Σάββατο, 31 Μαρτίου 2012 16:28

Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης σχολιάζει το βιβλίο "Κατεπείγον", της Ελένης Αρτεμίου Φωτιάδου (Μανδραγόρας)

Ο Αλέξανδρος Ακριτίδης σχολιάζει το βιβλίο "Κατεπείγον", της Ελένης Αρτεμίου Φωτιάδου (Μανδραγόρας)

Με χαρά λάβαμε πριν από λίγες μέρες το νέο ποιητικό έργο της Ελένης Αρτεμίου – Φωτιάδου με τον τίτλο «Κατεπείγον». Ήδη είχαμε παρουσιάσει σ’ αυτή τη σελίδα προηγούμενα έργα της, ένα από τα οποία, η ποιητική συλλογή «Αλεξ-ήνεμος»,  απέσπασε το 2011 το βαρυσήμαντο Βραβείο Κώστα Μόντη από το Ινστιτούτο Πολιτισμού της Κύπρου. Αυτό που επίσης μας εξέπληξε ήταν το γεγονός ότι αυτή τη φορά η ποιήτρια αποφάσισε να καταπιαστεί με ένα από τα δυσκολότερα ποιητικά είδη, το Χαϊκού με μορφή συλλαβών 5-7-5. Άρα τα περιθώρια του λόγου αναγκαστικά στενεύουν και απαιτείται περισσότερη προσοχή, αυτοσυγκέντρωση και ευφυΐα.

Τα διάβασα όλα ένα προς ένα. Και ως λάτρης της στατιστικής άρχισα να καταμετρώ τις προτιμήσεις της. Χωρίς να μετατρέψω στα μάτια σας αυτό το πλούσιο έργο σε ένα άκομψο αριθμητικό σύνολο, θα σας παραθέσω εν ολίγοις αυτά που εκμαίευσα.

Αν και σε παλαιότερα έργα της, η  Ελένη Αρτεμίου – Φωτιάδου, δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στη μαρτυρική πατρίδα της ή σε στοιχεία που αναδύουν πικρία και πόνο, εδώ διαφοροποιείται αισθητά, ανοίγοντας μια νέα σελίδα. Τα θεματικά μοτίβα της πολυποίκιλα, χρησιμοποιούνται συχνά ως ποιητικές μεταφορές προκειμένου να θίξει καταστάσεις ή να παραθέσει σύγχρονους προβληματισμούς. Άλλοτε δανείζεται σκηνές από τη Μυθολογία, την Ιστορία και το Παραμύθι και άλλοτε μεταδίδει απευθείας αυτά που την απασχολούν, για τον χρόνο που περνά, την οικολογία, τη διαδικασία της γραφής. Έκδηλη είναι η ευαισθησία που διαχέει στο λόγο της, ενώ οι φράσεις της είναι δεμένες αρμονικά και σφιχτοδεμένες. Δεν ήταν λίγες οι φορές που εντόπισα ένα όμορφο χιούμορ κρυμμένο κάτω από ορισμένα Χαϊκού, χαρακτηριστικό που έδινε μια πιο ανάλαφρη αίσθηση στην ανάγνωση.

Η «απογραφή» μου όμως έβγαλε κι ένα άλλο συμπέρασμα. Μια από τις μεγαλύτερες θεματικές που εντόπισα, διάσπαρτη σε περίπου 30 από τα 122 συνολικά ποιήματά, ήταν ο έρωτας. Ο έρωτας που μπορεί να είναι απλός, δύσκολος, στοργικός, φανερός, κρυφός, λιτός, παθιασμένος, με στέρεες βάσεις ή χτισμένος σε σαθρό έδαφος… Αποφάσισα για το τέλος, να σας παραθέσω ένα δείγμα από αυτή τη νέα δουλειά, επιλέγοντας με μεγάλη δυσκολία μόλις δέκα ποιήματα. Τα πρώτα πέντε αντλήθηκαν από την ομάδα του «έρωτα», ενώ τα υπόλοιπα πέντε είναι ευρύτερης θεματολογίας. Καλή σας ανάγνωση λοιπόν!...  

ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΣ 

Λευκή σημαία

υψώνω στην αγάπη

Παραδίνομαι!

 

ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ 

Λάβε και φάγε!

Τούτο εστί το σώμα

της αγάπης μου

 

ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΜΟΣ 

Άργησες πολύ

και κρύωσε στο πιάτο

η προσμονή μου

 

ΛΗΨΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗ 

Κακή η λήψη

της αγάπης κι έμεινα

χωρίς εικόνα

 

ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ 

Ένα φιλί σου

πόρτες μ’ ανοίγει παντού

γλυκό πασπαρτού 

*********** 

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ 

Κλίνοντας σκέψεις

ανακάλυψα χρόνους

απολεσθέντες

 

DNA 

Επιβάλλεται

ονείρων και πράξεων

ταυτοποίηση

 

ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΗΣ ΖΩΗΣ 

Προτάσσω ψεύδος

Παραποιώ αλήθειες

Επιβιώνω

 

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ 

Αναρωτιέμαι

πού βρίσκονται οι σκέψεις

που δεν έκανα

 

ΒΑΤΕΡΛΟ 

Ένα Βατερλό

εκθρονίζει μονίμως

τους υπερόπτες 

 

Αλέξανδρος Ακριτίδης

 

 

 

 

Read 3353 times

Latest from Αλέξανδρος Ακριτίδης – Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών, Συγγραφέας