ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗ


Έχω καλά κλεισμένο στο μυαλό μου

ένα αρκούδι μοναχό, θλιμμένο

κρυφό σαν μυστικό του παραδείσου


Το μυστικό αρκούδι δεν χορεύει

ούτε γλεντά και σιγοτραγουδάει

στα μάτια ένα δάκρυ του αχνοπαίζει


Το μυστικό αρκούδι δεν κοιμάται

για πάντα ξύπνιο μέσα στ’ όνειρό του

στέκει βουβό, προσμένοντας το δείλι


Κι’ οι ώρες επεράσανε και σβήσαν

όπως και κάποια μέρα το καντήλι

του κόσμου αυτού που τόσοι έχουν πληγώσει


Κι’ όταν η νύχτα πέσει στις καρδιές μας

και το σκοτάδι όλα τα σκεπάσει

τ’ αρκούδι τελευταίο θ’ απομείνει


Καθώς στερνή φορά μας χαιρετάει

χαμόγελο το χείλι του φωτίζει:

τώρα έναν άλλο κόσμο θα προσμένει