδι της ανδρείας:

«Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε…»


Παρατηρητής εκεί ψηλά στον θρόνο μου,

βίωσα την μοναξιά του βασιλιά.

Μια αυταπάτη η βεβαιότητα για την νίκη.

Οι αριθμοί υποτάχθηκαν στο πνεύμα των Ελλήνων.

Η λογική υποκλίθηκε στην περήφανη ψυχή.


Εξαγριωμένος, έδινα εντολές,

αλλά μάταια. Έσβησε η δύναμη μου.

Κατέρρευσε ο θρόνος μου

μπρος στην σοφία του Θεμιστοκλή,

την πολυπραγμοσύνη των Ελλήνων.

Ηλιοβασίλεμα, κι εγώ μετρούσα πνιγμένους.


Βυθίστηκα στο λάθος του εγωισμού και παγιδεύτηκα.

Το βράδυ ένιωσα την ταπείνωση της ήττας

εκεί στα πτώματα των Περσών, στα τσακισμένα καράβια.

Η Αλήθεια στάθηκε μπροστά μου αμείλικτη.

Ο ελληνισμός ποτέ δεν θα «μηδίσει»,

ενωμένος θα μετρά ήρωες.


Τυφλός απ΄ την αλαζονεία της εξουσίας

είδα μες στο σκοτάδι

πάθος ελληνικό για ελευθερία

κι αναρωτήθηκα:

Πώς τόλμησα να αγγίξω θάλασσα ανυπόταχτη,

γη ,μάνα Σαλαμινομάχων,

να την ονειρευτώ δική μου;

Read 1668 times

Latest from Super User

back to top