Τετάρτη, 28 Δεκεμβρίου 2011 19:04

Αφιερωμένο - Ελίνα Καββαδία

Written by
2309

 

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ

 

Άδραξα ένα νησί, τσ ΄ αγάπης αλωνάρι.
Της μέρας ο κόκκος φάνηκε ,σ΄ αυγή την πρώτη ώρα.
Την αγκαλιά μου άνοιξα μπρο στά απ ΄ το πυροφάνι,
και προσευχούλα έστειλα κρυφά στον Αη- Γιάννη!!

Άγιε μου κρυπτοφύλαχτε ,της Νύχτας μου προστάτη ,
στείλε αστεράκι λαμπερό στο φως των oματιών μου!
Να ΄ χω να δίνω τη ζωή, ζωή να μην ζητάω…

Μόνο την προστασία σου σε τούτο το κονάκι ,
που΄ ναι να παρηγορηθώ να σβήσω σαν κεράκι…
Και τ ΄ αστεράκι ας χαθεί στο φως των oματιών της ,
του ήλιου η μέρα ας κρυφτεί στη θέρμη των χεριών της.

Κι αν είναι κάποτε τούτη η κλαγγή ,στα χέρια της να λιώσει ,
με της πνοής της τη θωριά πανί ας αρματώσει..

Άγιο να σ ΄ έχει δίπλα της να την συντρέχεις πάντα,
σε κάθε φύσημα καρδιάς να την κοντοζυγώνεις..
Να της μιλάς ,να την κοιτάς, να την καλωσορίζεις..
Βλέμμα αγαστό απ ΄ τα ψηλά ,να της δωρίζεις καίρια ,
Κι αν από ταπεινότητα δεν την κοιτάξεις πάλι,
τούτο το βλέμμα το ζεστό άσε να περιβάλλει..

Το πάτημα στη χαραυγή που λάμπει απ ΄τα μάτια,
και που τα πόδια η γη τρυπά ,σαν το δρεπάνι πλέρια..
κι όταν το πνεύμα σαν σοδειά περίσσεια ταξιδέψει ,
τι κι αν ο κόσμος έχει χαθεί ,να στέρξει η αγάπη θέλει!!

 

Read 2309 times

Latest from Super User

back to top