Κυριακή, 17 Μαρτίου 2019 12:08

Ποίηση από τον Φώτη Τρυφωνόπουλο

Written by
1383
Ποίηση από τον Φώτη Τρυφωνόπουλο

Ουαί  ημίν
Κλείνω τα μάτια, για να  ηρεμήσω, να συγκεντρωθώ.
Θέλω για λίγο, να  αφουγκραστώ τους ήχους της φύσης,
τους  παράξενους ήχους της σιωπής.
Να ακούσω την λυπημένη φωνή του γκιώνη
την ιδιόμορφη ηχώ, του τριζονιού.

Μα το μόνο που ακούω καθαρά,
είναι  τα ατέλειωτα γαυγίσματα σκυλιών, που αλυχτάνε.
Που προσπαθούν μάταια να καλύψουν
τις γοερές κραυγές της ανθρώπινης δυστυχίας.
Την θλιβερή σιωπή της ανθρώπινης μιζέριας.
Οι όμορφοι νοσταλγικοί ήχοι της φύσης
σπανίζουν πια, έχουν σχεδόν χαθεί.
Έχουν αντικατασταθεί εδώ και καιρό
από γρυλίσματα αδέσποτων, από απεγνωσμένα ουρλιαχτά
σπιτικών σκύλων που είναι αναγκασμένοι,
να  διαβιούν εγκλωβισμένοι μέσα σε λίγα τετραγωνικά.
Για να κρατάνε συντροφιά, στα κάθε λογής αφεντικά τους…
Σε αυτά που προσπαθούν να καλύψουν 
την μοναξιά τους, την ανασφάλειά τους
κι επιθυμούν να τα κάνουν με «το έτσι θέλω», συνεταίρους, 
στην δυστυχία , στα  όποια προβλήματα τους.
Στερώντας τους εγωιστικά, την αληθινή  ελευθερία.

Τι αμαρτίες πληρώνουν κι αυτά τα καημένα;
Στέκονται θλιμμένα, ώρες ατέλειωτες εκεί, στις βεράντες σπιτιών
ή περιορισμένα σε σιδερόφραχτες αυλές, με πανύψηλους τοίχους.
Aπομονωμένα, χωρίς την αληθινή συντροφιά, που τα ίδια επιθυμούν.
Μακριά από την ομορφιά της Φύσης, που ήταν προορισμένα  ελεύθερα,
να ζουν, όπως είναι γραμμένο στο DNA τους.

Τα χρίσαμε, με το ζόρι κατοικίδια.
Εμείς οι αυτόκλητοι νονοί - προστάτες.
Στειρώνοντάς τα και στην ουσία «ευνουχίζοντάς τα»,
αποκόπτοντάς τα, από την αληθινή τους φύση.
Προκειμένου να έχουμε όλοι εμείς,  ένα κάποιο άλλοθι
για   τον εγκλεισμό τους, την φυλάκισή τους, τον βασανισμό τους.
Επειδή με το έτσι θέλω, πρέπει να μας κρατάνε συντροφιά.
Επειδή θέλουμε να λέμε πως τα αγαπάμε, πως τα συμπονάμε.

Ο σκύλος μπορεί να  είναι ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου,
αλλά ο άνθρωπος δεν είναι σίγουρα, όχι ο πιο πιστός
αλλά ούτε καν αληθινός του φίλος.
Γιατί αληθινή φιλία σημαίνει, προπάντων ανιδιοτέλεια.

Και όταν καμιά φορά κι αυτά ξεφεύγουν, υπακούοντας στα προαιώνια ένστικτά τους, στην αληθινή τους φύση, στα γονίδιά τους,
«προσπαθούμε», βγαίνοντας στις τηλεοράσεις, 
προβαίνοντας σε μακρόσυρτες αναλύσεις
να εξηγήσουμε, τι έφταιξε, τι δεν πήγε καλά.

Φτάνει πια. 
Ουαί  ημίν, φαρισαίοι υποκριτές …

Read 1383 times

Latest from Super User