1.

Τα κότσιινα σιειλούθκια σου τα γλυκολεμονάτα

σγoιαν τα φιλώ αννοίει ευτύς του παραδείσου η στράτα

2.

Την ομορκιάν σου εζήλεψεν τζι ο ουρανός ακόμα

τζιαι 'πού τ' αμμάθκια σου έκλεψεν το γαλανόν του χρώμα

3.

Σγοιαν τ' αηδόνιν πον μπορεί μες στο κλουβίν να ζήσει

τζι έναν κατάξερον κλωνίν έν' μπορετόν ν' ανθίσει;