Παρασκευή, 01 Απριλίου 2011 19:55

Σαλονίκη - Μαρία Ζαβιανέλη Διαμαντάκη

Written by
2594


 

ΣΑΛΟΝΙΚΗ


Εγώ κι αν φύγω τα βράδια πάλι θα έρχομαι σαν ανάσα του Βαρδάρη,

γλυκό σερμπέτι –φιλί ,γλάρος –ανεμοδαρμένος στο λιμάνι

με ένα όνειρο –πέταγμα θα ξαναγυρίσω!

Τη πόλη που λάτρεψα ,με άρωμα δυόσμου την μύρωσα,

μ ΄αύρες την δρόσισα, μ’ ένα μπλάβο ουρανό τη στόλισα!

Θυμάμαι ..

Το γιασεμί που πότιζα στο πατρικό μου. Εύοσμος!

Τα λόγια –προσευχές στον Αι-Δημήτρη.

Τραγούδι –πληγή ,ξημέρωμα στα Λαδάδικα.

Ότι με μάγεψε ,ότι με πόνεσε ,ότι με πίκρανε ,ότι με ανάστησε μαζί .

Ετούτη η πόλη, κάθε που βραδιάζει κορίτσι ερωτευμένο μοιάζει

γέρνω στον ώμο της, με ταξιδεύει στο όνειρο της,

κύμα που σκάει στη προκυμαία γίνεται η πίκρα προτού μας βρει ξεψυχά….


Read 2594 times

Latest from Super User

back to top