Τρίτη, 15 Νοεμβρίου 2011 10:15

Οι στίχοι της ζωής μας - Αλέξανδρος Ακριτίδης

Written by
2316

 

Οι στίχοι της ζωής μας


Τον πρώτο στίχο θαρραλέα τον ξεστόμισα

σαν μπουσουλώντας αναφώνησα "μανούλα"

κι ήταν σαν ποίημα για κείνη αυτή μου η λέξη.


Τον πρώτο στίχο μου τον έμαθε ο δάσκαλος

κι εγώ σαν έφηβος τον έγραψα στον τοίχο

να γίνει σύνθημα που θ’ άλλαζε τον κόσμο.


Τον πρώτο στίχο τον ξανάπα από έρωτα

σαν η μορφή της φεγγοβόλησε το είναι μου

κι ήταν του πάθους ανοιξιάτικη καντάδα.


Τον πρώτο στίχο τον ξανάγραψα με δάκρυα

όταν η μαία σας απόθεσε στα χέρια μου

κι έμοιαζε ύμνος που με πήγαινε στα ουράνια.


Τον πρώτο στίχο μου τον έπνιξαν στα έδρανα

στην ανεργία σαν βυθίσανε τα σπλάχνα μου

κι έγινε θρήνος στην πλαστή δημοκρατία.


Τον πρώτο στίχο τον ψιθύρισα γαλήνιος

σαν το εγγόνι μου στα πόδια μου κοιμόταν

κι ήταν νανούρισμα μ’ αγάπη καμωμένο.


Τον πρώτο στίχο θα τον πει άλλος για μένα

σαν θα ’μαι ανάμνηση στον τοίχο κρεμασμένη

κι ας είναι άχαρο του κόσμου μοιρολόι.

Read 2316 times

Latest from Super User

back to top