Κυριακή, 17 Ιουνίου 2012 15:50

Επί σκηνής - Βασιλική Εργαζάκη

Written by
2418

Επί σκηνής


Κοίταξέ με,

Φορώ το καινό «προσωπείο» μου


Το σμίλευα τις ώρες της αγωνίας σου,

τότε που ανακάλυπτες

την απουσία δράσης μου, «επί σκηνής»

Ευθύς μετά το «χορικό» του θριάμβου μου


Κοίταξέ με,

Και αυτή τη φορά…  θα σε πείσω!


Φορώ θλίψη στα μάτια μου

Το βλέμμα μου, «στοχαστικό», περιφέρεται

στις κενές παρυφές του θεάτρου μου

Μοιράζοντας υποσχέσεις και «ήθος»


Διάλεξα πήλινο χαμόγελο

ανεπαίσθητο, κάπως μελίρρυτο

να πηγαίνει παντού…


Κατάργησα όλες τις συσπάσεις

και προπάντων στο μέτωπο

απολύτως ασάλευτο μέτωπο

Παγωμένο


Μην τυχόν και ξεφύγουν οι σκέψεις μου

και χαθεί η πλοκή


Την τελευταία στιγμή…

Τελικά… μία μόνο στιγμή σε χρειάζομαι


Κοίταξέ με,

Αφλόγιστο δεν είναι το βλέμμα μου

Σε κλίση σταθερή βαστώ τα βλέφαρά μου

Κατέβασα χαμηλά τα «λογεία» μου


Και αυτή τη φορά…  θα σε πείσω


Γιατί, δεν θα διστάσω να διασύρω

όλα τα αλλοτινά «προσωπεία» μου,

όλες τις περασμένες «σκευές» μου


Προκλητικά λέγοντάς σου


«Κάθε φορά σου έλεγα ψέματα

Αυτήν τη φορά σου λέω αλήθεια….»


 

 

Read 2418 times

Latest from Super User

back to top