Εκδόσεις Οιωνός

«Το θνητό μας ταξίδι» ονομάζεται η νέα καλλιτεχνική δουλειά της Νίκης Βλάχου. Ένα σύντομο πεζογράφημα διανθισμένο από μια σειρά υπέροχων ζωγραφικών έργων. Η συγγραφέας δανείζεται στοιχεία από την Θεογονία του Ησίοδου και τα μετατρέπει σε ένα κείμενο λογοτεχνικό, αλλά προπαντός, φιλοσοφικό.

Τη στιγμή που όλη η ανθρωπότητα κοιμάται ο Ουρανός συζητά με την Γαία για τα μελλοντικά του σχέδια σχετικά με το μέλλον των ανθρώπων. Ο Ουρανός παραθέτει ένα δριμύ κατηγορώ στο ανθρώπινο γένος, που ζει μέσα στην απληστία, την έπαρση, την φιλοδοξία, τον υλισμό και άλλα τόσα αρνητικά, που του προσάπτει. Καταθέτει επίσης με στοιχεία μια σειρά καταστροφικών ενεργειών που προκαλούν οι άνθρωποι στην γη και τον ουρανό και την προειδοποιεί πως είναι στα μελλοντικά τους σχέδια να μετοικίσουν σε άλλους πλανήτες μόλις επέλθει η οριστική φθορά του δικού τους. Η Γαία όμως, περισσότερο διαλλακτική, αντικρούει τον Ουρανό, λέγοντας πως και οι άνθρωποι είναι κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν των Θεών. Κουβαλούν μέσα τους το δικό τους θεϊκό σπέρμα και τα δικά τους αρνητικά στοιχεία, που είναι αμέτρητα στον κόσμο της Θεογονίας. Μοιχεία, αλληλοεξόντωση, μίσος και λαγνεία. Του λέει δηλαδή πως τελικά «ουδείς αναμάρτητος». Η Γαία θεωρεί πως ο άνθρωπος θα μάθει από τα λάθη του, θα αποκτήσει σταδιακά αυτογνωσία και ιδιαίτερα τα παιδιά, που είναι το μέλλον του κόσμου, θα προσφέρουν στην πλάση ένα καλύτερο αύριο.

Ευφυέστατο λοιπόν το κείμενο της Νίκης Βλάχου, που ενώ στην αρχή το είχα ταυτίσει περισσότερο με το σημερινό πρόσωπο των πολιτικών, κατόπιν είδα να περιγράφονται μέσα τα ελαττώματα και των υπολοίπων ανθρώπων. Αν συνεπώς ο αναγνώστης μπορεί να κάνει την αυτοκριτική του και να αποκτήσει, όπως προτείνει η λογοτέχνης, αυτογνωσία, τότε θα συμβάλει κι αυτός στη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος.

Για την ζωγραφική δεν έχω να πω πολλά, γιατί ο λόγος αδικεί την εικόνα. Όμορφο και ανεξάρτητο στυλ, ονειρικό και μελαγχολικό. Έντονα χρώματα που θυμίζουν την τεχνοτροπία των Nabis και του κύριου εκπροσώπου τους Paul Gauguin, οι οποίοι θεωρούσαν πως μέσα από τους έντονους χρωματισμούς και τις απαλές φόρμες δημιουργούνταν στο κοινό μηνύματα με συμβολικό χαρακτήρα.  Οι απρόσωπες οβάλ μορφές επίσης μοιάζουν αρκετά με τις καμπύλες του Εγγονόπουλου, αλλά θεματολογικά πλαισιώνονται από μυθολογικά και όχι υπερρεαλιστικά στοιχεία.

Συνοψίζοντας, το τελικό αποτέλεσμα του βιβλίου είναι έξοχο και διεγείρει ευχάριστα τις ανθρώπινες αισθήσεις. Πολλά συγχαρητήρια στη Νίκη Βλάχου γι’ αυτό το πρωτοποριακό της έργο.

Αλέξανδρος Ακριτίδης

Λογοτέχνης - Απόφοιτος Ανθρωπιστικών Σπουδών