Νουβέλα - Εκδόσεις Απόπειρα 

Το νέο βιβλίο της Καίτης Βασιλάκου έχει τίτλο «Αγαπημένε μου ψυχίατρε» και περιλαμβάνει μια νουβέλα και πέντε διηγήματα. Το κύριο θέμα της νουβέλας είναι η σχέση μιας ψυχικά ασθενούς γυναίκας με τον ψυχίατρό της. Το κείμενο μοιάζει με σελίδες προσωπικού ημερολογίου όπου μέσα του περιγράφονται οι επισκέψεις της γυναίκας στον γιατρό της αλλά και διάφορες λεπτομέρειες από την ζωή της. Μια ζωή γεμάτη πόνο, απόρριψη και οικογενειακά προβλήματα. Η συγγραφέας μέσα από τον παραληρηματικό μονόλογο μιας μορφωμένης γυναίκας πετυχαίνει να αποδώσει με πειστικότητα την «άλογη» σκέψη της. Αυτή η γυναίκα, που θεωρεί πως ποτέ δεν αγαπήθηκε, θα νιώσει μια δυνατή σεξουαλική έλξη για τον ψυχίατρό της. Μα ενώ αυτός ο έρωτας εκφράζεται με λόγια λαγνείας και πάθους για εκείνον την ίδια στιγμή γίνεται απειλητικός και επικίνδυνος σε κάθε «λογική» αποστασιοποίηση του επαγγελματία γιατρού. Η ίδια θέτει της ερωτήσεις και η ίδια τις απαντάει αντιλαμβανόμενη κάποιες φορές πως αυτός ο αδόκιμος έρωτας μπορεί να οφείλεται σε παρενέργειες της θεραπείας της. Κι αυτές όμως οι ερωτήσεις δεν γνωρίζουμε αν είναι αληθινές ή αποκύημα της φαντασίας της. Μάλιστα αντιστρέφοντας τους ρόλους πολλές φορές επιδιώκει να ψυχολογήσει εκείνη τον γιατρό της μέσα από έναν παιχνίδι ανταγωνισμού μόρφωσης και εξυπνάδας. Γεγονός είναι πως ενώ η θεραπεία της πλησιάζει προς το τέρμα της, αυτή έχει τα ίδια σημάδια ψυχασθένειας που είχε στην αρχή.  

Από πού όμως πηγάζει αυτή η διαταραχή; Πρόκειται για ένα μοναχοπαίδι που βρισκόταν πάντα σε συγκρουσιακή σχέση με του γονείς του και ιδίως τη μητέρα του. Κατά την εφηβεία ιδίως η κατάσταση θα εκτραχυνθεί με μια μάνα να έχει επίσης διαταραγμένη προσωπικότητα και έναν πατέρα να μην μπορεί να σταθεί στο πλευρό του. Μέσα σε αυτό το θολό κλίμα το παιδί θα βιώσει μια απίστευτη κρίση γενετήσιου φύλλου που θα σημαδέψει ριζικά τον χαρακτήρα του και κατά συνέπεια τη ζωή του. Αν και αυτή η γυναίκα δείχνει ένα νορμάλ προφίλ στην κοινωνική της ζωή εντούτοις μέσα της κρύβει ένα ευαίσθητο και πληγωμένο άτομο. Μέσα από τις επισκέψεις της προσπαθεί να ερμηνεύσει τις σχέσεις της με τους γονείς της αλλά και τον κόσμο γενικότερα.  

Η συγγραφέας, γνώστης του αντικειμένου, διεισδύει στην επιστήμη της ψυχολογίας, παραθέτοντας σημαντικές πληροφορίες για το τι είναι παραίσθηση, λογική και  πραγματικότητα τονίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά τους. Συχνά το έργο της διαπνέεται από διάφορες φιλοσοφικές θεωρίες της αρχαιότητας. Από τις προσωκρατικές αντιλήψεις για την δημιουργία της ύλης, την πυθαγόρεια ερμηνεία του κόσμου με τα μαθηματικά αλλά και μια συγγενή θεωρία με τις γνωστές «ιδέες» του Πλάτωνα. Φαίνεται πως ο βαθύτερος σκοπός του έργου είναι να αναλυθούν οι σχέσεις γονιού -παιδιού, να ερμηνευτεί το ανθρώπινο άγχος για τη φθορά του χρόνου αλλά και οι λεπτές ισορροπίες κάτω από τις οποίες ακροβατεί ο ανθρώπινος νους. Ιδιαίτερα δε οι ευφυείς και μορφωμένοι άνθρωποι καθώς είναι δυσκολότερο να αποδεχτούν τα εμφανιζόμενα προβλήματά τους, ψυχικά ή εκφυλιστικά, όπως πχ το αλτσχάιμερ.  

Θα κλείσω τον σχολιασμό μου λέγοντας πως αυτή η νουβέλα είναι σα νόμισμα με δυο όψεις. Όσο περισσότερο καταφέρνει η συγγραφέας να αποδώσει με πειστικότητα τη διαταραγμένη σκέψη ενός ψυχικά ασθενούς ατόμου, τόσο ο αναγνώστης εξαντλείται και αγχώνεται. Διότι πόσο μπορεί κάποιος να διαβάζει παρατεταμένα τις παραληρηματικές και συχνά παράλογες σκέψεις ενός τέτοιου ατόμου; Αυτή είναι λοιπόν η μόνη μου ένσταση για το βιβλίο, που κλείνει με πέντε διηγήματα πραγματική έκπληξη. Από το υπέροχο και ιστορικής σημασίας «Οι εκατόν ογδόντα χτύποι» αναφερόμενο στα πρώτα βήματα του Χριστιανισμού, το ευρηματικό «Ο θεός που αμάρτησε», που διαδραματίζεται σε ένα ναό της κλασικής περιόδου ως και τον «Δαίμονα» που ανασκάπτει με έναν μεταφυσικό τρόπο την άγνωστη δύναμη του ανθρώπινου νου. Σε κάθε περίπτωση η Καίτη Βασιλάκου καινοτομεί με τη γραφή της και αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. 

Αλέξανδρος Ακριτίδης