‘’Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός χωρίς Θρύλο’’ 

Στα 1958, δέκα περίπου χρόνια ύστερα από τη λήξη του Εμφυλίου, ο εκπαιδευτικός και ιστορικός ερευνητής, Τάκης Σταματόπουλος, συγγράφει ένα βιβλίο για την απομυθοποίηση της προσωπικότητας του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Εκπροσωπώντας μία εκ των πνευματικών τάσεων της εποχής του, ο Σταματόπουλος δεν έχει ως στόχο την απαλλαγή της ιστορικής παρουσίας του Π. Π. Γερμανού από κάθε θρύλο που τον συνοδεύει, αλλά την ακύρωση του ηρωϊκού και αγαθοεργού πλαισίου μέσα από τον οποίο τον αντιμετώπιζε η κρατούσα ιστοριογραφία και ιδεολογία. Μία ιστοριογραφία που είχε ξεκινήσει σταδιακά και μεθοδικά να εγκαθιδρύεται στην Ελλάδα έναν αιώνα νωρίτερα, αναπλάθοντας σε μεγάλο βαθμό τα ιστορικά γεγονότα, καταφέρνοντας να ωραιοποιήσει -ανάμεσα στα άλλα- τον γενικότερο προεπαναστατικό ρόλο της ανώτατης ηγεσίας της Εκκλησίας απέναντι στο ενδεχόμενο του ξεσηκωμού κατά των Οθωμανών.

Χρησιμοποιώντας πλήθος πηγών του 19ου αιώνα, ο συγγραφέας παρουσιάζει τον δημοφιλή ιεράρχη στις πραγματικές του διαστάσεις, έξω από το πέπλο του μύθου με τον οποίον τον περιέβαλλε η εκκλησιαστική παράδοση. Σε αυτό το βιβλίο θα μάθετε για:

• Τη στάση του Π. Π. Γερμανού πριν το ξέσπασμα της Επανάστασης

• Τους λόγους για τους οποίους επιθυμούσε την εξόντωση του Παπαφλέσσα

• Το γκρίζο παρασκήνιο της περιβόητης Συνέλευσης της Βοστίτσας

• Τα πραγματικά γεγονότα στην αγία Λαύρα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την απουσία αναφορών στα ίδια τα Απομνημονεύματα του Γερμανού αναφορικά με την ύψωση του περίφημου Λαβάρου του Αγώνα

• Την ακόρεστη δίψα για εξουσία και τη σύγκρουσή του με τον Δημήτριο Υψηλάντη, τον Κολοκοτρώνη, αλλά και τους Φιλικούς.

Το βιβλίο προλογίζεται από τον Γιώργο Μαργαρίτη, καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ.

Ο Τάκης Αργ. Σταματόπουλος  γεννήθηκε το 1902 στην Κουνινά της Αιγιάλειας και πέθανε και πέθανε στην Αθήνα το 1979. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπήρξε εκπαιδευτικός για πολλά χρόνια. Πήρε ενεργό μέρος στους αγώνες του ελληνικού λαού για την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη και ανάλωσε τη ζωή του στη μελέτη της νεοελληνικής Ιστορίας. Δημοσίευσε άρθρα και μελέτες στα περιοδικά «Ελεύθερα Γράμματα», «Επιθεώρηση Τέχνης» και «Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά». Τον κορμό της προσφοράς του αποτέλεσε το τετράτομο έργο του, «Ο Εσωτερικός Αγώνας», που ακολουθήθηκε από άλλα έξι μικρότερα βιβλία. Το 1961 η Ακαδημία Αθηνών τον βράβευσε για το έργο του «Ο Ανδρέας Λόντος και η επανάσταση του 1843».