Κυριακή, 17 Φεβρουαρίου 2019 12:37

Της λησμονιάς το νερό, Ξένια Ζαρκαδούλα

Written by
1302
Της λησμονιάς το νερό, Ξένια Ζαρκαδούλα

 Της λησμονιάς το νερό  

Μια άχρωμη εικόνα έκανε το δάκρυ μου να κυλήσει
μία ανάμνηση θολή έκανε τη καρδιά να ραγίσει
ένα με το χώμα να γίνει τη γη να πατήσει!
Κρατώντας στα δύο μου χέρια φωτογραφίες
όλες οι μικρές ιστορίες έγιναν αμαρτίες!  

Πίσω με γύρισαν σε χρόνια περασμένα
βαθιά μέσα στη καρδιά καταχωνιασμένα!
Στο μυαλό έφερα το τελευταίο φιλί
δάκρυ ξανακύλησε κι έσπασε το γυαλί
-ο έρωτάς σου έψαχνε για την αφορμή!  

Όσα ζήσαμε κι όσα δεν θα ξαναπεράσουμε
μακάρι να μπορούσανε το χρόνο να σπάσουνε!
Αλάτι είναι πάνω σε ανοιχτή πληγή
που δεν κλείνει και κάθε τόσο αιμορραγεί
-ψάχνει διέξοδο το πάθος αυτό να βρει!  

Μια πέτρα ήσουν σε ήρεμα νερά
μ ακόμα το ποτάμι αυτό κυλά!
Αύριο που η μέρα θα χαράξει
όλα θα τα έχω πια ξεχάσει
και θα γυρίσουν στην ίδια βάση!  

Με το νερό της λησμονιάς πλένομαι
ξεφεύγω απ’ αυτό που σιχαίνομαι.
Με νύχια και με δόντια μακριά σου κρατήθηκα
ένα με τη θάλασσα έγινα, ενώθηκα
ποτέ ξανά σ’ εσένα δεν παραδόθηκα!  

Με αναμνήσεις δεν αξίζει να ζω
μαγικό φίλτρο του έρωτα θα πιω!
Με τον βοριά να φυσά, τα πανιά μου αλλάζω
τον ήλιο μ’ αισιοδοξία κοιτάζω
καινούργια πορεία στη ζωή χαράσσω!

 

 

 

 

 

 

 

 

Read 1302 times

Latest from Super User

back to top