«Γιάνκεα»
Χριστίνα Σουλελέ
Άνεμος Εκδοτική

«Γιάνκεα» είναι ο τίτλος του πρώτου μυθιστορήματος της Χριστίνας Σουλελέ και ομολογώ ότι μου κέντρισε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον αυτή η λέξη καθώς αγνοούσα την ύπαρξη αυτού του όμορφου και συνάμα σπάνιου λουλουδιού, που φύεται μόνο στον Όλυμπο.

Πρόκειται για την ιστορία αγάπης δυο νέων από το όμορφο Λιτόχωρο, η οποία όσο αγνά ξεκίνησε, τόσο βίαια πολεμήθηκε. Ένας νεανικός έρωτας που σφυρηλατήθηκε σκληρά στο αμόνι των άγονων τοπικών νοοτροπιών και στις αντιλήψεις δύστροπων μυαλών, με άσχημα αποτελέσματα. Φίλοι κι εχθροί πλαισιώνουν τους δυο ήρωες που μετά από χρόνια παλεύουν με τα φαντάσματα της μνήμης τους. Με αυτά που άφησαν πίσω τους και με αυτά που κάποιοι τούς στέρησαν. Τελικά η αγάπη αντέχει στο χρόνο ή γίνεται σκόνη που ο άνεμος σκορπά χωρίς κανέναν δισταγμό; Τι ρόλο παίζει η φιλία, όταν όλα τριγύρω μοιάζουν να έχουν γκρεμιστεί;

Η ιστορία διαδραματίζεται σε δύο επίπεδα. Στο παρόν και στο μέλλον. Όσο όμως προχωράει η υπόθεση, αυτές οι δυο νοητές χρονικές παράλληλοι, τέμνονται.  Η ανάπλαση του παρελθόντος είναι εξαιρετική, όσον αφορά τους ιδιωματισμούς, τις συνήθειες, τα τοπικά έθιμα, την κοινωνική ζωή γενικότερα των ανθρώπων που ζούσαν στους πρόποδες του Ολύμπου. Τα στοιχεία επίσης για τις πρώτες αναβάσεις στο βουνό των θεών αλλά και για την όλη διαδικασία που ακολουθείται ακόμα και σήμερα, ήταν σημαντικά και αρκετά ενδιαφέροντα.

Ο λόγος της συγγραφέως είναι γλαφυρός, μεστός και προσεγμένος σε κάθε σημείο. Ο τρόπος που προσεγγίζει το ίδιο το κείμενο τον αναγνώστη είναι επίσης ιδιαίτερος και σε ωθεί διαρκώς να συνεχίσεις την ανάγνωση έχοντας αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης. Αν θα λέγαμε ότι κάποια στιγμή επέρχεται το Happy end, αυτό είναι σίγουρα γλυκόπικρο, καθώς μέσα από τους τελευταίους υπολογισμούς της ζωής οι ήρωες διαπιστώνουν ότι αλλού έχασαν και αλλού κέρδισαν. Αλλού τους δόθηκε η ευκαιρία να χαμογελάσουν και αλλού ο πόνος έγινε ένα με την ύπαρξή τους. Όλα λοιπόν είναι ζήτημα χαρακτήρων και αυτό τονίζει εμμέσως η ίδια η ιστορία. Κάποιοι καταφέρνουν να ανασυντάξουν τα κομμάτια τους και κάποιοι δεν πετυχαίνουν ποτέ να ξεφύγουν από τους δαίμονές τους.

Θα κλείσω με μια διαπίστωση που έκανα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. Γνωρίζοντας το εκδοτικό έργο πολλών συγγραφέων, είναι συχνά εμφανές ότι χρόνο με το χρόνο, βιβλίο με το βιβλίο, η γραφή τους εξελίσσεται, βελτιώνεται, αποκτά μια πιο σφιχτοδεμένη χροιά. Πολλές φορές λοιπόν σε αυτό το βιβλίο, επέστρεψα στο βιογραφικό της συγγραφέως ώστε να βεβαιωθώ εάν πράγματι ήταν το πρώτο της μυθιστόρημα. Διότι ο λόγος της και η ροή που ακολουθούσε αλλά και ο γενικότερος τρόπος γραφής ανέδυε, αν μη τι άλλο, μια εμπειρία στο αντικείμενο. Άρα θα υποθέσω ότι η Χριστίνα Σουλελέ εκτός από τη γνώση έχει και το χάρισμα. Εκείνο το χαρακτηριστικό που πολλοί παλεύουν να αποκτήσουν γράφοντας βιβλία, αλλά πολλές φορές διαπιστώνουμε ότι τελικά δεν το έχουν… Άρα δεν έχω παρά να συγχαρώ την Χριστίνα Σουλελέ για το όμορφο και πετυχημένο αποτέλεσμα.

Αλέξανδρος Ακριτίδης
Συγγραφέας – Πτυχιούχος Ανθρωπιστικών Σπουδών  

Σελίδα του βιβλίου: https://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/giankea.html

Η Χριστίνα Σουλελέ γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε παιδαγωγικά, μετεκπαιδεύτηκε στην Ειδική Αγωγή και υπηρετεί ως δασκάλα Ειδικής Αγωγής στη δημόσια εκπαίδευση. Αγαπά τα ταξίδια, την ορειβασία, το διάβασμα και το θέατρο. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί στον ιστότοπο «τοβιβλίο.net» και σε άλλες λογοτεχνικές ιστοσελίδες, ενώ έχουν συμπεριληφθεί και σε συλλογικές εκδόσεις. Το 2019, δημοσιεύτηκε η συλλογή διηγημάτων της «Ο ανάποδος καθρέφτης», με τη μορφή e-book, από τις εκδόσεις «το βιβλίο.». Συμμετοχές με έργα της υπάρχουν σε καλλιτεχνικά ημερολόγια και ανθολόγια ποίησης. Έχει βραβευτεί με έπαινο παραμυθιού από τον 16ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου για το παραμύθι της «Ο Πλόκο του βυθού». Το «Γιάνκεα», που κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική, είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.